Cześć dziewczyny! Na początku krótko o sobie, przedstawię się gdyż jestem tu nowa. Na imię mam Basia, mam 34 lata, nie mieszkam w Polsce i jest mi bardzo smutno, mega smutno, galaktycznie smutno. Mam ochotę płakać, krzyczeć ba, drzeć się w niebogłosy, kląć, kopać, niszczyć wszystko co stanie mi na drodze a wszystko to, bo znów się nie udało... To już siódme (naturalnie uczestniczy w tym mój mąż) podejście i nic. Czaruję z testami owulacyjnymi, nawilżaczami "spermfriendly" różne inne cuda niewidy, pokusiłam się nawet o modlitwę do Pana Boga jako że wierząca jestem i... Ciągle kur** nic! A ja jestem zdesperowana, nie potrafię sobie odpuścić i wrzucić sobie na luz. Zawsze ten sam schemat: przed okresem jest zajebiście "teraz to na pewno się uda, tylko czekaj na owu i zobaczysz będzie zajebioza, tym razem musi się udać" Pełna energia, power na maksa, pozytywizm aż po oczach razi! Dramat zaczyna się parę dni po owulacji jak "już wiem", że znów nie zaszłam. Jak wy sobie radzicie z tymi rozczarowaniami? Kur** tylko mi nie mówcie: nie myśl o tym to się uda bo wymięknę! Srutututu pęczek drutu. Niemyślenie nie wchodzi wogole w grę! Ogólnie po każdym takim rozczarowaniu odechciewa mi się na parę dni żyć. Przed okresem mam zawsze wszystkie możliwe objawy ciąży, nawet wymyśliłam kilka nowych! I najgorsze te mamuśki... wszędzie są! W pracy, na ulicy, na fejzbuku! Nie mogę na nie patrzeć, szlag mnie trafia, zazdrość pożera mnie żywcem, zrobiłam się nawet zgryźliwa i zaczynam nie lubić dzieci! Wkurzają mnie! Nadaję się do psychiatryka? Czy to już? Niech mnie ktoś pocieszy! Dziękuję za uwagę! Liczę na to, że Wy mnie zrozumiecie.
nie obraź się, ale może to właśnie psychika Cię blokuje, jest bardzo duże takie prawdopodobieństwo. Wiele z nas siedzi tutaj miesiącami, latami i dopiero jak odpuści, to się udaje. Przykład - dzisiaj @zapmarta napisała na naszej grupie na fb, że w końcu się udało, a zajmowała się właśnie innymi sprawami. To nie działa tak, że podamy Ci złotą receptę i powiemy, że takie nakrecanie się jest ok i w niczym nie przeszkadza. To, że nie chcesz tego słyszeć, nie oznacza że tak nie jest. Jak Cię to uspokoi, to zrób badania, ale przede wszystkim znajdź inne zajęcie, coś czym zajmiesz głowę. Albo zacznij mierzyć temperature, bo to że testy owu są pozytywne, to wcale nie oznacza, że ta owu jest, bo pęcherzyk może nie peknac, może zdarzają Ci się częściej cykle bezowulacyjne. Tak, czy siak, ku Twemu niezadowoleniu muszę Ci powiedzieć, że trzeba trochę zluzować
