Jak pomóc dziecku, które boi się matematyki

Niepokój związany z matematyką może mieć kilka przyczyn. Z pewnością nie pomaga przekonanie, że „matematyka jest trudna”, „jest dla osób genialnych” lub „ja się jej nigdy nie nauczę, bo jestem za głupi”. Te słowa powodują, że już na starcie dziecko zmniejsza swoje szanse nauczenia się rozwiązywania równań, robienia obliczeń i przyswojenia rozmienia matematycznego jako takiego. Dlaczego?

Okazuje się, że to, jak o sobie myślimy, wywiera bardzo duży wpływ na to, ile czasu i wysiłku poświęcamy na coś, aby się tego nauczyć lub zrozumieć. Jeśli dziecko żywi przekonanie, że nigdy nie nauczy się matematyki, to istnieje duże prawdopodobieństwo, że będzie na nią poświęcało mniej czasu lub mniej wytrwale podchodziło do konkretnych działań, a porażkę traktowało jako potwierdzenie swojego myślenia o sobie i matematyce.

Na początku lęk przed matematyką może być też związany z brakiem pozytywnych doświadczeń z działaniami matematycznymi. Czytanie na dobranoc, przeglądanie książeczek jest na porządku dziennym. A liczenie dla zabawy? Już trochę rzadziej. Dodatkowo to, co nieznane, powoduje strach, dlatego reakcja na zadania ze szkoły może być bardzo negatywna.

Chłopcy i dziewczynki, którzy są ogólnie bardziej lękowi, mając świadomość, że w matematyce istnieje prawidłowa i błędna odpowiedź, obawiają się udzielić jakiejkolwiek, aby nie doświadczyć porażki. Ocena ich umiejętności, krytyka sposobu obliczania i rozumienia może jeszcze bardziej potęgować niepokój i niechęć do matematyki.

Im wyższa klasa, tym bardziej skomplikowane są operacje matematyczne. W szkole średniej do wykonywania zadań niezbędna jest pamięć robocza, która przechowuje zbiory zasad, reguł i określonych czynności, jakie należy wykonać, rozwiązując konkretne zadania. Lęk, niepokój oraz frustracja, czyli silne emocje, utrudniają dostęp do zasobów pamięci roboczej i tym samym powodują jeszcze większe problemy z wykonaniem określonego zadania.

Zanim Twój maluch zacznie uczyć się w szkole tabliczki mnożenia, dzielenia i obliczać pole trójkąta, zachęć go do różnorodnych, wesołych gier matematycznych. Licz na spacerach i pokazuj, że pieniądze nie rosną na drzewach - mają swoją wartość. Baw się z dzieckiem kasztanami i guzikami, liczcie w zabawie i podczas oglądania bajek. Niech Twojemu dziecku matematyka kojarzy się z czymś przyjemnym i pożytecznym.

Kiedy zauważysz u dziecka strach przed matematyką, nie czekaj - zadziałaj od razu. Zapytaj, co sprawia mu trudność – nie rozumie zadań, nie wie jak je zrobić, źle myśli o sobie lub o tym, jak nauczyciel prowadzi lekcje? Dzięki tej wiedzy będziecie mogli ustalić plan działania, bo dowiecie się, co trzeba zmienić. Im Twoje dziecko czuje się pewniej, łatwiej rozwiązuje zadania, rozumie materiał i ma dobry kontakt z nauczycielem, tym mniej się boi.

Przekonanie, że nie można popełniać błędów, że liczą się tylko rezultaty, wywołuje u dziecka ogromny strach i poczucie porażki, kiedy nieprawidłowo wychodzą mu zadania. Pokaż dziecku, że liczy się wkładany wysiłek, podejmowanie prób i świadomość, że nie zawsze wyjdzie dobrze. A kiedy wyjdzie źle, nie znaczy to zupełnie, że „jest głupi, nic nie rozumie” lub „nigdy nie nauczy się matematyki”. To jedynie niepowodzenie - błąd, który można naprawić.