w skrócie powiedzieli mi wczoraj w aptece, że kierowniczka mi wystawi dzisiaj receptę farmaceutyczną, żebym mogła wykupić clo w innej aptece. I że ona jest 13-21 w pracy. Więc o 20 zadzwoniłam pytać co z tą recepta, a ta kierowniczka wyskoczyła na mnie z ryjem, że ją stawiam pod ścianą. I że mi jej nie wystawi. Mają moje namiary w aptece, ale nikt nie raczył do mnie zadzwonić z informacją, że jednak jej nie wystawia. Piątek. Godzina 20. A my od jutra nie mamy leku. Jakby zadzwonili o 13, to bym jeszcze była w stanie coś zdziałać, ale oni ewidentnie mnie olali. Odpaliłam wrotki i przez 20 minut dyskutowałam z babą, kazała mi dzwonić do faceta, który wystawiał dwie pierwsze recepty,l farmaceutyczne, podała numer. Okazało się, że jest zupełnie inaczej niż mi cały czas opowiadał personel apteki od trzech tygodni i że on jest w tak samo trudnej sytuacji jak my tak naprawdę. Koniec końców dostaliśmy receptę o 21.41. Koleś wkurwiony, ja wkurwiona, wszyscy wkurwieni.
@ w końcu wczoraj wieczorem przyszła, więc zaczynam nowy cykl z nową, wielką nadzieją
my dziś pierwszą połowe dnia spędzamy pod znakiem generalnych porządków, a później wieczorem jedziemy na urodziny przyjaciółki 
miłego dnia!
na całe szczęście pozycja była taka, że to nie mój tyłek widział. Ale ogólnie szybko wyszedł. Nam oczywiście atmosfera prysła, schowałam się pod kołdrą i powiedziałam, ze do końca życia nie wyjdę z pokoju 
chłopak wyszedł ale ojciec się zamknął w sypialni. 
wrócił do sypialni mega speszony a teściowa tylko „co wlazłeś im na sztukę?” 
. Test biały, a @ się powoli rozkręca.
