Na co zwrócić uwagę, kiedy dziecko korzysta z mediów społecznościowych i internetu

Facebook, Instagram, Twitter, Snapchat, a także aplikacje i portale na dobre wpisały się w naszą codzienność. Niestety, oprócz rozrywki, niosą ze sobą zagrożenia, na które podatne są zwłaszcza młodzi ludzie. Na co zwrócić uwagę, kiedy dziecko korzysta z internetu? Co powinno niepokoić rodziców? O czym pamiętać, uczestnicząc w social mediach?

Chcąc czy nie chcąc, każdy z nas ma styczność z mediami społecznościowymi i internetem jako takim. W przypadku dzieci można wręcz odnieść wrażenie, że smartfony są przedłużeniem ręki. Rozmowy, wymiana informacji czy umawianie się na spotkania przez aplikacje nikogo nie dziwi. To wygodne.

Zaletą takiego sposobu komunikowania się jest również możliwość poznawania i kontaktowania się z ludźmi z różnych zakątków kraju i świata bez praktycznie żadnego wysiłku. Możemy zobaczyć, co dzieje się u sąsiadki zza rogu i u sławnego piosenkarza.

Dzieciaki - i nie tylko one - wykorzystują media społecznościowe do wyrażenia siebie, pokazania swoich zainteresowań, pasji, kawałka swojego życia. Jednak to, co może nas zgubić, to brak świadomości, że zdjęcia, filmy i relacje wrzucane na Instagram lub Facebooka są zazwyczaj pewną kreacją.  

O czym pamiętać, uczestnicząc w social mediach?

Nikt w sieci nie pokazuje problemów, gorszych dni, nie mówi o stratach czy porażkach. W przeważającej większości przekaz z social media to obrazek sukcesu, radości, dostatniego życia, zwyciężania siebie i realizowania celów. Kobiety, mężczyźni i dzieci na tych zdjęciach są piękni, uśmiechnięci i zadbani. Nie ma miejsce na zmęczenie i przytłoczenie codziennością.

Ślepa wiara w ten świat, który jest nam pokazywany, może być zgubna. Brak świadomości kreacji, pewnych standardów, dokonywanych poprawek i starań, jakie dana osoba wykonuje, aby wrzucić jedno zdjęcie, może wytworzyć obraz idealnego życia do którego chcemy dążyć, a które nigdy nam się nie uda osiągnąć, ponieważ ono nie istnieje. To rodzi frustrację, a i może prowadzić do depresji.

Porównywanie się, krytykowanie własnego życia i osoby oraz ciągłe informacje „że inni mają lepiej, są mądrzejsi, ładniejsi i są po prostu bardziej” mogą powodować, że samoocena czy poczucie własnej wartości zacznie się obniżać.

Dzieci, które mają mniej rozwinięte krytyczne myślenie niż dorośli, są bardziej podatne na wahania nastroju z powodu nadmiernego korzystania z sieci społecznościowej i wyrabiania sobie na ich podstawie niedostatków własnej osoby i swojego życia.

Co powinno niepokoić rodziców?

Mając świadomość, jakie zagrożenia niesie nadmierne korzystanie z mediów społecznościowych, możemy zapobiegać kłopotom i nieszczęściom. Co powinno niepokoić?

Kiedy Twoje dziecko kompulsywnie korzysta z mediów społecznościowych, nie wyobraża sobie zostawienia telefonu na kilka godzin czy nie sprawdzania portali, może to być znak, że pojawiło się u niego uzależnienie.

Niepokój, lęk przed niezauważeniem danej informacji, niemożność zobaczenia, co robią inni, w skrajnych przypadkach panika to niepokojące objawy, które sugerują konieczność szybkiej pomocy specjalistów w zakresie uzależnień behawioralnych.

Zaobserwowanie braku krytycyzmu w odniesieniu do prezentowanych relacji i coraz większa ilość czasu poświęcanego na wirtualne życie przez dziecko powinny zapalić nam w głowach czerwone światełko alarmowe.

Musimy zachować czujność – obserwować, jak dziecko odnajduje się w mediach społecznościowych i co one mu dają. Powinny nas zaniepokoić duże zmiany w zachowaniu dziecka – apatia, rezygnacja z dotychczasowych aktywności, niechęć do wychodzenia, rozdrażnienie. W takiej sytuacji warto szukać pomocy psychologa.

Rozmowa z dzieckiem o tym, co widzi w Internecie, o zakresie pokazywania swojego życia, ochrony prywatności oraz przekonań na temat kreacji w mediach społecznościowych może być działaniem profilaktycznym, które uchroni je przed nadmiernym i problematycznym korzystaniem z sieci.

Paulina Gaworska, psycholog

Bibliografia:
Kotyśko M, Izdebski P, Michalak M. et.al. Nadmierne korzystanie z sieci społecznościowych. Instytut Psychiatrii i Neurologii. Dostęp: 22.07.2018 https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0867436114700124