Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
strasznie mnie to męczy i przeszkadza mi w życiu.
przeraża mnie to!
No właśnie! I tu z pomocą przychodzi terapeuta, który wyposaży Cię w narzędzia do zmianyI właśnie wydaje mi się, że umiem odpowiedzieć na Twój post (dziękuję za niego), że np. jak mam pokochać siebie jak się sobie nie podobam, to tak jakbym zmuszała się do pokochania kogoś obcego, kto mi się nie podoba; albo zdiagnozować zaniedbania sprzed lat, to ja wiem co mnie tak rozwaliło "na starość". I właśnie dalej nie wiem jak miałaby w tym pomóc terapia. Bo ja umiem o tym mówić, tak więc tu nie ma problemu. Ehh
jesteśmy na podobnym etapie (choć pewnie w innych kwestiach) 
W ogóle terapie behawioralno-poznawcze są dość dobrze przebadane pod katem skuteczności (w szerokim rozumieniu) i dobrze tu wypadają, nie przytocze dokładnie źródeł, bo to w ktorejs książce czytałam
. Terapia schematów jest takim odłamem tego nurtu i chyba nawet jest prostsza w zrozumieniu, a przynajmniej same zasady od wytworzenia się schematu do jego uruchomienia i sposobów radzenia (tych wyuczonych) są dość przejrzyste dla mojego mózgu 
Mam dokładnie to samo !
Podepnę się do pytania @LaLaLaKoala, podajcie jakiś przykład, nie musi być z życia wzięty tylko tak prosto - co na przykład na takiej terapii się robi, jakiego rodzaju ćwiczenia? Czy jeśli np ja nie umiem powstrzymać złości na partnera bo dla przykładu notorycznie zostawia naczynia w zlewie, to taka terapia nauczy mnie jak sobie z tą złością radzić, jak się jej pozbyc? Mimo ze pierwotnym problemem są te naczynia w zlewie a nie moja złość? Niech mi ktoś to wytłumaczy bo ja tez jestem ciekawaW ogóle terapie behawioralno-poznawcze są dość dobrze przebadane pod katem skuteczności (w szerokim rozumieniu) i dobrze tu wypadają, nie przytocze dokładnie źródeł, bo to w ktorejs książce czytałam
Ja w dużej mierze ucze się radzić sobie ze stresem za pomocą różnych ćwiczeńPodepnę się do pytania @LaLaLaKoala, podajcie jakiś przykład, nie musi być z życia wzięty tylko tak prosto - co na przykład na takiej terapii się robi, jakiego rodzaju ćwiczenia? Czy jeśli np ja nie umiem powstrzymać złości na partnera bo dla przykładu notorycznie zostawia naczynia w zlewie, to taka terapia nauczy mnie jak sobie z tą złością radzić, jak się jej pozbyc? Mimo ze pierwotnym problemem są te naczynia w zlewie a nie moja złość? Niech mi ktoś to wytłumaczy bo ja tez jestem ciekawa
Myślę, że potrzeba terapii, zgoda na nią, musi wyjść od Ciebie. Czasem przecież jest zupełnie odwrotnie - są osoby które, jak nam się wydaje, "obiektywnie" potrzebują pomocy, ale one tak nie uważają. Są też tacy, którzy mogą nam się wydawać super cool i urządzeni w życiu, ale oni i tak potrzebę terapii odczuwają...strasznie mnie to męczy i przeszkadza mi w życiu.
Albo np często mam myśli po co ja coś robię skoro i tak umrę :O
Albo jak jestem na zakupach i widzę starszą Panią oglądającą buty to myślę po co jej to jak zaraz umrze
Sorry, po prostu w temacie terapii tak wlasnie odszukuję w głowie jakieś moje zachowania czy myśli, które uważam, ze mobłyby się na terapie nadawać..
Co i jakie ćwiczenia to zależy od problemu, ale może jest tu jakis psychoterapeuta co by podał jakis adekwatny przykład. Bliskich, którzy na terapie uczęszczali lub uczęszczają nigdy nie dopytywałam o szczegóły. Jeden znajomy, który był bardzo porywczy w słownych reakcjach na niektóre bodźce po prostu dostał metody jak nad frustracja w danym momencie zapanowac, by nie dochodziło do zaognienia konfliktu, przećwiczyli to na terapii, zeby wiedział jak używać. Używa, mówi ze działa.
