Boże, to jakiś żart chyba. Siedzę sobie w piekarni-cukierni, wchodzi pani w ciąży, bardzo zaawansowanej, zapytała panią czy może ją obsłużyć, a ona że nie ma mowy, bo jest kolejka (kolejka az na zewnątrz). Dobrze, że ludzie się oburzyli i powiedzieli, że ma ją obsłużyć poza kolejką.
Pamiętam jak w lidlu kiedyś ludzie się oburzyli, że w kasie z pierwszeństwem pani mnie zawołała na początek. Byłam w zagrożonej ciąży, z rozwarciem na 4 cm, więc naprawdę byłam bardzo wdzięczna, że nie musiałam czekać.
Ja dzisiaj mam jakiś gorszy dzień. Okres właśnie się skończył, w następnym tygodniu przewidywana owulacja, wizyta u ginekologa i znów takie wyczekiwanie na to sprawia, że żyje na pół gwizdka. Odbębniam to co muszę odbębnić, ale bez większego zaangażowania i uśmiechu na twarzy, bo tak bardzo chce już koniec miesiąca i tak bardzo chce już zobaczyć te 2 kreski, że nie mogę się na niczym skupić. Terapeutka wczoraj powiedziała mi, że cofnęłam się odrobine w tył. W sensie… już tak ładnie sobie wszystko poukładałam i nowe starania o ciąże znów sprawiły, że wracam do starych nawyków myślowych
