Tak, masz rację, dużo zależy od dziecka
Młody ma kuzyna niecałe 3m-ce starszego i po prostu zawsze się dziwiłam jak to u nich jest. Na przykład mój wstawał bardzo długo o piątej rano, później o 6 i tak chyba do trzeciego roku życia. A mojej siostry spał do 8, 9 rano. Mój jak mały spał w dzień 40 minut, od czasu do czasu dłużej, a jej potrafił dwie godziny! Ja musiałam zakładać szybko bramkę przy schodach, bo mój zajzajer szybko pełzał, później się czołgał, a jak raczkował to istna katorga, bo bałam się, że sobie krzywdę zrobi. Nie było miejsca, w które by nie wlazł. On nie raczkował, on zapierniczał. Nie mogłam go nawet na chwilę zostawić iść siku, bo on potrafił się nie tylko przemieścić,ale i wspinać na tę barierkę, żeby zejść po schodach. A moja sistra w ogóle nie miała barierki! Jak do niej przyjeżdżałam to potrafiła go zostawić na górze samego, gdzie ja przerażona biegłam, a ona tłumaczy, że jak go zostawiła tam, to tam będzie jak wróci
Jakieś sci-fi dla mnie
Ogólnie on jest grzeczny, tylko pełen energii i bardzo gadatliwy
Jak byłam z nim ostatnio o logopedy i czekałam, aż wyjdzie to w poczekalni był chłopczyk 3-4letni z tata. I ten chłopiec przez prawie pół godziny siedział grzecznie na krzesełku!!
ba! on się nawet nie odzywał! w rączce autko i tak sobie nim ruszał... No masakra. Moje dziecko jak pięć minut czeka to zdąży zejść z krzesełka, wejść na krzesełko, podejrzeć co jest pod krzesełkiem, zadać mi milion pytań o życiu i śmierci, pocałować mnie i przytulać, wejść na mnie, zejść ze mnie, zatańczyć coś do muzyki i opowiedzieć bajkę
