Przeprowadzka. Jak pomóc dziecku w nowej sytuacji

Kiedy Skunks, jeden z przyjaciół Franklina, wraz z rodzicami wyprowadzał się ze swojego domu, przeżywała to cała bajkowa okolica. Malec pogrążył się w takiej rozpaczy, że ani tort, ani prezenty, ani przyjęcie pożegnalne, które zorganizowali mu koledzy, nie było w stanie ukoić jego zbolałej duszy.

I nie było istotne, że – jak się okazało na końcu bajki – jest to przeprowadzka do domu oddalonego zaledwie o kilka przecznic. Dla małego Skunksa odległość nie miała znaczenia. Przeprowadzka to przeprowadzka, czyli prawdziwy dramat – opuszczał on bowiem swój pokój, swe zaprzyjaźnione kąty, swój ogród, bliskich sąsiadów i .. przyzwyczajenia. W jego życiu zmieniało się wszystko.

Dom to dla dziecka poczucie bezpieczeństwa i stabilizacji, a przeprowadzka jest jednym  z najbardziej stresogennych doświadczeń, z jakimi może się zetknąć. Ono jest takie małe, a świat taki duży i niezrozumiały. To, że maluch opuszcza swoją bezpieczną przystań i rusza w nieznane – budzi w nim strach i obawy. Dzieci nie lubią zmian – i aby dostosować się do nowej sytuacji, oprócz upływu czasu, potrzebują też wsparcia. Z czasem smyk zaaklimatyzuje się, polubi nowe miejsce i znów „będzie u siebie”.

Rodzice jednak powinni pamiętać, że  to dla niego trudny czas i dziecko potrzebuje wsparcia . Może być ciężko - czasem pojawiają się kłopoty z rówieśnikami, zmniejsza się apetyt, maluch zamyka się w sobie lub wręcz przeciwnie – jest drażliwy, może się pojawić nocne moczenie bądź niespokojny sen. To tylko niektóre sygnały wskazujące, że dramatyczne przeżywa nową sytuację. Bez wątpienia najtrudniej jest malcowi, który jest jedynakiem lub dziecku na tyle dużemu, że zmiana miejsca zamieszkania oznacza dla niego koniec wielkich przyjaźni, zmianę przedszkola, szkoły i środowiska. Generalnie – im dziecko starsze, tym przeprowadzka jest dla niego trudniejsza.

Dziecku można jednak pomóc

i to na długo przed godziną zero:

• przed przeprowadzką rozmawiajcie o nowym domu; tłumacz dziecku, dlaczego zmieniacie miejsce zamieszkania
• zawczasu zapoznaj dziecko z okolicą – nawet, jeśli miałoby znać nowe miejsce tylko z fotografii czy map
• wskazuj na zalety nowego mieszkania – większy pokój, piękna okolica, wspaniały ogród
• staraj się okazywać zrozumienie – przytulaj, rozmawiaj, bądź blisko
• pozwalaj na "pozbywanie się " różnych emocji zamiast je tłumić i tłumaczyć, że tak jest lepiej
• po przeprowadzce postaraj się, by dziecko nawiązało nowe przyjaźnie – aktywnie uczestniczcie choćby w "życiu" placu zabaw
• pozwól, by dziecko brało udział w urządzaniu swego kącika, by aranżowało przestrzeń, rozpakowywało kartony, ustawiało zabawki 
• cierpliwie czekaj, bądź cierpliwa i … wspieraj
  Uwaga: im częściej zmieniacie miejsce swojego zamieszkania, tym większą wagę powinniście przywiązywać do dbałości o wewnętrzną stabilizację rodziny.
• nierzadko zdarza się, że stres, jaki przeżywa dziecko jest reakcją na zdenerwowanie rodziców związane ze zmiana miejsca pobytu; a gdy jeszcze jedno z nich jest przeciwne przeprowadzce - konflikt między nimi potęguje rozterki dziecka 
• nie lekceważcie lęków i stanu dziecka – jeśli  objawy depresji i stresu utrzymują się u dziecka niepokojąco długo – zgłoście do lekarza rodzinnego bądź poradni psychologicznej. Zdarza się, że następstwa stresu mogą wymagać terapii.