20 niepokojących objawów u niemowlęcia - objawy i co zrobić

Nie zawsze warto wpadać w panikę, nawet jeśli bardzo tego chcemy. Lepiej uważnie poobserwować niemowlę i skonsultować się z lekarzem, starając sie samodzielnie nie stawiać diagnozy. Oto 20 objawów, ktore mają prawo was zaniepokoić.

1. Kiedy niemowlę nie patrzy na nas, nie uśmiecha się po pierwszych 12 tygodniach życia, słabo reaguje na dźwięki – może to świadczyć o nieprawidłowościach w rozwoju. Sygnałem ostrzegawczym będzie to, że nie przygląda się otoczeniu oraz przedmiotom, nie grucha, nie głuży, czy nie uśmiecha się na widok ludzkiej twarzy. Warto skonsultować się z pediatrą.
2. Niemowlę jest osowiałe, senne, apatyczne lub przeciwnie – rozdrażnione, płaczliwe, krzykliwe; jednym słowem wtedy, gdy według ciebie maluch zachowuje się niepokojąco, jest inny niż zwykle. Oczywiście może to być związane z etapem rozwoju, zmęczeniem, a czasem jest pierwszym objawem rozpoczynającej się infekcji.
3. Kiedy wydaje ci się, że dziecku podczas siusiania towarzyszy ból lub pieczenie; kiedy wystąpi gorączka, dziecko oddaje mocz bardzo często, albo pojawi się w nim krew lub jest on mętny i ma nieprzyjemny zapach – może to wskazywać na choroby układu moczowego. Konieczne jest wykonanie badania moczu zarówno badanie ogólne jak i posiew.
4. Kiedy niepokoi cię konsystencja stolca lub obecność krwi w nim. Niteczki krwi lub śluz w stolcu niemowlęcia często sa objawem alergii. Zielona barwa stolca może świadczyć o nietolerancji pokarmowej a jeśli dziecko jest karmione mieszanką, że warto się zastanowić nad jej zmianą. Zarówno zapach, wygląd, jak i kolor kupki niemowlaka mają znaczenie.
5. Jeśli pojawiły się wymioty lub biegunka, które są objawem zatrucia pokarmowego lub infekcji pokarmowej (najczęściej odpowiedzialne za nią są rotawirusy), a dolegliwościom towarzyszy ogólne rozbicie i niewysoka gorączka. Pamiętaj, by do czasu konsultacji lekarskiej podawać dziecku dużo płynów (by nie doszło do odwodnienia organizmu).
6. Kiedy katar nie pozwala szkrabowi spać i oddychać, staje się on męczący i nie ustępuje po czterech dniach; gdy jest zielony bądź żółty i zaczyna towarzyszyć mu kaszel; gdy przy wdechu słychać wysoki świszczący dźwięk lub gdy wargi i język dziecka stają się sine. Jeśli zauwazysz, że dziecko oddycha z wysiłkiem może to być objaw zapalenia krtani. Jesli jest chłodno koniecznie wynieś malucha na świeże powietrze lub w łazience nastaw prysznic tak, żeby powstała para wodna i daj dziecku nią pooddychać.  Jeśli sytuacja się pogarsza - natychmiast wzywaj karetkę. Zapalenie krtani u niemowlecia grozi śmiercią!
7. Jeśli przez kilka godzin pieluszki są suche, maluszek płacze bez łez, ma zapadnięte oczy i  ciemiączko oraz spierzchnięte usta.  Mocz ma ciemnożółty kolor. To objawy odwodnienia. Mogą się pojawić  z powodu przegrzania, jak i podczas infekcji biegunkowej. Odwodnienie małego dziecka jest groźne. Koniecznie pokaż maluszka lekarzowi, być może będzie potrzebne podanie kroplówki.
8. Kiedy ma  zaczerwienione, łzawiące lub podchodzące ropą oczy, a ich okolice są spuchnięte to objawy stanu zapalnego.  Zapalenie spojówek pojawia się często u niemowląt. Przy wirusowym zapaleniu oko jest zaczerwienione i towarzyszy temu wodnista wydzielina. Podczas bakteryjnego najczęściej widać wydzielinę ropna, która często podczas snu skleja maleństwu rzęsy.
   
   Jeśli podłożem jest alergia, wtedy oczy niemowlęcia są zaczerwienione i maluszek z powodu świądu często je trze piąstkami. Zapalenie bakteryjne leczy się antybiotykami w kroplach lub maści, wirusowe można lekami przeciwwirusowymi, a alergiczne preparatami przeciwhistaminowymi.
    
9. Kiedy starsze niemowlę ponad dobę ma temperaturę powyżej 38,5 ºC, gorączka nie chce spaść po podaniu leku lub wystąpiły drgawki gorączkowe (ciało dziecka sztywnieje, gałki oczne wywracają się do góry, a kończyny wiotczeją). Co należy zrobić?
   
   Jeśli twoje maleństwo jest młodsze niż  3 miesiące od razu skontaktuj się z lekarzem!
   U starszego niemowlęcia temperaturę  możesz spróbować obniżyć za pomocą chłodnych okładów, ale jeśli nie działają leki i domowe sposoby koniecznie zadzwoń do pediatry. l
   
   Jeśli twoje dziecko ma atak drgawek połóż je na miękkim podłożu. Postaraj się zachować spokój. Jego główka powinna leżeć trochę poniżej tułowia lub być zwrócona na bok, żeby zapobiec zachłyśnięciu śliną.
   
   Do końca ataku nie wolno dawać niemowlęciu  żadnych płynów czy lekarstw! Jeśli atak trwa dłużej niż kilka minut wezwij karetkę. Dziecko po ataku drgawek będzie zmęczone i musi odpocząć. W tym czasie postaraj się obniżyć gorączkę stosując zimne okłady na kark i nadgarstki lub stosując leki przeciwgorączkowe w postaci czopków.  Pamiętaj, żeby zapisać się na konsultację z neurologiem.
    
10. Kiedy maluch dotyka ucha, szarpie za nie, ociera główką o poduszkę – może to świadczyć o zapaleniu ucha zewnętrznego lub środkowego, może też być objawem zapalenia węzłów chłonnych; a może do ucha dostało się ciało obce. Czasami ząbkujące niemowlę łapie się za uszko, bo wyżnające się ząbki sprawiają mu ból i dyskomfort.
    
    Zapalenie ucha u niemowlęcia możesz podejrzewać, kiedy w trakcie karmienia zaczyna płakać. Po prostu ruszanie żuchwą powoduje ból. Niestety nie sprawdzisz samodzielnie, czy to infekcja. Musisz poprosić lekarza o obejrzenie błony bębenkowej. Zapalenie ucha nie musi przebiegać z gorączką, więc nie zbagatelizuj objawów.
    
    Często jednak infekcji towarzyszy gorączka i  katar a z uszka może sączyć się płyn. Dziecko jest niespokojne, łapie rączką za ucho lub pociera główką o materacyk.  W takiej sytuacji potrzebna jest antybiotykoterapia.
     
11. Kiedy niemowlę przestało przybierać na wadze zgodnie z siatką centylową. Są sytuacje, kiedy niemowlę ma prawomniej przybrać na wadze  - najczęściej jest to związane z przebytymi infekcjami lub np. nauką nowych umiejętkności, kiedy jedzenie przestaje być priorytetem. Jednak wyraźne dysproporcje między krzywą wagi a wzrostu mogą świadczyć o nieprawidłowościach, które zdiagnozowac może tylko lekarz.
     
12. Maluszek protestuje, gdy dajesz mu jeść, pić, próbujesz mu wymyć ząbki albo w ogóle zajrzeć do buzi – może to wskazywać na bolesne zmiany na śluzówce wewnątrz buzi (afty, pleśniawki, zapalenie jamy ustnej wywołane wirusem). Każde  zapalenie jamy ustnej należy skonsultować się z lekarzem.
     
13. Nadmiernie poci mu się tył główki, głównie podczas jedzenia i snu.
    Jeśli podczas karmienia piersią twojemu dziecku poci się główka może to być związane z wysiłkiem pojawiającym się podczas ssania. Warto wtedy sprawdzić czy technika karmienia jest prawidłowa.
    
    Czasami jest to sytuacja świadcząca o małej ilości pokarmu, ale jeśli dziecko przybiera prawidłowo na wadze- nie ma powodu do zmartwienia. Pocenie się potylicy może świadczyć o niedoborze witaminy D i być objawem krzywicy. A wyjątkowo rzadko jest to objaw chorób neurologicznych.
     
14. Niemowlę próbuje włożyć do buzi piąstki i wszystko, co trzyma w rączce, ślini się przy tym, a jego dziąsła są rozpulchnione i zaczerwienione – najprawdopodobniej maluszkowi wyrzynają się pierwsze ząbki. Do lekarza zgłoś się wtedy, kiedy pojawi się wysoka gorączka albo biegunka.
     
15. Jeśli znienacka niemowlę pręży się, napina ciałko, podkurcza i prostuje nóżki, krzyczy, a do tego ma do bolesne wzdęcia – może to wskazywać na kolkę jelitową. Jeśli dziecko bardzo się męczy, a ulgi nie przynoszą mu domowe sposoby, skontaktuj się z pediatrą, może potrzebna będzie zmiana twojej diety. Pamiętaj, kiedy karmisz naturalnie, ważne żeby opróżniać każdą pierś kolejno. Sprawdź, czy dziecko zostało prawidłowo przystawione. Karmiąc mieszanką zwróć uwagę czy dziurka w smoczku nie jest zbyt duża.
     
16. Dziecko  nienaturalnie się pręży i wygina do tyłu w literę C, a na codzienne zabiegi pielęgnacyjne reaguje krzykiem lub wręcz przeciwnie, jest wiotkie i nie zainteresowane otoczeniem - może to świadczyć o kłopotach z napięciem mięśniowym.
    
    Niemowlę, u którego obserwuje się wzmożone napięcie mięśniowe jest płaczliwe, pręży się i nie można go uspokoić. Dziecko nie chce pozwolić na zginanie rączek i nóżek, co utrudnia codzienną pielęgnację. Wzmożone napięcie mięśniowe jest dosyć częstą przypadłością, nad którą zapanować za pomocą specjalnie dobranych ćwiczeń. Najlepiej rozpocząć rehabilitację u niemowląt poniżej 6 miesiąca życia, ponieważ dziecko nie ma jeszcze utrwalonych niekorzystnych wzorców.

    U dzieci z obniżonym napięciem mięśniowym łatwo przeoczyć objawy. Najczęściej takie maluszki dużo śpią, są mało aktywne i później nabywają umiejętności psychomotoryczne. Nie lubią leżenia na brzuszku i mają problem z podźwignięciem się na raczkach, czy utrzymywaniem główki. Jeżeli pediatra stwierdzi, że dziecko ma problem z napięciem mięśniowym skieruje je na konsultację do neurologa lub fizjoterapeuty.

17. Niemowlę ma czerwone, jakby lakierowane policzki, do tego suchą, szorstką skórę za uszami, w zgięciach łokci, pod kolanami i na łydkachulewa to ogą być obajwy AZS. Dodatkowo jeśli wymiotuje, ma biegunkę, zaparcia lub kolkę, czy nawracające infekcje nosa, gardła, uszu lub oskrzeli - to zazwyczaj mamy doczynienia z alergią pokarmową. U niemowląt wywołują ją najczęściej mleko i jego przetwory.

18. Niemowlę wierci się w łóżeczku, śpi niespokojnie, budzi się i zgrzyta zębami, a do tego ma zaczerwienioną pupę. Nie chce jeść, ma nudności i bóle brzucha – te objawy mogą wskazywać na obecności pasożytów, najczęściej owsików. Należy udać się do lekarza, a jeśli badania to potwierdzą – należy odrobaczyć cała rodzinę.

19. reklama

    Na skórze pojawiły się czerwone plamy niewiadomego pochodzenia. Może to być reakcja na alergen, zmiany grzybicze lub bakterjne, które wymagają pomocy dermatologicznej.

 Jeśli na ciele dziecka pojawiają się bąble i masz wrażenie, że ogniska zapalne się przemieszczają - skontaktuj się jak najszybciej z lekarzem. To może być pokrzywka. Prawdopodobnie zostaną podane dziecku leki przeciwhistaminowe i będziecie szukać źródła alergii.

20. Twoje dziecko przeraźliwie płacze na widok nieznajomych, albo kiedy chcesz wyjść z domu. Jeśli te objawy pojawiają sie około 7 miesiąca życia, to jest to zupełnie naturalny etap rozwojowy czyli pojawienie się lęku separacyjnego. Dziecko zauważa, że jest odrębną jednostką od mamy i boi się, że ją utraci. To, jak dziecko długo i intensywnie przeżywa lęk separacyjny, zależy od jego wrażliwości i potrzeb, ale i stylu wychowania czy postawy i zachowania rodziców (nadmierne wymagania czy nadopiekuńczość, przesada w żadną stronę nie jest dobra.