Najczęstsze pytania - 16 dolegliwości, które mogą cię niepokoić w ciąży

Jesteś w ciąży. Przeczytaj co najczęściej trapi przyszła mamę. Jak możesz sobie pomóc. Co zrobić a czego unikać. I nie zamartwiaj się, ciesz się tym wyjątkowym i pięknym czasem

Krwawienie w ciąży wbrew powszechnej opinii, to nie wyrok, zwykle nie oznacza bowiem poronienia. Przypadłość ta dotyka co trzecią ciężarną, zatem nie panikuj. Jednocześnie bądź czujna, a sytuację potraktuj poważnie - koniecznie spotkaj się z lekarzem, który zbada cię i ustali przyczynę krwawienia. Zdecyduje też, co dalej – może będzie wymagana hospitalizacja, a może jedynie odpoczynek w domu. Wiedz bowiem, że krwawienie z reguły jest sygnałem, by zwolnić tempo życia i baczniej się sobie przyjrzeć.

Uwaga! Jeśli krwawieniu towarzyszy ból lub skurcze, nie zwlekaj z wizytą u ginekologa!

Na początku ciąży, gdy jeszcze przyszła mama o niej nie wie, czasem robi rzeczy, wspomnienie których spędza jej sen z powiek. Tak dzieje się miedzy innymi wtedy, gdy mama piła alkohol, nieświadoma, że wraz z nią drinki spożywa jej nienarodzone dziecko.

Tylko spokojnie - jest mało prawdopodobne, aby jednorazowe wydarzenie miało rzeczywisty wpływ na rozwój płodu. Ryzyko wystąpienia nieodwracalnych uszkodzeń płodu powstaje wówczas, gdy przyszła matka spożywa duże ilości alkoholu (choć niektórzy są zdania, że dotyczy to alkoholu w ogóle, niezależnie od ilości) – zarówno regularnie, jak i okazjonalnie. Przeczytaj więcej o alkoholu w ciąży.

Lekkie ćwiczenia fizyczne – nie forsowne, wykonywane z umiarem - są w czasie ciąży wręcz wskazane. Systematyczne uprawianie sportu (dozwolonego dla ciężarnych) doskonale wpływa na kondycję i to zarówno fizyczną, jak i psychiczną, ułatwia zasypianie, wycisza, reguluje apetyt.
Dzięki niemu do organizmu matki (tym samym i dziecka), dostarczana jest większa ilość tlenu (co reguluje pracę serca, płuc, stawów czy mięśni), poprawia się krążenie krwi (ma wpływ na sprawniejszy dopływ składników odżywczych i tlenu do płodu), dodatkowo ćwiczenia przygotowują organizm matki do wysiłku porodowego.

Pamiętaj jednak, by nie przesadzać z intensywnością treningu, by dobrze się rozgrzewać (hormony w ciąży powodują, że jesteś bardziej podatna na urazy), pić dużo wody i wsłuchiwać się w swoje ciało (i kiedy trzeba – zwolnić lub odpuścić). Jeśli dotychczas uprawiałaś aerobik, szalałaś na nartach lub na koniach, zastąp te zajęcia pływaniem, spacerami lub prenatalną odmianą jogi lub pilatesu.

Poranne mdłości i występujące na początku ciąży sporadyczne wymioty nie są powodem do niepokoju. To naturalna reakcja organizmu i objaw charakterystyczne dla stanu błogosławionego. Powoduje go podwyższony poziom HCG - ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej, która pomaga utrzymać płód do czasu rozwinięcia się łożyska.

Żeby zmniejszyć owe nieprzyjemne sensacje, przed wstaniem z łóżka zjedz herbatnika lub grzankę, napij się wody. W ciągu dnia kładź się tak, by głowa spoczywała wyżej (na dość wysokiej poduszce). Do potraw dodawaj imbir, a jeśli poczujesz nudności, powąchaj świeżo przekrojoną cytrynę.

Pamiętaj! Jeśli wymiotujesz przez dwa dni, nic nie możesz pić i jeść, masz biegunkę - grozi ci odwodnienie, które jest niebezpieczne i dla ciebie, i dziecka! 

Większa niż przed ciążą ilość wydzielającego się śluzu nie jest powodem do niepokoju. Zgłoś się do lekarza, gdy wydzielina stanie się żółtawa, nieprzyjemnie pachnie i towarzyszy jej wstydliwe swędzenie - to bowiem może oznaczać infekcję. Co istotne, nie leczone stany zapalne pochwy mogą spowodować odpłynięcie płynu owodniowego, a to z kolei może prowadzić do przedwczesnego porodu.

Czasem trudno też się zorientować, czy duża wilgotność w okolicach intymnych to upławy, popuszczanie moczu czy też wyciekanie płynu owodniowego na wskutek pęknięcia pęcherza płodowego (co może być groźne dla dziecka). Dlatego nigdy nie bagatelizuj niepokojących objawów i jeśli podejrzewasz, że zaczęły się sączyć wody płodowe, niezwłocznie zgłoś się do lekarza.

Kobiety w ciąży niezwykle często niepokoi ból brzucha i podbrzusza. Spowodowany jest on zazwyczaj rozciąganiem się macicy, która rośnie wraz z dzieckiem, a niedyspozycja ta jest szczególnie uciążliwa dla kobiet z tyłozgięciem macicy. Ból podbrzusza ma zazwyczaj łagodny charakter i po krótkim odpoczynku szybko mija.

Jeśli jednak nie ustępuje lub nasila się, koniecznie idź do lekarza prowadzącego ciążę. Szczególnie niepokojący jest ból o charakterze przewlekłym lub ostrym; ból, któremu towarzyszy napięcie macicy bądź skurcze; ból w okolicach wątroby (może wskazywać na zatrucie ciążowe) oraz ból, któremu towarzyszy ból barków i odbytnicy.

Prawidłowo przebiegająca ciąża nie jest powodem, dla którego miałabyś rezygnować z wakacji czy wycieczek. Specjaliści uznają, ze najlepszym okresem do urlopów, które wymagają pokonania dłuższych tras, jest drugi trymestr ciąży, kiedy to przyszła mama czuje się już dobrze (ma za sobą dolegliwości pierwszego trymestru) i nie pojawia się jeszcze ryzyko nadciśnienia, zatorów, fałszywych alarmów czy przedwczesnego porodu (zagrożenia trzeciego trymestru).

Najbardziej bezpiecznym środkiem transportu dla kobiet w ciąży jest pociąg, bowiem pozwala on na swobodę ruchów i wygodne usadowienie się. Najbardziej kontrowersyjną formą podróży jest przelot samolotem. Wiele linii lotniczych pozwala latać ciężarnym pasażerkom do końca 27. tygodnia ciąży, po tym czasie (możesz teoretycznie latać do końca 36 tygodnia) tylko wtedy, gdy lekarz wyda stosowne zaświadczenie.

Korzystając z każdego środka lokomocji, pamiętaj o kilku zasadach: co godzinę, maksymalnie dwie, koniecznie wstań, by rozprostować nogi. Pij dużo wody, by uniknąć odwodnienia organizmu. Jadąc samochodem lub lecąc samolotem prawidłowo zapinaj pasy bezpieczeństwa (nie na, a pod brzuchem). Korzystając z auta, zajmij miejsce na jego tylnym siedzeniu, a jeśli siedzisz z przodu, odsuń się od deski rozdzielczej na taką odległość, jaką zachowuje osoba nie będąca w ciąży (w przeciwnym wypadku dodatkowe zagrożenie będzie stanowiła poduszka powietrzna).

Ból ten towarzyszy niemal każdej przyszłej mamie - powoduje go praca hormonów, głównie relaksyny, która rozluźnia wiązadła, znajdujących się w dolnych partiach kręgosłupa. Dodatkowy dyskomfort powoduje obciążenie - twój słodki bagaż w postaci brzucha. Ulgę mogą ci przynieść ćwiczenia fizyczne, zachowywanie wyprostowanej postawy, relaksujące kąpiele oraz ćwiczenia, w szczególności pływanie.

Uwaga! Jeśli bólowi towarzyszą objawy podobne do grypy, może to wskazywać na zapalenie nerek.  Wtedy natychmiast idź do lekarza.

Choć różyczka, odra czy ospa są chorobami o łagodnym przebiegu, to podczas ciąży zmieniają swe oblicze i stanowią realne zagrożenie dla płodu. Choć przed atakiem drobnoustrojów twe nienarodzone dziecko chroni twój układ odpornościowy, łożysko, zamknięty kanał szyjki macicy oraz błony pęcherza płodowego, to i tak w przypadku istnienia zagrożenia, musisz maluszka wesprzeć. Jeśli zatem nie chorowałaś na różyczkę czy inną zakaźną chorobę (co daje trwałą odporność), a miałaś kontakt z chorym, koniecznie idź do lekarza. Dostaniesz immonoglobulinę, która zmniejszy liczbę krążących w organizmie wirusów, a ginekolog sprawdzi kondycję dziecka. I nie zamartwiaj się na zapas! 

Pierwsze ruchy dziecka przyszła mama odczuwa między 16. a 20. tygodniem ciąży. Po upływie 28. tygodnia, w określonych porach dnia, powinna ona wyczuwać co najmniej 10 poruszeń dziecka w ciągu godziny, podczas 12-godzinnego okresu. Odczuwanie ruchów dziecka to sprawa indywidualna – zależy od malucha, jego masy czy temperamentu oraz od jego aktywności.

Pamiętaj, że nawet tak małe dziecko ma okresy aktywności i odpoczynku, jak my wszyscy. Dodatkowo każda mama odczuwa obecność smyka inaczej,  zazwyczaj w pierwszej ciąży nieco później niż w następnych. Intensywność doznań ma też związek z ilością wód płodowych, z ułożeniem dziecka, z grubością maminych powłok brzusznych, z wrażliwością na bodźce oraz z trybem życia (matkom zaabsorbowanym różnymi zajęciami często wiele momentów ruchów dziecka po prostu umyka). Czasem warto położyć się, dotknąć ręką brzucha i czule przemawiając do smyka, zachęcić go do aktywności. Dziecko będzie dopieszczone, a mama spokojniejsza.

Uwaga: Pamiętaj, by słuchać swej intuicji i jeśli tylko coś cię zaniepokoi - zgłoś się do lekarza lub skontaktuj się z położną.

W trzecim trymestrze ciężarne kobiety mogą odczuwać mniej lub bardziej intensywne, naprzemienne napięcia i rozkurcze brzucha, które ustępują podczas odpoczynku. To skurcze Braxtona-Hicksa, które już 13. tygodnia ciąży (wtedy jeszcze przyszła mama ich nie odczuwa) przygotowują ciało kobiety do akcji porodowej. Czasem owym napięciom towarzyszy złe samopoczucie i ból krzyża.

Uwaga! Jeśli skurcze są dla ciebie męczące, poinformuj o tym lekarza, być może zaleci środki rozkurczające. Jeśli zaś stają się coraz silniejsze i rytmiczne, być może zaczęłaś rodzić! 

Od szlochu po śmiech w jednej chwili, natrętne czarne scenariusze, wielkie-małe problemy, dręcząca niepewność czy irytująca płaczliwość, towarzyszą niemal każdej przyszłej mamie. Męczące i nieprzewidywalne zmiany nastrojów w czasie ciąży są stanem zupełnie normalnym i maja związek z intensywnymi zmianami, jakie zachodzą w organizmie kobiety. Odpowiedzialny jest za nią przede wszystkim wzrost poziomu hormonów, a szczególnie: adrenaliny, noradrenaliny i endorfiny.

Jest na to sposób: zrelaksuj się, poczytaj, poleż w wannie lub znajdź zaufaną osobę, której będziesz mogła się wyżalić, z którą porozmawiasz na nurtujące cię tematy. Rozejrzyj się, może w twoim otoczeniu znajduje się jakaś sympatyczna mama z brzuszkiem? I pamiętaj, że na forum BabyBoom.pl zawsze znajdziesz przyjaznych ludzi.

Kłopoty ze strony układu pokarmowego towarzyszą ciężarnym niemal od pierwszych dni. Zgaga, wzdęcia, zaparcia, hemoroidy – te pojęcia dobrze znane niemal każdej przyszłej mamie. Sensacje te to sprawka zaburzonej gospodarki hormonalnej oraz rosnącego dziecka, powstają na skutek działania progesteronu, a w późniejszych miesiącach - ucisku powiększającej się macicy na żołądek i jelita

Zgaga, czyli nieprzyjemne uczucie pieczenia w dolnej części klatki piersiowej połączone czasami z odczuciem goryczy w ustach, spowodowane jest dodatkowo przez zwiotczenie ścian mięśni przewodu pokarmowego. Wydłużony proces trawienia utrudnia z kolei usuwanie gazów – stąd mamy cierpią na wzdęcia. Osłabiona praca jelit jest przyczyną jeszcze innych dolegliwości – zaparć, które szczególnie dokuczliwe stają się dla kobiet przyjmujących żelazo. Ponieważ macica uciska żyły i utrudnia odpływ krwi z dolnej połowy ciała, powstają hemoroidy, guzki, poszerzenia żył otaczających odbyt, które powodują świąd i piekący ból przy wypróżnieniach.

Jak sobie pomóc? dieta w ciąży może być rozwiązaniem : unikaj ostrych przypraw, tłustych i wzdymających potraw, czekolady i mocnej herbaty. Kupuj produkty bogate w błonnik, pij dużo wody, jedz suszone owoce. Jedz powoli, mało, a często, a kładąc się, pod głowę podłóż dodatkową poduszkę. Ruszaj się i unikaj stresów. Pamiętaj, by nie stosować na własną rękę stosować środków przeczyszczających!

Hormony ciążowe, które pojawiają się w organizmie ciężarnej, podnoszą poziom glukozy we krwi. Wówczas, przy tej samej diecie, ilość cukru we krwi podwyższa się do niebezpiecznego poziomu (ma to zazwyczaj miejsce w drugiej połowie ciąży). Ów poziom sprawdzany jest już podczas pierwszej morfologii - oznacza się wtedy stężenie glukozy na czczo we krwi żylnej.

Jeśli stężenie glukozy przekracza 125 mg/dl to należy rozpoznać cukrzycę ciążową. Jeśli wynik jest prawidłowy, diagnostykę powtarza się między 24 a 28 tygodniem ciąży - wówczas sprawdzana jest reakcja organizmu po wypiciu 50 g glukozy – tzw. test GTT, czyli przesiewowy test obciążenia glukozą. Podwyższony poziom glukozy może oznaczać nietolerancję glukozy w czasie ciąży (badanie na czczo) - musisz wtedy unikać węglowodanów, cukrów prostych i tłuszczów (słodyczy, słodkich napojów, słodkich owoców).

Pamiętaj, że nadmiar cukru w organizmie może doprowadzić do cukrzycy! Jeśli na podstawie badania poziomu cukru we krwi po obciążeniu 50 g glukozy, stwierdzono u ciebie cukrzycę ciężarnych (różnego stopnia zaburzenia tolerancji glukozy, które po raz pierwszy wystąpiły lub zostały wykryte w czasie ciąży), znajdziesz się pod szczególną kontrolą lekarską, będziesz stosować specjalną dietę oraz przyjmować insulinę.

Twoja ciąża rozwija się prawidłowo, a ty z niepokojem patrzysz na wagę. Tempo, w jakim się powiększasz, przeraża cię. Masa ciała jest dla kobiety ciężarnej niezmiernie ważna. Ma wpływ nie tylko na samopoczucie, ale na przebieg ciąży, porodu i co najważniejsze – na rozwój dziecka. W prawidłowej ciąży jej wzrost nie powinien być większy niż 16 kg. Nadmierny przyrost masy ciała jest niepożądany i to nie tylko ze względów estetycznych, ale i zdrowotnych (może być przyczyną wielu schorzeń i dolegliwości).

Jeśli ważysz więcej niż powinnaś, nie koncentruj się na tym przesadnie, nie staraj się odchudzać! Naturalnie zadbaj o prawidłową dietę (przyjrzyj się temu, co jesz) i ruch (spaceruj, pływaj), ale pamiętaj, że wkrótce urodzisz dziecko, a wtedy zapewne szybko wrócisz do wagi sprzed ciąży (szczególnie, jeśli będziesz karmić piersią), kiedy to zapotrzebowanie organizmu na energię będzie pokrywane z zapasów zmagazynowanej podczas ciąży tkanki tłuszczowej.

Chociaż ciąża to wspaniały czas na odkrywanie nowych erotycznych przyjemności, doznań i sfer, to wiele kobiet traktuje seks w ciąży jako temat tabu. Niektóre przyszłe mamy zastanawiają się, czy nie popełniają błędu, oddając się w tym okresie uciechom cielesnym.

Niejedna ciężarna w ogóle rezygnuje z seksu, aż do momentu porodu, uznając, że po pierwsze jest nieatrakcyjna, a po drugie seks w ciąży jest niebezpieczny - może wywołać poronienie, przedwczesny poród lub po prostu zaszkodzić dziecku. Mężczyźni uważają, że kobiety w ciąży są seksowne i ponętne. Lekarze są zdania, że jeśli ciąża przebiega prawidłowo, nie ma żadnych ograniczeń, jeśli chodzi o współżycie (dziecko jest bezpieczne, bowiem chroni je pęcherz płodowy i płyn owodniowy), a jedynym przeciwwskazaniem jest krwawienie z dróg rodnych.

Drogie mamy, niech bliskość w tym szczególnym okresie stanie się dla was źródłem wyjątkowej przyjemności. Korzystajcie z tych magicznych, namiętnych chwil, nie obciążonych żadną troską - na zdrowie!

Choć różyczka, odra czy ospa są chorobami o łagodnym przebiegu, to podczas ciąży zmieniają swe oblicze i stanowią realne zagrożenie dla płodu. Choć przed atakiem drobnoustrojów twe nienarodzone dziecko chroni twój układ odpornościowy, łożysko, zamknięty kanał szyjki macicy oraz błony pęcherza płodowego, to i tak w przypadku istnienia zagrożenia, musisz maluszka wesprzeć. Jeśli zatem nie chorowałaś na różyczkę czy inną zakaźną chorobę (co daje trwałą odporność), a miałaś kontakt z chorym, koniecznie idź do lekarza. Dostaniesz immonoglobulinę, która zmniejszy liczbę krążących w organizmie wirusów, a ginekolog sprawdzi kondycję dziecka. I nie zamartwiaj się na zapas!