Pięciolatek w kalifornijskiej szkole
Jeszcze do niedawna problem szkoły, roku szkolnego itp. wydawał mi się niezwykle odległy. Tymczasem Tadzio rośnie, ma już cztery lata i jego o rok starsi koledzy zasiedli właśnie w szkolnej ławce. Czas więc zacząć interesować się tym tematem, rozglądać się, wypytywać i jak to jest tutaj w zwyczaju - zacząć odwiedzać okoliczne szkoły.
W USA do szkoły idą już pięciolatki
Pomyśleć, że dopiero, co przeszliśmy ten problem z przedszkolami... Ano czas leci, dzieci się starzeją, a tu w USA do szkoły idą już pięciolatki. Mam na myśli tzw. Kindergarten, czyli odpowiednik polskiej zerówki, która jest obowiązkową i jest częścią szkoły.
Szkół podstawowych państwowych mamy w okolicy kilka do wyboru, jest też kilka prywatnych, w większości zarządzanych przez organizacje wyznaniowe. Każda szanująca się parafia katolicka ma własną szkołę.
Szkoły w naszym ciepłym, kalifornijskim klimacie mieszczą się w parterowych budynkach, z klas wychodzi się wprost na dwór, nie ma sal gimnastycznych, są natomiast duże boiska do różnych gier i przyszkolne place zabaw.
reklama
Kindergarden
Do Kindergarden trafiają różne dzieci - te, które chodziły wcześniej do przedszkola i takie, które siedziały w domu z mamą. Dostęp do przedszkoli jest nadal w Kalifornii mocno ograniczony jako, że są to instytucje prywatne a zatem płatne.
Dużo mówi się o stworzeniu stanowego systemu powszechnego uczęszczania do przedszkoli, ale jak zwykle sprawa rozbija się o pieniądze. Nawet nasz nowy Gubernator-Terminator nie wie jak ten problem ugryźć.
Czego oczekuje nauczyciel szkolny od przedszkolaka wstępującego w szkolne mury? Zaglądam do odpowiedniej broszurki dostarczonej mi przez przedszkole.
Co powinno wiedzieć i umieć dziecko, które idzie do szkoły
Otóż dziecko gotowe do pójścia do szkoły powinno:
1. Znać swoje imię i nazwisko
2. Umieć skorzystać z toalety
3. Umieć zapiąć i odpiąć zatrzaski, guziki i suwaki
4. Wykonywać ustne polecenia nauczyciela i umieć je powtórzyć na głos, jeśli zostanie o to poproszone.
5. Poradzić sobie z kilkugodzinną rozłąką z rodzicami
6. Szanować nauczyciela i być mu posłusznym
7. Współpracować w zgodzie z innymi dziećmi
8. Potrafić w spokoju wysłuchać 15-minutowego opowiadania
9. Pracować nad jednym zadaniem przez 10-15 min. bez przerwy.
10. Rozpoznawać kolory i kształty
11. Używać kredek do kolorowania i nożyczek do wycinania
12. Liczyć do 10
13. Umieć poczekać na swoją kolej
14. Mówić wyraźnie (po angielsku, rzecz jasna...)
Z tym ostatnim jest w Kalifornii trochę kłopotu. Duży procent dzieci z rodzin latynoskich nie mówi w ogóle po angielsku z chwilą pójścia do szkoły. Próbuje się w różny sposób wyrównać brak znajomości angielskiego np. w pobliskiej szkole dzieci, które mówią tylko po hiszpańsku uczą się w oddzielnych klasach przez pierwsze trzy lata, nadrabiając braki w angielskim i dopiero w czwartej klasie łączą się ze swoimi angielskojęzycznym rówieśnikami.
reklama
Kindergarten wczoraj i dziś
Wracając do Kindergarten - kiedyś, dawno temu, kiedy chodził tam Tata Tadzia, instytucja ta przypominała bardziej przedszkole niż szkołę. Dzieciaki spędzały czas na zabawie, spały po południu itp. Prawdziwa nauka zaczynała się w pierwszej klasie. Z biegiem lat Kindergarten nabrało charakteru bardziej szkolnego - podobno są tam nawet ławki i zadaje się dzieciom, o zgrozo, prace domowe.
Analizując powyższe oczekiwania jakoś czarno widzę wstąpienie Tadzia w szkolne mury w przyszłym roku. Nie dość, ze mówi w większości po polsku, to na domiar złego jest strasznie żywy i nie usiedzi na pupie 15 minut słuchając opowiadania, nie wspominając o kredkach i nożyczkach, które go w ogóle nie pociągają.
Praktyka a prawo
Na szczęście prawo kalifornijskie daje rodzicom prawo do decyzji o odroczeniu pójścia dziecka do szkoły o jeden rok. Wiem, ze dość spory procent rodziców korzysta z tej możliwości więc i my chyba skorzystamy i podarujemy Tadziowi jeszcze jeden rok bez ławek i prac domowych.
Kasia L.