14 miesiąc życia dziecka

Czternastomiesieczne dziecko coraz pewniej chodzi i jest coraz bardziej niezależne. Odkrywa, co to samodzielność i słowo "nie" - i śmiało z nich korzysta.

Rozwój fizyczny

• Dziecko w miarę pewnie stoi bez przytrzymywania się (pamiętaj, że upadanie też jest sztuką, a podnoszenie się to doskonały trening mięśni).

• Z każdym dniem maluch coraz lepiej chodzi, chwiejnie pokonuje kilka metrów, niepewnie stawiając nóżki do środka lub rozstawiając je szeroko na boki (nie dramatyzuj, jeśli maluch nabędzie kolejnego guza – ciesz się natomiast z każdego samodzielnie pokonanego skrawka podłogi). Niech ten „kaczy chód” cię nie niepokoi, to naturalne.

• Aby się przemieścić, dziecko nadal preferuje raczkowanie, ale większość uczy się chodzić między 13 a 15 miesiącem życia (nie wymuszaj na malcu, by pokochał chodzenie, on sam będzie wiedział, kiedy jest na to gotowy). Pamiętaj, że mobilne, ciekawskie, ruchliwe i wszędobylskie dziecko wymaga dodatkowej uwagi ze strony rodziców. Nie przeceniaj dziecka, nie spuszczaj z oka, nie zostawiaj samemu sobie.

Rozwój intelektualny

• Wyraźnie mówi: "mama" i "tata", codziennie uczy się nowych słów złożonych z jednej, dwóch sylab (choć niewiele jeszcze rozumiesz z mowy swego smyka, notuj jego językowe wyczyny – za kilka lat będziecie mieli ciekawą pamiątkę). Pomimo ubogiego słownika w fantastyczny sposób komunikuje wam swoje potrzeby, wykorzystując do tego gesty, minki… i płacz.

• Ponieważ zasób słów dziecka powiększa się nieustannie, z dnia na dzień, maluch chętnie się porozumiewa z innymi, a i nazywa, wskazując, co się da. Często pierwsze słowa (poza mama i tata) są związane z zainteresowaniami, dlatego często słyszysz auto, lala, kaczka czy pies. Wiele innych słów wypowiada wprawdzie w swoim narzeczu, ale nie szkodzi. Rozmawiaj z dzieckiem, nakłaniaj je do mówienia, ale i powtarzaj po nim słowa (to dla niego powód do dumy, ale i lekcja, jak je wypowiadać poprawnie) . Zadawaj pytania i nie boj się motywować do odpowiedzi. Pamiętaj, by mówić do dziecka bez zdrabniania i pieszczenia się. To ważne.

• Możliwe, że w pewnym momencie dziecko zaniedbuje mowę (nie denerwuj się, bo dziecko prawdopodobnie zajęte jest zdobywaniem nowej umiejętności – prawdopodobnie trenuje chodziarstwo). Pamiętaj, by zabezpieczyć mieszkanie przed ciekawskim maluchem.

• Wszystko go interesuje, wszystkiego musi dotknąć lub polizać (choć zwracasz szczególną uwagę na to, by nie ograniczać rozwoju malucha, to zwróć uwagę, by dom był dla niego bezpieczny: sprawdź, które kwiaty są trujące, schowaj wysoko leki, guziki czy chemię gospodarczą). Nic nie jest dla niego obojętne, wszystko za to godne najbardziej wnikliwej uwagi. Nie denerwuj się na dziecko za ewentualne zniszczenia – potraktuj je jako koszty wliczone w odkrywanie świata.

• Maluch coraz lepiej radzi sobie z trzymaniem łyżeczki, kredek czy kubka. Jest na tyle samodzielny, otwarty i precyzyjny, że potrafi już jeść, najchętniej palcami (choć umie trzymać, sztućce), a także pić samodzielnie. Niestety często kończy się często katastrofą – porozrzucane jedzenie czy rozlana zupa to wasza codzienność. Kup śliniak, a także podkładki czy matę, która jest trwale połączona z talerzykiem i miseczką.

• Samodzielność i niezależność są dla niego bardzo atrakcyjne, dlatego wszystko najlepiej robi „siam” – sam chce się ubierać czy jeść, a ponieważ coraz pewniej stawia swoje pierwsze kroki, najchętniej też poszedłby tam, gdzie on chce. Wierzy w siebie, testuje nowe umiejętności. Sprawdza, na ile je stać.

Rozwój społeczny

• Zaczyna się nauka współpracy z innymi, dziecko rozumie i wykonuje proste polecenia (proś maluszka o drobną pomoc, zaczynaj od prostych poleceń: ”podaj mi/tacie misia”). Jednocześnie dziecko uwielbia się sprzeciwiać – nie masz wrażenia, że „nie” i „nie” słyszysz ciągle? W każdym razie jeśli maluch nie chce spełnić twojej prośby bądź wykonać polecenia, to wiedz, że z pewnością je rozumie, ale ma inne plany.

Dziecko właśnie odkryło, że jest odrębną osobą, a używane przy każdej okazji „nie” jest jego deklaracją niezależności – niech ta myśl dodaje ci sił i cierpliwości. To naturalny, a także konieczny etap życia dziecka.

• Dziecko nie tylko uwielbia się przeciwstawiać, ale i robić coś po swojemu. Możesz to wykorzystać! Kiedy dajesz dziecku jedzenie lub ubranko, może się to spotkać ze sprzeciwem. Bo nie odpowiada kolor bluzeczki albo dziecko nie ma ochoty na jabłuszko. Co powie? „Nie”. Dlatego daj mu wybór: jabłuszko czy marchewka? Bluzeczka biała czy żółta? Dziecko, skoncentrowane na tak poważnej kwestii jak podjęcie decyzji nie dość, że zapomni o swojej nowej pasji, buntowaniu się, ale i będzie z siebie niezwykle zadowolone.

• Powoli możecie się przeglądać w dziecku jak w lustrze – zaczyna was naśladować, od mimiki, przez gesty, po zachowania. Uważaj zatem na to, co robisz i mówisz.

• Chętnie komunikuje się i współpracuje z rodzicami. Nie tylko komunikuje potrzeby, ale i potrafi zrozumieć i wykonać nieskomplikowane polecenie. Uwielbia być uczynnym. Dzięki temu wyrzuci papier do śmieci, włoży klocki do pudełka. Ponieważ uwielbia to robić, a sprzątanie sprawia mu wielką frajdę, może to czas na wdrażanie pierwszych małych domowych obowiązków?

• Dziecko w coraz bardziej czytelny sposób zaczyna okazywać uczucia, a ich wachlarz jest imponujący. Ponieważ maluch wie, czego chce, a czego absolutnie nie, możecie doświadczać wielu skrajnie różnych sytuacji.

Pamiętaj, że rozwój dziecka to sprawa indywidualna – każdy maluch rozwija się w swoim własnym tempie, a powyższe wiadomości mają charakter informacyjny.

Źródło:
Murkoff H., Eisenberg A., Hathaway B.S.N., Drugi i trzeci rok życia dziecka, Poznań 2006