Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Moja też była cudowna póki z nią nie zamieszkałam hahaA to ja mam cudownąMoja mama też jest super teściową dla mojego męża. Uwielbiają się i super dogadują, mają podobne podejście do życia
To nam nie groziMoja też była cudowna póki z nią nie zamieszkałam haha
Dokładnie, tak jak jeszcze i ty i ktoś wyżej pisał że rodzina byłaby mega wsparciem jakby jednak coś złego się stało... To prawda dla części dziewczyn to byloby nieocenione wsparcieTak, dlatego trzeba słuchać swoich wewnętrznych potrzeb i działać zgodnie z nimi. Ja np. nie wyobrażam sobie powiedzieć o ciązy tak późno jak jeszcze po 20 tc i później, pomijając, że to by było niewykonalne, bo na pewno w 5-6 mc będzie coś widać a widuję się z rodziną raz w tygodniu. Każda z nas inaczej to odczuwa i trzeba słuchać swoich potrzeb
A ja dzis rano zgarnelam psa i pojechalam u mamy pod garazem na sloncu sie pogrzac
zawsze należałam do raczej wybuchowych kobiet,ale teraz to jest jakiś Meksyk. 
Hahah pewnie i jedno i drugiePytanie! Jaki macie nastrój w ciąży? Macie może zauważalna hustawke nastroju? Jesteście może bardziej poddenerwowane? Ja jestem strasznie nerwowa, w sekundę mi się w środku zagotowuje. Nie wiem, czy to przez hormony,czy ta kwarantanna tak mi bokiem wychodzi,czy może 2w1
mnie wszystko wyprowadza z równowagi bo nie potrafię tak przez cały czas siedzieć w domu hahah ja muszę wyjezdzac, być gdziekolwiek, spędzać czas z ludźmi itp a świadomość że muszę siedzieć w domu bo epidemia doprowadza mnie do szalu... Chociaż wiadomo że siedzimy w domu dla naszego bezpieczenstwa
Święta prawda
Sporo czynników ma wpływ na nasze podejście. Dlatego nie ma co się sugerować innymi Ja posłuchałam się niepotrzebnie męża co do terminu powiedzenia w pracy. Skończyło się na codziennym strachu czy mnie nie wyślą w jakieś delegacje, na spotkania wielogodzinne, trudno mi było wysiedzieć tyle godzin, a potem odmówili mi pracy zdalnej jak zaczął się wirus. Jakbym powiedziała wtedy co potrzebowałam to nie miałabym tylu nerwów... I jak w końcu powiedziałam, a mężowi oznajmiłam, że powiem i to moja sprawa, to od razu byłam spokojniejsza i szcześliwsza i to była bardzo dobra decyzja 
