Fajnie jest być tatą

Jak każdy ojciec masz obawy, że nie sprostasz swemu życiowemu zadaniu i nie będziesz dostatecznie dobrym tatą. Myślisz sobie, że to niesprawiedliwe, bo matki mają lepiej - natura wyposażyła je w instynkt, intuicję, szósty zmysł i trzecie oko. Mama potrafi zdziałać cuda. A ty?

Nie masz ani instrukcji obsługi malucha, ani wrodzonych predyspozycji, ani wzorców – wszak jesteś dzieckiem pokolenia, które tatę oglądało tylko wtedy, gdy ten odłożył gazetę. Nie załamuj się, przeczytaj poniższy tekst i zobacz, że bycie super tatą to naprawdę prosta sprawa. Wystarczy tylko chcieć.

Jak być super tatą?

1.    Pociesz się, że co dzień jest łatwiej. Poród, narodziny dziecka to istna rewolucja, reorganizacja życia. Tak to już bywa, że początki właśnie są najtrudniejsze - potem jest już coraz łatwiej, po prostu coraz lepiej.

2.    Celebruj i doceniaj czas spędzony z dziećmi. To fakt, jesteś zmęczony i zapracowany, Dy wracasz z pracy marzysz tylko o wieczorze – spokoju, kanapie i meczu w telewizji. Wcale nie myślisz o tym, że czas szybko mija, że chwile są ulotne, a sytuacje niepowtarzalne, a twoje niemowlę za chwilę pójdzie do gimnazjum, by za moment wyfrunąć z rodzinnego gniazda. Koniecznie zmień optykę – nie staraj się wyłącznie przetrwać, a każdego dnia ciesz się tym, że jesteś tatą!

3.    Rób rzeczy, o których dotychczas myślałeś, że są domeną mam. W rodzicielstwie nie stosuj podziału obowiązków wedle płci – od pierwszych dni życia dziecka bierz w nim czynny udział, dziel się obowiązkami z mamą malucha: karm niemowlę, układaj dziecko do snu, myj i przewijaj.

4.    Rozmawiaj z dzieckiem, słuchaj go, dyskutuj. Po co? By dodać mu pewności siebie, uczyć empatii i podejmowania decyzji – pewnie, że łatwiej być autorytarnym rodzicem, niemniej to niczego dziecka nie uczy oprócz posłuszeństwa.

5.    Zachowaj zdrowy rozsądek – niech na początek maluch podejmuje decyzje na poziomie wyboru pomiędzy dwoma wariantami śniadania.  Okazuj dziecku swoją miłość – mów, że je kochasz, że cieszysz się, ze z wami jest, ale i przytulaj, głaszcz, całuj, daj mu odczuć, że jest dla ciebie ważne.

6.    Bądź cierpliwy, okiełznaj swój temperament – demonstrowanie złości lub okazywanie frustracji nie najlepiej wpływa na dziecko i wasze relacje. Weź głęboki oddech, idź na spacer – zobaczysz, ile zyskasz w dalszej perspektywie.

7.    Śmiej się i żartuj, nie bądź śmiertelnie poważny. Wygłupiaj się z dzieckiem, szalej autkami, puszczaj latawce, graj w gry video - bądź dla przyjacielem, oparciem, ale i towarzyszem zabaw, świetnym kumplem. Tak spędzony czas wolny zaprocentuje w przyszłości a może już teraz odnajdziesz w sobie dziecko i będzie się po prostu wspaniale bawić?

8.    Nie bądź ojcem „wiecznie nieobecnym” - nie dotyczy to tylko wielkich momentów w życiu dziecka, takich jak mecz piłki nożnej czy przedstawienie w szkole, ale i małych, zwykłych sytuacji. Codziennie spędźcie czas razem – nie tylko na zwariowanych zabawach, ale i na czytaniu książek, opowieściach o świecie, rysowaniu czy wycinaniu. Rozwijaj  w dziecku kreatywność, ciekawość świata, pomóż rozbudzić fantazję.

9.    Określaj granice, nie bój się mówić „nie” – w przeciwnym wypadku, dając dziecku wolność, krzywdzisz je – brak granic to brak poczucia bezpieczeństwa i ryzyko wystąpienia zaburzeń zachowania. Co ważne – „nie” stosuj rozważnie, tylko wtedy, gdy czujesz, że tak powinno być. Nie zakazuj dla zasady.

10.    Wzór dobrego zachowania – najbardziej istotne jest nie to, co mówisz, ale to, co robisz. Bądź wiarygodny i spójny – jeśli uczysz dziecko, że nie można kłamać, sam nie kłam. Pamiętaj, jesteś dla swojego malucha pierwszym idolem, bohaterem i wzorem do naśladowania.

11.    Zawsze traktuj jego matkę z szacunkiem. Nie podważaj jej autorytetu, nie lekceważ jej, bądź miły i uprzejmy – w ten sposób nie tylko uczysz dziecko, jak powinno się zachowywać w stosunku do innych, do mamy, ale nade wszystko dbasz o ich zdrowie psychiczne (więź między matką a dzieckiem bez dwóch zdań, jest szczególna).

12.    Szanuj indywidualność dziecka, pamiętaj, że nie jest ono twoją mini kopią, a małym człowiekiem, indywidualnością, która ma swoje dziwactwa i niepowtarzalną osobowość. Kochaj dziecko bezwzględnie, daj mu wolność, nie urabiaj według swego schematu – pozwól mu być tym, kim chce.

13.    Ucz dziecko niezależności już od najmłodszych lat. Zaszczep w nim samodzielność, obudź ambicję, wraz z wiekiem pozwalaj mu na coraz więcej swobody, zachęcaj do pokonywania siebie, do wyrażania swojego zdania i decydowania o sobie. Choć zachęcanie malucha do samodzielnego ubierania się czy mycia bywa irytujące i czasochłonne, z perspektywy czasu wygląda to zupełnie inaczej: to inwestycja, dzięki której dziecko jest bardziej samodzielne, pewniejsze siebie i swoich umiejętności.

14.    Ty i mama to zawsze jeden obóz. Nie mieszajcie dzieci w swoje dorosłe sprawy, zwłaszcza dyskusje pedagogiczne czy kłótnie. Jeśli ty i mama dzieci macie inne stanowiska czy odmienną koncepcję wychowania, starajcie się dojść do porozumienia i ustalić wspólny front bez angażowanie dzieci, na osobności.  W wychowaniu szczęśliwego dziecka niezwykle ważna jest wasza współpraca i poczucie dziecka, że mama i tata to rodzice, czyli jedna drużyna.

Powodzenia!

Monika Zalewska-Biełło