Charlois dzięki za info o spacerze. Tylko, że Antoś ma już ponad miesiąc, więc całkiem inna pogoda była, jak Wy szliście na pierwszy spacer... teraz dość ohydnie jest i zimno. No, ale może w takim razie jak mąż wróci to wyruszymy na pierwszy listopadowy spacer.
Kasikd gratulacje i witaj w domu. Nasi synkowie urodzili się tego samego dnia, Twój troszkę ponad dwie godziny po moim. :-)
Mina, Charlois u mnie też podobnie - dnie na cycu, a w nocy budzi się co 4-4,5 godziny. Ale trudno nazwać to regułą, skoro gość ma dopiero tydzień. Zobaczymy, jak się sytuacja rozwinie.
Wernkika po prostu masz taki egzemplarz, który trzeba trochę ponosić, pobujać, potulić. Ja akurat myślę, że to nic złego i nie boję się tak strasznie "że się przyzwyczai". Można by go pewnie "wytresować" dając się wypłakać bez noszenia, ale mnie tam by było szkoda... Dla mnie to naturalne, że takie maluszki potrzebują bardzo bliskości i nie widzę powodu, żeby dziecko jej pozbawiać. Staram się sama nie nosić, ale usypianie w pozycji przytulonej do mnie, jak sobie leżymy razem, albo siedzimy, nie wydaje mi się niczym złym póki co. Mój starszy syn tak zasypiał a potem jak podrósł troszkę nauczył się zasypiać w łóżeczku, choć po dziś dzień bardzo lubi, żeby przy nim chwilkę poleżeć (i przyznam, że ja też lubię), co oczywiście nie zawsze jest możliwe.
Ja niestety ze
smoczka musiałam zrezygnować. Jak zaczął ssać smoczka to niestety zaczął też źle chwytać pierś, przygryzać, a już i tak mam jedną brodawkę popękaną i bardzo się tego boję... także smoczek poszedł w odstawkę, a szkoda, bo to przydatny wynalazek, pomaga dziecku się wyciszyć. Mój starszy syn nigdy nie zaakceptował smoczka, a ten owszem, więc żałuję, ale droższe mi moje cyce.
Może jak ciut podrośnie to jeszcze spróbuję... Bo fajnie by było, żeby zamiast wisieć na cycu powisiał trochę na smoczku. Kurka, tak źle, i tak niedobrze...
Emotion zgadza się z tym "okresem", u mnie na sali była dziewczynka, której właśnie śluz się wydzielał z pochwy, a podobno krew też może się trafić i to normalne. Wszystko od hormonów mamy. Może być też obrzędk piersi - mój Julek właśnie to ma
Na początku miał tylko leciutko obrzmiałe sutki, ale dziś naprawdę całe cycyszki mu spuchły.
Ale ponoć to nie boli i niczym nie grozi, trzeba tylko dbać o higienę za za tydzień, dwa ma przejść samo.
Badaba to i Ciebie dopadli z tym balonikiem... Kciuki trzymam!
Dziś miałam bardzo ciężki dzień. Oby teraz facecik pospał. Śpi już ponad godzinę, a przez cały dzień najdłuższa drzema (jedna taka!) trwała 40 minut, poza tym to tak po 5-10 minut, a najchętniej przy cycu. Przyczyna - niewątpliwie problemy z brzuchem i kto wie, co tam jeszcze...
W każdym razie zaczęłam łapać klimaty nieco depresyjne. Później ostudziła mnie niestety bardzo zła wiadomość od koleżanki z mojego kwietniowego forum, którą zresztą poznałam osobiście i bardzo ją lubię. Jej synek ma rozpoznaną dystrofię mięśniową, ale wciąż jeszcze mieli nadzieję, że to ta łagodniejsza postać. Dziś niestety okazało się, że jest to ta ciężka.
Pomyślałam sobie, że grzechem jest dołować się z byle powodu. Tylko nie zrozumcie mnie źle - to nie tak, że cieszy mnie, że ktoś ma gorzej... Poryczałam się przeczytawszy jej wiadomość i wciąż nie mogę do końca dojść do siebie, bo wszystkie bardzo wierzyłyśmy i modliłyśmy się, żeby to nie była dystrofia Duchenne'a...Tylko po prostu wstyd mi się zrobiło za moje humory.
no i kto to jest na czerwcówkach?
Uwierz, warto się pomęczyć!!!
,przejadał się i ulewał bo potrzebował ssać i też nam smoczek pomógł
powodzenia.
