Jaki ojciec, taki syn

Jak dorosnę będę taki, jak mój tata – powiedział pewien chłopczyk zapytany przeze mnie, kim chciałby być w przyszłości.

Pomyślałam sobie, że chyba nie ma większego komplementu, jaki ojciec może usłyszeć od swojego syna. Pytanie brzmi tylko – jak zapracować na takie słowa?

Prawie każdy mężczyzna marzy o tym, by mieć syna.

Wielu traktuje to nawet jako pewien obowiązek do spełnienia, swoisty sprawdzian własnej męskości, równie istotny jak wybudowanie domu i zasadzenie drzewa. Bez względu jednak na motywy, które wiążą się z pragnieniem posiadania syna, warto pamiętać o odpowiedzialności, jaka spoczywa wówczas na ojcu.

Oto on, dotąd jedyny mężczyzna w domu, staje przed trudnym wyzwaniem, jakim jest nauczenie owej męskości swojego syna. A nie jest to łatwe zadanie, nie ma swojego wyraźnego początku ani końca, nie ma skali ocen ani uwag za zachowanie. Jest jednak wielka nagroda, rozmieniana każdego dnia na małe gesty, w których Twój syn pokazuje Ci, jak ważny dla niego jesteś.

O tym, że ojciec jest dla syna wzorem, można przekonać się już podczas pierwszych lat życia dziecka. Chłopcy bardzo często wplatają pewne elementy dorosłego życia w swoje zabawy, a uczestnicząc w nich próbują zachowywać się tak, jak robią to ich ojcowie. Niech zatem nikogo nie dziwi fakt, że mały chłopiec, który jeździ swoim samochodem – zabawką, naśladuje swojego tatę za kierownicą i np. nerwowo trąbi na inne samochody.

Nie będzie również zaskakujący widok malca, udającego, że prowadzi z kimś biznesowe rozmowy przez zabawkowy telefon. On w tym momencie jest poważnym dorosłym mężczyzną, a przecież jeśli wykonuje się jakieś „dorosłe” czynności, to na pewno tak, jak robi to tata.  

Ojciec jest dla chłopca wzorcem mężczyzny w domu.

To od niego syn będzie uczył się, jak należy odnosić się do kobiet, jak rozwiązywać domowe problemy i panować nad sytuacją, kiedy dzieje się coś złego. Wydaje się, że to najważniejsze zadanie dla ojca, jednocześnie najłatwiejsze do „wyłożenia się”.

Dlaczego? Wielu mężczyzn zapytanych o definicję owej męskości, odwołuje się do opinii „twardziela”, „prawdziwego faceta, który nie okazuje uczuć”, a w domu „jest głową rodziny, kimś, kto zawsze ma rację”. Ulegając takim opiniom, często przekazanym im przez ich własnych ojców lub dziadków, budują obraz nieczułego, często wręcz aroganckiego mężczyzny, który jest od utrzymania rodziny, a w zamian oczekuje spokoju i posłuszeństwa.

Na drugim krańcu stoi mężczyzna potulny jak baranek, który nie podejmie żadnej decyzji bez zgody żony i to na nią zrzuca obowiązek zarządzania rodziną. Ideałem będzie zatem dążenie do pewnej równowagi, złotego środka, którym jest odpowiedzialny, ale też czuły mężczyzna.

Mając taki wzorzec chłopiec będzie nabierał przekonania, że związek to partnerstwo, że o problemach należy rozmawiać i wspólnie próbować je rozwiązywać. Widząc, że ojciec często okazuje bliskim uczucia, będzie uważał to za coś zupełnie normalnego, a obdarowanie żony kwiatami nie będzie dla niego niczym wstydliwym – będzie to dla niego tak samo męskie jak wymiana koła w samochodzie.

Więź między synem i ojcem, umacniają pewne aspekty właściwe wyłącznie dla męskiego świata. To właśnie tata jest najlepszym kompanem do zabaw kolejką, to on tłumaczy chłopcu czym jest spalony, wreszcie to on organizuje wolny czas np. wędkowanie czy wspólne naprawianie samochodu. Świat taty to świat pełen wyzwań, szalony i niepoznany – jest dla chłopca niczym wspaniała książka przygodowa, którą można czytać bez końca.

Stąd też, nawet jeśli Ty tato, masz mnóstwo pracy i często marzysz po prostu o chwili spokoju, postaraj się znaleźć czas na Wasze „męskie chwile”. Niech to będzie czas tylko dla Was, spędzony tak, jak Wy chcecie – na boisku, podczas sklejania modeli samolotów czy też po prostu na kanapie i rozmowie o różnych markach samochodów.

Możesz być pewny, że wartość tego czasu, będzie dla Twojego syna nie do przecenienia, bo, jak to mówi jeden znany mi chłopiec, to taki „czas dla syna i taty, nie dziewczyński”.

Anita Janeczek-Romanowska, psycholog

Przeczytaj więcej o roli taty