Jak poznać, że Twoje dziecko może już mieć telefon komórkowy?
Telefon komórkowy to genialny wynalazek! Dzięki niemu można mieć kontakt z bliskimi w każdej chwili i niemal wszędzie. Niestety, nie ma rzeczy bez wad – posiadanie komórki też powinno mieć pewne ograniczenia. Czy Twoje dziecko jest już na tyle dorosłe, aby ją mieć?
Odpowiedź na to pytanie nie jest jednoznaczna, bo dojrzałość to nie tylko wiek, a telefon to nie tylko narzędzie do komunikacji.
Zalety korzystania ze telefonów komórkowych
Zalety są dość oczywiste. Przede wszystkim – wygoda. Jeśli dziecko ma telefon komórkowy, możesz zadzwonić do niego, aby dowiedzieć się, gdzie jest, co robi i poinformować go o swoich planach. Może sprawić, że poczujesz się bezpieczniej i spokojniej, bo wiesz, gdzie są Twoje dzieci. W nagłych wypadkach telefon komórkowy może mieć kluczowe znaczenie, jeśli dziecko ma do Ciebie dojechać lub odwrotnie, to Ty je odbierasz.
Dla dzieci telefon to nie tylko kontakt z rodzicami, ale też rówieśnikami. To także najczęściej nieograniczony dostęp do internetu oraz mediów społecznościowych. To, co dla dziecka jest ogromną zaletą, z punktu widzenia rodziców… niekoniecznie nią jest.
reklama
To nie tylko telefon
Interakcje społeczne mogą być pozytywne – fajnie jest móc podzielić się z przyjacielem swoimi myślami w każdej chwili. Jeśli dzieci pracują wspólnie nad jakimś projektem, to ułatwia im komunikację. Gra w sieci z innymi – znanymi osobiście ludźmi – także ma swoje zalety.
Jednak media społecznościowe to także zjawisko „cyberprzemocy”. Twoje dziecko może paść ofiarą lub samo być sprawcą. Czasem nawet nie zdając sobie z tego sprawy – żarty szybko mogą się wymknąć spod kontroli i z niewinnego dowcipu przekształcić się w dręczenie kolegi.
Funkcja, która pozwala Tobie na zlokalizowanie telefonu dziecka oraz jego samego, może być też wykorzystana przez innych ludzi. Podobnym problemem jest dbanie o prywatność – dzieci nieświadomie udostępniają mnóstwo informacji o sobie.
Coraz więcej badań wskazuje również, że dzieci i młodzież są uzależnione od swoich komórek i nieustannego bycia „online”. Jest to nie tylko przyczyną trudności w koncentracji (konieczność sprawdzania co chwilę, czy ktoś coś napisał), ale też zaburzeń emocjonalnych – kreowanie fikcyjnej postaci – wirtualnego „ja”, nieustanne porównywanie się z innymi, pielęgnowanie kompleksów.
Względy zdrowotne
Telefony posługują się falami. Jest to rodzaj promieniowania elektromagnetycznego. W czasie rozmowy część tych fal jest pochłaniania przez głowę. Badania dotyczące ich wpływu na człowieka nie są rozstrzygające, to znaczy wyniki pewnych badań wskazywały szkodliwy wpływ, ale inne ich nie potwierdziły. Stąd zalecenia WHO, według których, jeżeli nie udowodniono, że negatywnego wpływu nie ma, należy postępować tak, jakby on był niekorzystny. Według zaleceń należy:
używać telefonu rozważnie i jak najrzadziej,
trzymać go z dala od ciała,
używać zestawów słuchawkowych,
nie kłaść telefonu na noc w pobliżu głowy (lub wyłączyć go na noc),
nie używać go w samochodzie bez zewnętrznej anteny,
ograniczyć jego używanie przez dzieci.
Ten ostatni punkt szczególnie działa na wyobraźnię – jak działa promieniowanie na rozwijający się mózg? Tego nie wiemy. Dopóki nie zostanie ostatecznie udowodnione, że nie szkodzi – zachowajmy rozwagę.
Kolejny aspekt korzystania ze smartfonów, to wpływ na sen. Wiele wskazuje na to, że wpatrywanie się w świecący ekran wieczorem zaburza sen. Mózg postrzega jasne światło jako sygnał, że jest dzień i jego aktywność wzmaga się. Może to być przyczyną trudności w zaśnięciu i spokojnym odpoczynku.
reklama
Jak poznać, że to już czas na to, aby Twoje dziecko miało telefon komórkowy?
Wiek nie powinien być jedynym elementem, który trzeba wziąć pod uwagę przed zakupem telefonu. Równie ważna jest dojrzałość i odpowiedzialność dziecka. Dlatego przed wręczeniem dziecku komórki warto postawić sobie kilka pytań:
Czy telefon jest mu potrzebny? Do czego?
Dziecko powinno mieć telefon jeśli samodzielnie posługuje się publicznymi środkami transportu i telefon jest mu potrzebny do tego, żeby skontaktować się z opiekunami, poinformować ich że się spóźni lub coś poszło nie tak i potrzebna jest pomoc (najlepszym zdarza się zgubić bilet czy wsiąść do niewłaściwego autobusu). Jeżeli natomiast dziecko traktuje telefon jak zabawkę, służącą do grania i przeglądania sieci, to powinna ona podlegać takim ograniczeniom jak dostęp do komputera.
Czy dziecko dba o swoje rzeczy? Czy często coś gubi, niszczy?
Telefon to często spory koszt. Jeśli dziecko nie dba o powierzone mu lub otrzymane w prezencie rzeczy, to i telefon szybko zniszczy lub zgubi. Jeśli tak się stanie, to sygnał, że z zakupem kolejnego aparatu zdecydowanie należy poczekać.
Czy dziecko rozumie zasady bezpieczeństwa dotyczące używania komórek?
Rodzic absolutnie nie powinien sprawdzać, co dziecko pisze, z kim rozmawia. Telefon to jego prywatna rzecz: jak listy czy pamiętnik. Zajrzenie w sms-y, tweety czy maile jest równoznaczne z naruszeniem prywatności korespondencji i tak samo podważa zaufanie dziecka do rodziców. Dziecko należy uczyć używania telefonów komórkowych w odpowiedni sposób: trzeba rozmawiać o bezpieczeństwie, ryzyku i… samemu dawać dobry przykład.
Jeśli zdecydujesz, że Twoje dziecko jest gotowe na telefon komórkowy, najpierw określ podstawowe zasady:
Kup model podstawowy – na początku telefon powinien być bez kamery, dostępu do sieci, gier. Przyjmij zasadę: telefon to narzędzie, nie zabawka.
Ustal limity – dziecko ma do dyspozycji określoną liczbę minut i danych. Jeśli je przekroczy – powinno samo za to zapłacić.
Określ czas korzystania – telefon jest odkładany na czas odrabiania lekcji, posiłków, co najmniej godzinę przed snem.
Ucz zasad dobrego zachowania – wyłączaj telefon w kinie, teatrze, kościele. Ucz, że nie prowadzi się prywatnych rozmów tam, gdzie mogą je słyszeć inni.
Dbaj o bezpieczeństwo – rozmawiaj z dzieckiem o prywatności, intymności. Tłumacz, jak łatwo wykorzystać czyjeś zdjęcie bez jego zgody. Pokazuj, co się dzieje, gdy inni naruszają zasady bezpieczeństwa.