In vitro zwiększa ryzyko ciąży pozamacicznej

Ostatnie zmiany: 23 lipca 2021
In vitro zwiększa ryzyko ciąży pozamacicznej

Ostatnimi czasy okazało się, że zastosowanie technik wspomaganego rozrodu zwiększa ryzyko ektopi jaja płodowego. Błędna implantacja zarodka jest powikłaniem ciąży rejestrowanym z dość dużą częstością w całej Europie.

Z przeprowadzonych badań wynika, że ryzyko ciąży pozamacicznej w grupie kobiet poddanych zapłodnieniu pozaustrojowemu wynosiło od 2,1% do 8,6% w zależności od literatury naukowej [1].
W przypadku samoistnego zapłodnienia embrion pozostaje w jajowodzie zaledwie 4 dni. A następnie jest przemieszczany do macicy dzięki ruchowi rzęsek znajdujących się w jajowodzie. Natomiast zarodek, który nie opuścił na czas jajowodu a jest już gotowy do zagnieżdżenia finalnie zaimplantuje się w nim.

Podejrzewa się, że nie tylko organizm matki odpowiada za błędną implantacje zarodka, ale i on sam. Występowanie niektórych białek  takich jak trofinina czy niektórych z integryn zwiększają ryzyko wstąpienia nieprawidłowej implantacji embrionu. Być może wynika to z jego zwiększonej adhezji, czyli silnego przylegania do tkanek [2].

Jednak jakim sposobem transferowany przy procedurze IVF zarodek zaimplantuje się np. w jajowodzie. Gdy w ogóle nie powinien się w nim znaleźć? Jak to jest możliwe skoro embrion umieszczany jest bezpośrednio w macicy?

reklama

Podejrzewa się, iż stosowane w procedurze IVF leki hormonalne mogą upośledzać ruchomość rzęsek. To w efekcie może prowadzić do wepchnięcia embrionu do jajowodu, gdy znajdzie się on gdzieś w jego pobliżu. Jednak jest to tylko jedna z hipotez. Nie wiadomo jeszcze czy w ogóle trafna.

Jednak ryzyko ciąży pozamacicznej koreluje ze stadium rozwojowym transferowanego embrionu. Co pośrednio potwierdza wcześniejszą tezę. Zarodki w niższym stadium rozwojowym, czyli te które są transferowane w 2 lub 3 dniu po zapłodnieniu przebywają dłużej w macicy. Bowiem potrzebują dodatkowych kilku dni zanim osiągną stadium rozwojowe w którym to dopiero będą gotowe do rozpoczęcia procesu implantacji.

W przypadku transferowania blastocyst, czyli embrionów 5 dniowych jedynie 0,8% ciąż rozwijało się poza macicą. Natomiast w przypadku transferu zarodków młodszych, czyli embrionów 3 dniowych, zauważono aż, w 1,4% przypadków ektopie jaja płodowego [3].

Naukowcy są zdania, że krótszy czas przebywania w macicy jest kluczowy dla poprawnej implantacji zarodka. Uważają, że w czasie w którym „krąży” on w macicy może znaleźć się poza nią. A już gdy osiągnie stadium gotowe do implantacji feralnie może zagnieździć się w nieodpowiednim miejscu.
Jak się okazuje przenoszenie do macicy dużej ilości embrionów nie tylko podnosi ryzyko ciąży mnogiej ale i pozamacicznej. Ograniczenie ilości transferowanych embrionów znacząco obniża ryzyko ektopi jaja płodowego. Gdy transferowany jest jeden embrion ryzyko ciąży pozamacicznej wynosi 1.6% gdy transferowane są dwa 1,7%.  Ryzyko wzrasta do 2,2% dla trzech zarodków a dla czterech i powyżej wynosi już 2,5% [3].

reklama

Nie można jednoznacznie stwierdzić, że ciąż pozamacicznych po procedurze IVF rejestruje się więcej w porównaniu do ciąż powstałych na skutek „klasycznego” poczęcia. Gdyż dużo trudniej jest prowadzić owe statystyki w grupie kobiet, które „naturalnie” zaszły w ciąże w porównaniu do pacjentek poddanych procedurze IVF.

kate_p7

Bibliografia

  1. Osamu Ishihara, M.D.,a Akira Kuwahara, M.D.,b and Hidekazu Saitoh, M.D.c. Frozen-thawed blastocyst transfer reduces ectopic pregnancy risk.
  2. B. Męczekalski, A. Czyżyk „Ciąża ektopowa – aspekty hormonalne”.
  3. Perkins KM, Boulet SL, Kissin DM, et al. Risk of ectopic pregnancy associated with assisted reproductive technology in the United States, 2001-2011. Obstet Gynecol 2015; 125: 70-78.

Czy ta strona może się przydać komuś z Twoich znajomych? Poleć ją: