Trzydniówka, czyli gorączka trzydniowa
Jakie są objawy trzydniówki (zwanej również rumieniem nagłym)? W jakim wieku chorują na nią dzieci?
Trzydniówka, inaczej gorączka trzydniowa, rumień nagły, choroba szósta, łac. exanthema subitum, to wirusowa choroba zakaźna dzieci, głównie w wieku do 2 lat. Wywoluje ją wirus HHV-6 oraz HHV-7. Gorączkę trzydniową po raz pierwszy opisano w 1910 roku. Występuje bardzo często u dzieci między 6. a 36. miesiącem życia i trwa od 3 do 5 dni (stąd nazwa choroby). Okres jej inkubacji wynosi od 5 do 15 dni. Po przebyciu choroby dziecko nabiera odporności na całe życie.
Uważa się, że połowa wszystkich przypadków gorączki u niemowląt jest spowodowana zakażeniem HHV-6, więc jest to jedna z najczęstszych infekcji występujących u niemowląt. Zwykle nie występuje w pierwszych 2 miesiącach życia (odporność odmatczyna) oraz po 3. roku życia.
Przebieg trzydniówki
Przebieg choroby zależy do tego, jak wysoką temperaturę ma dziecko i jak ją znosi. Choroba nie jest niebezpieczna, nie powoduje też żadnych powikłań, ale czasami, gdy temperatura jest bardzo wysoka, dziecko może dostać drgawek.
"Trzydniówka" rozpoczyna się nagłym wystąpieniem wysokiej temperatury - około 39-40°C, nie poprzedzonej żadnymi innymi objawami. Gorączka utrzymuje się przez trzy dni. Kiedy zaczyna spadać, na tułowiu pojawia się plamista czerwona wysypka, podobna do tej, jaka występuje przy różyczce czy szkarlatynie. Bardzo szybko plamki z tułowia znikają, a wysypka pojawia się na szyi, rękach i nogach. Po dwóch dniach znika całkowicie. Wystąpienie wysypki oznacza koniec choroby i chory przestaje już zarażać.
Jeżeli podejrzewasz, że dziecko ma gorączkę trzydniową, wezwij lekarza, by potwierdził twoją diagnozę. Choroba ta bywa mylona z odrą lub szkarlatyną, a czasami pierwsze jej objawy przypominają początki zwykłej infekcji.
Jeśli dziecko ma drgawki, natychmiast skontaktuj się z lekarzem.
reklama
Objawy trzydniówki
- Nagła, bardzo wysoka gorączka, trwająca od 3 do 5 dni. W okresach bezgorączkowych dziecko czuje się dobrze, nie ma żadnych objawów chorobowych,
- łagodny nieżyt gardła i ucha środkowego,
- czerwona wysypka, która znika zwykle po 1-2 dniach. Na ogół obejmuje twarz i górną część tułowia i przypomina wysypkę różyczkową,
- gdy gorączka spada, na ciele pojawiają się małe, różowe plamki, które znikają po dwóch dniach.
Leczenie trzydniówki
Nie stosuje się żadnych leków specyficznych, ponieważ choroba nie wymaga leczenia i ustępuje samoistnie. Stosuje się leczenie objawowe. Podaje się na ogół leki przeciwgorączkowe i działające objawowo. Nie istnieje sposób na skrócenie czasu trwania choroby.
Przy braku niepokojących objawów i dobrej reakcji na leki przeciwgorączkowe można odroczyć wizytę u lekarza.
- Obniżaj dziecku gorączkę. Ubieraj je lekko i postaraj się, żeby w domu nie było za gorąco. Możesz przykładać dziecku chłodne okłady na czoło i kark, przecierać ciało gąbką moczoną w letniej wodzie, zastosować metodę zawijania łydek lub, gdy to nie skutkuje, podać farmaceutyczne środki przeciwgorączkowe.
- Póki trwa gorączka, dziecko powinno zostać w domu aż do wystąpienia wysypki.
- Podawaj dziecku dużo płynów. Jeśli nie ma ochoty jeść, nie zmuszaj go, wystarczy, że będzie dużo piło.
reklama
Okres wykluwania choroby
Trzydniówka trwa przeważnie od 5 do 15 dni. Warto pamiętać, że okres zakaźności choroby trwa od około 7 dni przed wystąpieniem objawów chorobowych aż do momentu zniknięcia wysypki. Źródłem zakażenia jest wydalający wirusa. Zakaźność jest duża.
Trzydniówka - powikłania
Trzydniówka jest chorobą niegroźną i nie powoduje powikłań. Jednak ze względu na występującą wysoką gorączkę mogą wystąpić u dziecka drgawki. Należy wtedy niezwłocznie wezwać lekarza. Niebezpieczeństwem choroby jest również długotrwałóść wysokiej gorączki (około 40 stopni Celsjusza), która często prowadzi do częstych pomyłek diagnostycznych.
reklama
Zakażenie wirusami HHV6 i HHV7 nie stwarza ryzyka nadkażeń bakteryjnych.
Jak zapobiegać trzydniówce?
Ponieważ nie istnieje szczepionka chroniąca przed zachorowaniem na gorączkę trzydniową, należy unikać kontaktów z osobami chorymi, dbać o odporność, przestrzegać zasad racjonalnej diety oraz higieny ogólnej.