Dzieci spędzają wiele czasu w towarzystwie urządzeń elektronicznych. Szklane ekrany towarzyszą już najmłodszym. Tymczasem naukowcy alarmują, że dzieci spędzające zbyt wiele czasu przed ekranami wykazują opóźnienia rozwojowe. Potwierdzają to badania.
Aktualnie jedna czwarta dzieci rozpoczynających naukę w kanadyjskiej szkole nie jest na to gotowa. Uczniowie wykazują opóźnienia w mowie, mają trudności z komunikacją, ich zdolności motoryczne są osłabione i brakuje im odporności emocjonalnej. Trudno im sprostać wymaganiom, jakie narzuca szkoła. Tymczasem problemy rozwojowe, jeśli nie zostaną skorygowane na wczesnym etapie, będą sią nasilać z wiekiem.
Specjaliści zadali sobie pytanie, z czego wynika ta alarmująca sytuacja. Dlaczego tak wiele dzieci cierpi z powodu zaburzeń rozwojowych?
Odpowiedź znaleźli naukowcy University of Calgary. Doszli do niepokojących wniosków, które opublikowano w JAMA Pediatrics. Wyniki pokazują zależność między ilością czasu, jaką dziecko spędza przed ekranem urządzenia a rozwojem dziecka.
W otwartym badaniu wzięło ponad 2441 dzieci. Profesor Sheri Madigan i jej koledzy odkryli, że im więcej czasu dzieci spędzają przed ekranami, tym uzyskują gorszy wynik na testach rozwoju poznawczego i emocjonalnego („Ages and Stages Questionnaire” lub ASQ-3).
Badacze zastanawiali się, czy opóźnienia w rozwoju na pewno wystąpiły wskutek nadmiernej ilości czasu spędzanego przed ekranami, czy były cechą wrodzoną. Wyniki jednak sugerują, że to czas spędzany przed ekranami jest czynnikiem początkowym. Jest to niepokojące, ponieważ rozwój dziecka na przestrzeni pierwszych kilku lat życia jest nie tylko szybki, ale i kluczowy.
Dłuższy czas korzystania z urządzeń elektronicznych przez dzieci w wieku 24. i 36. wiązał się ze słabymi wynikami osiągniętymi podczas badań rozwoju przeprowadzonych w wieku 36. i 60. miesięcy.
Urządzenia elektroniczne, z którymi dziecko ma kontakt w nadmiarze, negatywnie wpływają na jego rozwój, utrudniają wykorzystywanie potencjału, ograniczają możliwości. Dlaczego tak się dzieje? Dziecko, zaabsorbowane tym, co dzieje się na ekranie, nie ma możliwości swobodnej, twórczej zabawy.
Nie odkrywa świata - poznaje go przez okno ekranu. Zaburzona jest komunikacja między nim a rodzicami czy rodzeństwem, a siedzący tryb życia, mała ilość bodźców aktywizujących oraz ruchu ograniczają rozwój jego umiejętności motorycznych.