Nie chcę się kąpać

Większość dzieci wprost ubóstwia kąpiele. Dzieci wymyślają rozmaite ,, wodne zabawy”, lubią pianę i kolorowe, pięknie pachnące płyny do kąpieli, zabierają ze sobą serie wodnych zabawek, przelewają wodę z kubeczka do kubeczka iiiiiiiii dużo można by jeszcze pisać.

No ale oczywiście nie wszystkie maluchy biegną z entuzjazmem do wanny. Dla wielu rodziców to właśnie wieczorna kąpiel i zaproszenie dziecka do łazienki jest największą bolączką. Zastanówmy się przez chwilę, co może być tego przyczyną.

U starszych dzieci lęk przed kąpielą może być związany z przykrym doświadczeniem podczas kąpieli oraz brakiem poczucia bezpieczeństwa.

Główne przyczyny lęku przed kąpielą w wannie

• zbyt duża ilość wody w wannie oraz brak maty antypoślizgowej,
• nieprawidłowa temperatura wody w wannie oraz w pomieszczeniu, gdzie dziecko przebierane jest w piżamkę,
• lęk przed pianą, szczególnie dla tych dzieci, które mają przykre doświadczenia z wodą,
• zbyt porywczy temperament rodziców, wykonywanie szybkich, gwałtownych ruchów które mogą być przez dziecko odczuwane jako niemiłe, niebezpieczne,
• dobór nieodpowiednich kosmetyków, które powodują szczypanie czy podrażnienia skóry,
• lęk przed myciem włosów,
• lęk przed prysznicem. 

Oczywiście lęk przed kąpielą nie oznacza, że dziecko boi się wody. Dla dzieci czas kąpieli to czas zakończenia dnia. Już dwu, trzylatki doskonale wiedzą, że po umyciu będą musiały pożegnać się z rodzicami, przerwać świetną zabawę i iść spać. I właśnie ten lęk przed rozstaniem może powodować, że dziecko unika kąpieli.

Jak starsze dzieci zachęcać do kąpieli?

• przede wszystkim spełnijcie wszystkie warunki, aby kąpiel dla dziecka była miła i bezpieczna
• do mycia włosków używajcie delikatnych szamponów, najlepiej takich które nie szczypią w oczka. Dziecko po nałożeniu szamponu samo może rozprowadzać pianę po główce, a Wy oczywiście delikatnie pomagacie dziecku.
• jeżeli dziecko boi się spłukiwania szamponu prysznicem spłuczcie dziecku włosy np.. zabawną koneweczką czy kubeczkiem bardzo spokojnie by woda nie dostała się do oczek czy uszu.
• pozwólcie dziecku na zabawę w wodzie z zabawkami przeznaczonymi specjalnie do kąpieli,
• używajcie tylko delikatnych gąbek i miękkich szczoteczek,
• jeżeli dziecko jest zniecierpliwione podczas kąpieli i natychmiast chce wychodzić możesz mu zaproponować by samo namydliło sobie rączki czy brzuszek, będzie to dla niego na pewno miłe i ciekawe doświadczenie,
• jeżeli dziecko nie chce się myć z przyczyn traumatycznych np. miało jakiś wypadek w wodzie (zachłyśnięcie, przewrócenie się w wannie) pamiętajcie nic na siłę możecie na kilka dni odstawić kąpiel, a umyć dziecko w misce. Dopiero po czasie spróbować kąpieli w wannie oczywiście zaczynając od krótkiej kąpieli w małej ilości wody. Jeśli lęk nie mija spróbuj wykąpać się razem z dzieckiem.
• w przypadku kiedy dzieci nie boja się wody tylko wiedzą, że kąpiel oznacza koniec dnia zaraz po umyciu poświeć dziecku troszeczkę czasu: opowiedz mu bajkę, porozmawiajcie przed snem, zaśpiewaj kołysankę.
• jeżeli dziecko obawia się że woda może dostać się do oczu podczas mycia, możecie kapać dziecko w specjalnych okularkach.

A ponadto rozmawiajcie z dziećmi na temat higieny osobistej.

Najmłodszym dzieciom możecie opowiedzieć bajeczkę o niegrzecznych bakteriach, które trzeba zmyć z naszego ciałka by było czyste i pachnące, natomiast ze starszymi możemy przeprowadzać nieco poważniejsze rozmowy typu: Jak myślisz dlaczego należy się myć?

Co by było gdyby w kranie zabrakło nam wody? Jak według Ciebie powinna wyglądać wspaniała kąpiel? co chciałbyś zmienić w Twojej kąpieli? itp.

A póki co życzę Waszym pociechą wspaniałych, pachnących i cieplutkich kąpieli, a Wam cierpliwości, refleksu i oczu dookoła głowy.