Cytomegalia w ciąży

Cytomegalia w ciąży

Cytomegalia to infekcja wirusowa wywołana przez wirus CMV. Choroba może być szczególnie groźna w ciąży. Zakażenie niesie ryzyko powikłań, takich jak wady rozwojowe, upośledzenie słuchu czy opóźnienie w rozwoju dziecka. Wirus przenosi się głównie przez kontakt z płynami ustrojowymi, dlatego ważne jest przestrzeganie zasad higieny. Warto wiedzieć, że najważniejszym czynnikiem ryzyka zakażenia CMV jest częsty i długi kontakt z małymi dziećmi. Diagnostyka opiera się na badaniach serologicznych, a w przypadku potwierdzonego zakażenia konieczne jest monitorowanie płodu i ewentualne leczenie.

Co to jest cytomegalia?

Cytomegalia jest chorobą wirusowa, którą wywołuje cytomegalowirus (CMV). Po raz pierwszy wyizolowano go w 1956 roku. CMV należy do rodziny DNA-wirusów Herpesviridae (grupa obejmuje także wirus opryszczki, półpaśca czy ospy wietrznej). Wykazuje pełną swoistość gatunkową (ludzki cytomegalowirus rozwija się wyłącznie w komórkach organizmu człowieka, typy cytomegalowirusa swoiste dla zwierząt nie są zagrożeniem dla ludzi). 

Patogen występuje powszechnie w środowisku człowieka, a do zakażenia dochodzi poprzez bliski kontakt z osobą zarażoną, drogą kropelkową i podczas kontaktów seksualnych, drogą wertykalną z matki na płód w trakcie ciąży i porodu, przez przetoczenie krwi lub przeszczep narządów zakażonych wirusem. Źródłem zakażenia są płyny ustrojowe: ślina, krew, mocz, łzy oraz wydzieliny z dróg płciowych:  

Infekcja ludzkim wirusem cytomegalii  jest bardzo powszechna, a częstość zakażeń zależy od wieku, statusu socjo-ekonomicznego i nasilenia życia płciowego. Dowiedziono, że w krajach wysoko rozwiniętych seropozytywne jest 40-80% populacji w zależności od standardu życia, podczas gdy w krajach rozwijających się kontakt z wirusem miało od 80 do 100% osób dorosłych. [4]

Badania serologiczne wskazują na trzy okresy wzmożonego narażenia na infekcję: wczesne dzieciństwo, okres dojrzewania i okres rozrodczy. Według specjalistów ryzyko zakażenia znacznie zwiększa nasilona aktywność seksualna, niedawno rozpoczęte życie płciowe, wcześniejsze stwierdzenie choroby przenoszonej drogą płciową, wewnątrzrodzinne szerzenie się zakażenia, posiadanie dzieci w wieku przedszkolnym i praca w żłobku, przedszkolu, placówkach opieki zdrowotnej.

Objawy i przebieg cytomegalii 

Zakażenie może mieć charakter pierwotny (skutek pierwszego kontaktu z wirusem) lub nawrotowy (reaktywacja wcześniej bytującego wirusa lub nadkażenie nowym szczepem). Wirusy z rodziny herpeswirusów - po wniknięciu do organizmu - pozostają w nim do końca życia. Po infekcji pierwotnej patogen przechodzi w stan uśpienia, lecz w przyszłości może dojść do jego reaktywacji.

Infekcja zazwyczaj przebiega bezobjawowo, rzadko pojawia się gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, osłabienie czy ból mięśni, które bardzo łatwo pomylić z przeziębieniem czy grypą. Dla większości ludzi infekcja wywołana przez cytomegalowirus nie jest poważnym problemem. Zakażenie jest nieszkodliwe i rzadko wywołuje chorobę. Niestety w przypadku kobiet w ciąży cytomegalia może okazać się chorobą wyjątkowo poważną.

Choć u większości osób dorosłych przebieg zakażenia jest łagodny, a nawet bezobjawowy, to u ludzi z obniżoną odpornością, niemowląt i noworodków może być przyczyną choroby o ciężkim przebiegu a czasami nawet śmiertelnym zakończeniu w 10-30% przypadków. [4]

Przebyta cytomegalia a ciąża

Cytomegalia u kobiet w ciąży ma najczęściej przebieg bezobjawowy, a ryzyko zakażenia nią płodu nie jest jednakowe u wszystkich kobiet. Szczególnie niebezpieczne jest zakażenie pierwotne, niesie ono bowiem realne zagrożenie dla zdrowia i życia dziecka (ryzyko przeniesienia choroby na płód wynosi nawet 50 %). Jednak niemal 40 % kobiet, jeszcze zanim zaszło w ciążę, przeszło zakażenie cytomegalią i ma przeciwciała chroniące przed kolejnym zarażeniem. W ich przypadku ryzyko zarażenia płodu jest niewielkie (około 1% przypadków). 

HCMV jest też przyczyną chorób wrodzonych, ponieważ wirus jest w stanie przeniknąć z krwiobiegu infekowanej matki przez łożysko do płodu. Choroba, będąca skutkiem wrodzonego zakażenia cytomegalią, związana jest z zakażeniem centralnego układu nerwowego i, co za tym idzie, z uszkodzeniami sensoryczno-nerwowymi. Symptomy związane z chorobą wrodzoną wywołaną przez HCMV mogą obejmować utratę słuchu, uszkodzenie wzroku bądź nawet upośledzenie umysłowe. [2]

Najpoważniejsze konsekwencje ma zakażenie, do którego dochodzi w I trymestrze ciąży – zazwyczaj prowadzi do poronienia, a jeśli płód uda się utrzymać i tak istnieje ryzyko pojawienia się wad wrodzonych (zwłaszcza powiązanych z ośrodkowym układem nerwowym). W II i III trymestrze ciąży konsekwencją zarażenia się cytomegalią przez matkę dziecka może okazać się przedwczesny poród, istnieje ryzyko wad rozwojowych (wirus atakuje tkanki niedojrzałe). Dobra wiadomość jest taka, ze u niemal 90% zakażonych wewnątrzmacicznie dzieci nie stwierdza się objawów choroby.

Jeśli pojawiają się objawy grypopodobne, które mogą sugerować zakażenie CMV, należy poinformować o tym lekarza (warto wykonać badania serologiczne i potwierdzić bądź wykluczyć zakażenie).

Nie mniej niebezpieczne dla dziecka jest zarażenie w czasie porodu. Konsekwencje infekcji mogą się pojawić po 2. roku życia dziecka (kłopoty z nauką, koncentracją, słuchem).

reklama

Leczenie cytomegalii

By zdiagnozować cytomegalię, trzeba wykonać badania krwi lub moczu (choć nie jest to standardowe badanie, jakie lekarze zlecają ciężarnym). Mają one wykryć przeciwciała IGg I igM, które świadczą o przebyciu zakażania. 

Badania nie są przeprowadzane, aby rozpocząć leczenie, a by zapobiec zakażeniu płodu. Zwykle stosuje się monitoring płodu poprzez regularne, cykliczne badania USG. Zakażenie matki nie oznacza, że zakażone jest dziecko. Cytomegalię u ciężarnych leczy się tylko w ciężkich przypadkach, gdy choroba przebiega gwałtownie podaje się gancyklovir. Niestety lek ma wiele skutków ubocznych, które mogą być bardziej dotkliwe niż sama cytomegalia. Dlatego warto cytomegalii zapobiegać.

Wyniki dwóch stosunkowo niedawna przeprowadzonych badań sugerują, że sposobem zwalczania, jak i profilaktyki zakażenia płodowego, może być stosowanie swoistych hiperimmunoglobulin przeciwko CMV [2]

Jak zapobiegać cytomegalii?

Cytomegalii można zapobiegać. Ponieważ wirus najczęściej jest przenoszony wraz z płynami ustrojowymi, które stykają się z dłońmi, a następnie są wchłaniane przez nos lub usta, trzeba przestrzegać zasad higieny. To szczególnie istotne w czasie ciąży lub w okresie obniżonej odporności. Co robić, a czego unikać?

Podstawą jest dokładne i częste mycie rąk, zwłaszcza po przyjściu do domu, wyjściu z toalety, przed posiłkiem. Jeśli jesteś w ciąży, nie używaj tych samych ręczników, filiżanek czy sztućców, co twoi bliscy. 

Ponieważ częstym źródłem zakażenia kobiet w ciąży jest kontakt z małymi dziećmi, jeśli jesteś już mamą: nie wkładaj do ust smoczka maluszka, myj ręce po zmianie pieluszek, karmieniu małych dzieci, wycieraniu nosa, sprzątaniu zabawek dziecka. Unikaj kontaktu ze śliną (zarażone dzieci do 2. roku życia wydalają wirusa w ślinie i moczu). Pomóc może również unikanie wspólnego użytkowania z dzieckiem jedzenia, płynów i sztućców oraz mycie zabawek, blatów mebli i innych powierzchni, które miały kontakt z moczem lub śliną dziecka.

Czy ta strona może się przydać komuś z Twoich znajomych? Poleć ją: