Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Ja mam tak że bardzo chcę synka ale narazie nie wiem kto mieszka w moim brzuchu. Nie jestem aż tak nastawiona żeby później gdy okaże się że to dziewczynka to nie móc się z tym pogodzić ale gdybym na połówkowym usłyszała że to dziewczynka to wiem że będę musiała się z tą informacją oswoić.
Próbuje się oszukiwać i odsuwać od siebie takie myśli, bo od razu mam wyrzuty sumienia, ale owszem - ja tak mam... juz w pierwszej ciazy bardzo chciałam córeczkę, był chłopak. W sumie wtedy dość szybko sie oswoiłam i potem jak sobie wyobrażałam, ze jednak miałaby sie dziewczynka urodzic to jakoś mi było nieswojo i chciałam juz tego chłopca. I kocham go najmocniej na świecie i nie wyobrażam sobie, żeby miał być dziewczynka. Ale teraz przy drugim dziecku od początku wierzyłam, ze będzie dziewczynka i bardzo na to liczyłam, a będzie znowu chłopak... wiem o tym juz ponad tydzień i nadal mi nieswojo... Kocham go w tym brzuchu i wiem, ze ważne byle był zdrowy i ze jak juz sie urodzi to oszaleje ba jego punkcie itd., ale jak ostatnio w sklepie zobaczyłam małe sukieneczki to prawie łzy miałam w oczach. I owszem, czuje sie z tym okropnie. I nawet przychodzi mi na myśl trzecia ciąża, mimo ze zawsze chciałam mieć dwójkę. Przypuszczam, ze mam takie nastawianie, bo jestem baaardzo zżyta z mama, dużo rzeczy robimy razem i zawsze marzyłam o takiej córuni, z która bedziemy przyjaciółkami.
W pierwszej ciąży marzyłam o córeczce, okazało się że będzie syn. Troche się rozczarowałam ale dalej się cieszyłam. Teraz mam ukochanego maminego cycusia. W tej ciąży jeszcze nie znam płci i nie przywiązuje do tego uwagi, czy córcia czy synuś ważne žeby było zdrowe.
Wiesz co, u mnie było tak, że w pierwszej ciąży od początku nastawiliśmy się, że będzie synek, mówiliśmy o nim po imieniu itd i jak mi gin powiedział, że to córeczka, to potrzebowałam trochę czasu, by to przetrawić. Wiem, że to głupie, bo dla mnie najważniejsze było, żeby było zdrowe, ale nie było to w stylu "ok to będzie córeczka" tylko musiałam to sobie w głowie przepracować. A teraz w życiu nie zamieniłabym mojej córeczki na syna i nie rozumiem jak mogłam w ogóle chcieć syna
Teraz jakoś bardziej panikuję o to, by było zdrowe i nie myślę o płci - z córeczką, by było wygodniej, bo i pełno ciuchów i w jednym pokoju mogłyby być, ale jak będzie synek (na co liczy mój mąż ) to przyjmę to na spokojnie i zupełnie inaczej niż za pierwszym razem 
Kochana wiem, że przeżywasz, ale dla Was ❤ to robisz, wiem ze to za malo, ale ja wiem, ze będzie dobrze
.
Moja siostra tak miała, marzyła o dziewczynce a tu chłopak i rozczarowanie... oczywiście odkąd się urodził to jest zakochana na maksa, w tym ja dzięki niemu przekonałam się do chłopaków, bo jest naprawdę wspaniałym dzieckiem, naszym aniołeczkiem
I za wszelką cenę próbowała mi udowodnić, ze to za wcześnie na ocenę płci i ze wszystko może się jeszcze zmienić i takie tam... codziennie mnie podgadywała 
no ale jeśli chodzi o mnie to my z mężem planujemy x3 dzieci, a to jest póki co pierwszym wiec tak naprawdę co by nie było to będę się cieszyć gorzej jak w przyszłości okaże się x3 chłopców (tak jak moja teściowa ma XD) to chyba bym się załamała 
Zdrowia dla Mamy, zobaczycie się i będzie po! Super, że juz jest operacka, ze Mama nie czeka pół roku. Nie da sie nie przejmować, ale to wazne dla Waszej 3 byście byli zdrowi u Mama i Ty i Dzidzia ❤!mama.Antosia przykro mi, to musi być bardzo trudne
Kamiśka trzymam mocno kciuki ❤
Moja mama jutro idzie do szpitala na operację. Coraz bardziej się stresuję. Poprosiłam męża żeby pojechał z nami, bo nie wiem czy dam radę. Wcześniej traktowałam to jak jedno z zadań, punkt do zrobienia, a teraz zastanawiam się czy zobaczymy się ponownie w piątek po wypisie czy nie
Przykro mi, ciezkownto chwilę dla Męża. Moje kondolencje .Mama Antosia bardzo współczuję i wiem co czujesz bo my jutro żegnamy teścia..... Ja na pogrzeb idę... Nie wyobrażam sobie nie iść.... Dziewczyny 8i6 lat bierzemy dzisiaj tylko na różaniec do kaplicy. Teściu zmarł w wieku 65 lat po ponad 2 latach walki z rakiem....
Wiesz co my wszystkie pewnie mamy takie wątpliwości... Ja mam parkę mój partner nie on bardzo chciałby dziewczynke jego rodzina też.. Szczególnie mama....
Ja w pierwszej ciąży może nie,że chciałam ale byłam przekonana,że mam pod sercem chłopczyka, po połówkowych okazało się,że jest dziewczynka i poczułam taka radość jak nigdy w zyciu.. teraz mąż liczy na synka, ja liczę,że w piątek się dowiemy, bo umieram z ciekawości ale wbrew pozorom nie mam ciśnienia na parkę, wydaje mi się,że jednakowo uciesze się i z chłopca i dziewczynki, jeśli tylko okaże się zdrowy - to najważniejsze
