Gdy dziecko spodziewa się dziecka…

Dwie kreski na teście, wizyta u lekarza. Zostaniesz mamą.

Za dwa dni Twoje siedemnaste urodziny, nie wiesz, jak będą wyglądały – wczoraj byłaś z mamą u lekarza, jesteś w 8 tygodniu ciąży i teraz myślisz tylko o tym, jak to będzie…

Kasia ma za dwa dni swoje urodziny, nie potrafię się nimi cieszyć tak, jak dotychczas. Wczorajszy dzień był koszmarny, wizyta u lekarza, spojrzenia ludzi w poczekalni, natłok myśli. Próbuję ją wspierać, ale czasem nerwy puszczają. Jest jeszcze taka młoda, co ona wie o życiu? Moja córka zostanie matką, choć sama jest jeszcze dzieckiem…

Być może któraś z tych wypowiedzi jest Ci bliska. Może sama jesteś nastoletnią przyszłą mamą, a może będzie nią wkrótce Twoja córka. Po głowie kłębią się pytania – co teraz będzie? Czego się spodziewać? Jak damy sobie z tym wszystkim radę? Na pewno nie ma uniwersalnych rad, które mogą być pomocne. Chyba  nie ma też słów, które jakoś pocieszą, załagodzą sytuację. Nie ma co się oszukiwać – na pewno i młoda mama i Wy, jej rodzice, mieliście inne plany. Prawdopodobnie nie snujecie jeszcze wizji o zakupie cudnych śpioszków i wózka, nie myślicie o pomalowaniu pokoiku dla dziecka i nie odliczacie dni do narodzin. 

Oczywiście nie dla każdej nastolatki i jej rodziny ciąża musi być tragedią, jednak myśli i uczucia, jakich teraz doświadczacie z pewnością nie należą do najprzyjemniejszych. Co więc można zrobić, aby nie zdominowały Waszego życia?

·    Po pierwsze rozmowa – jeśli wizytę u lekarza macie już za sobą, czas na rozmowę. 

Z pewnością kilka jest już za Wami – część może spokojnych, część na dużych emocjach. Ciąża jest już faktem i powoli trzeba będzie się z tym pogodzić, podjąć próby zaakceptowania tej sytuacji. Rewolucja w Waszym życiu będzie ogromna. Przed Wami trudny czas i choć z pewnością ciężko będzie każdemu z Was, najwięcej stresów czeka przyszłą mamę. To przecież w jej życiu zmieni się najwięcej, to ona będzie musiała pogodzić obowiązki domowe i szkolne, wreszcie to ona stoi przed wielką niewiadomą dotyczącą swojej przyszłości. Jeśli więc potraficie odłożyć na bok emocje, albo ich poziom nie jest już tak wysoki, spróbujcie porozmawiać ze swoją córką. Zapytajcie ją, jakie ma obawy, jakie wsparcie jest jej potrzebne, czy wszystko, czego teraz doświadcza jest dla niej jasne i zrozumiałe? Być może Wasza z pozoru dorosła córka, jeszcze wielu rzeczy nie rozumie i potrzebuje Waszego wsparcia, nie tylko emocjonalnego, ale też informacyjnego. W jej organizmie i życiu zachodzi teraz dużo zmian, na pewno Wasza pomoc jest jej potrzebna by wszystkie te zmiany zrozumieć.

·    Podczas rozmowy przygotujcie się wspólnie na najbliższe tygodnie. Nie ma co ukrywać, na pewno czeka Was wiele niemiłych reakcji i komentarzy. 

Zastanówcie się komu i w jakim zakresie chcecie przekazać informacje. Spróbujcie przemyśleć, jak można zareagować, kiedy spotkacie się z docinkami „życzliwych” – co może zrobić wtedy młoda mama, a co jej rodzice? Włączcie też w sobie „funkcję” ostrożności – na wszelkie rady, dobre wskazówki, podpowiedzi co zrobić, na kogo przerzucić odpowiedzialność, kogo obarczyć winą. Szukanie winnych teraz nic tu nie da, wnioski na pewno wyciągniecie w przyszłości, kiedy emocje trochę już opadną. 

·    Pamiętajcie, że poczęte dziecko ma dwoje rodziców, a jego ojciec ma wobec niego konkretne prawa i obowiązki. 

Rozważcie tę kwestię, jeśli to również nastolatek – porozmawiajcie z jego rodzicami. Nie naciskajcie na siłę na ślub, to nie jest jedyne wyjście i na pewno wszystkiego nie uleczy. Zabezpieczcie młodych rodziców i ich dziecko od strony emocjonalnej, ale też prawnej – obowiązki wobec dziecka będą dotyczyć obojga rodziców, warto zająć się tym jeszcze przed jego narodzinami.

·    Planując kolejne tygodnie, nie zapominajcie o kolejnych wizytach u lekarza i kolejnych badaniach. 

Być może pomoc  ze strony matki dziewczyny będzie tutaj niezbędna, być może to właśnie tu jej doświadczenie okaże się cenne. Nie warto zostawiać z tym młodej mamy samej, nawet jeśli mamy przekonanie, że skoro zaszła w ciążę, to teraz musi być odpowiedzialna i sama o siebie zadbać. Przypominanie o badaniach lekarskich czy też pomoc w opracowaniu zdrowego jadłospisu na pewno będzie pomocne, a wiedza rodziców w tym zakresie może być nie do przecenienia. Rozmowa matki z przyszłą, młodą mamą jest też okazją do wymiany doświadczeń – opowiedz swojej córce, jak Ty czułaś się w ciąży, jakie miałaś dolegliwości i jak z nimi sobie radziłaś. 

Szukajcie wsparcia w domu i poza nim. Być może rozmowy we własnym gronie nie wystarczą Wam w rozwiązaniu różnych problemów i zmniejszaniu lęku o przyszłość młodej mamy. Może się przecież okazać, że sami nie dacie sobie ze wszystkim rady i pomoc kogoś z zewnątrz, kogoś kto spojrzy na sprawę z boku, będzie niezbędna. Jeśli macie taką gotowość, skorzystajcie z porady psychologa, np. w najbliższej poradni rodzinnej. Wsparciem mogą być dla Was również inne osoby, które mają za sobą podobne doświadczenia i patrzą na sprawę już z pewnym dystansem (być może skupiają się np. w ramach grup wsparcia albo na internetowych forach). 

Pamiętajcie jednak, że informacje dostępne w Internecie należy przyjmować z pewną dozą ostrożności, a wszelkie rady i odniesienia do podobnych historii przesiać przez sito rozsądku, ale przede wszystkim miłości do Waszego dziecka, które już wkrótce samo zostanie rodzicem i będzie Was wtedy bardzo potrzebować.

Anita Janeczek-Romanowska, psycholog