Ciąża Po Poronieniu

[iza36]

Witam Was wszystkie

Bardzo dużo piszecie....nie nadążam czytać . Czytam Was codziennie ale nie zawsze mam czas żeby coś napisać.
Znowu niestety widzę nowe Aniołkowe mamy :-(- kochane, wiem że teraz jest Wam bardzo ciężko, ale uwierzcie mi będzie lepiej ( sama jeszcze niedawno nie mogłam w to uwierzyć ) i nie traćcie nadzieii. Przytulam Was wszystkie bardzo mocno. Trzeba wierzyć, że wkońcu doczekamy się naszych małych kochanych brzdąców tu na ziemi. .
Staram się być optymistką z różnym skutkiem, ( ale staram się jak mogę ). Wydaje mi się, że ja jakoś dochodzę do siebie po stracie mojego kochanego Michałka, chociaż nigdy się z tym nie pogodzę i zawsze będzie w moim sercu, jako mój ukochany i wytęskniony synuś. Nadal bardzo za nim tęsknię ( być może teraz już byłby z nami :-(), codziennie chodzę na cmentarz. Ale też zaczynam myśleć o innych rzeczach przyjemnych dla mnie, chociaż nadal mam trochę wyrzuty sumienia z tego powodu.
02 maja idę do gina i może wreszcie zdecydujemy co dalej robić. Chcę jeszcze jeden miesiąc spróbować zajść w ciążę naturalnie, a potem ewentualnie kolejna próba invitro, ale zobaczymy co powie moja pani ginekolog. 09 maja wyjeżdżamy z M na urlop więc może zmiana klimatu zrobi swoje i wrócimy do domu w trójkę :-). Bardzo bym sobie tego życzyła.
Pozdrawiam Was wszystkie bardzo mocno i trzymam kciuki, żeby wreszcie spełniło się nasze największe marzenie.

 

[iza36]

Czasem mam takie myśli, że może zbyt szybko po odejściu mojego kocanego syneczka zaczynam myśleć o sobie i o swoich przyjemnościach....chociaż z drugiej strony stało się co się stało i nie miałam i nie mam na to żadnego wpływu. Co o tym myślicie?...tylko szczerze proszę. Może to głupie, ale czasem mam takie myśli że jaką byłabym matką skoro już po 4 miesiącach od odejścia mojego syneczka myślę np. o urlopie itp. Ile czasu Wam zajęło zanim zaczęłyście myśleć o czymś innym niż poronienie?

 

[ewelina28]

Iza, żyć trzeba dalej...jedna po poronieniu nie będzie w stanie myśleć o zwykłych sprawach, inna mimo bólu i cierpienia, powróci do normalności jeszcze tego samego dnia. Nikt nie jest w stanie określić, jak się będzie zachowywał w danej chwili. Ja po każdym poronieniu przeżywałam bardzo, tłukłam się z myślami, wyrzutami sumienia, ale starałam się żyć...żyć każdym dniem. Z biegiem czasu zaczęłam doceniać każdy dzień, mimo iż serce miałam w kawałkach. Jednego dnia byłam w totalnej rozsypce, drugiego dnia śmiałam się do łez. Te zachowania są normalne...każdy ból przeżywa po swojemu i to, że planujesz urlop nie jest niczym złym. Potrzebny jest urlop, by nabrać dystansu do wszystkiego, by nabrać sił, by odpocząć, odetchnąć pełną piersią...a w sercu i tak pozostaną Nasze Dzieci, tego nie zmieni nic...

 

[anisiaj]

Iza - wiesz, ja jestem bardzo na świeżo, ciągle czekam aż poronienie się zacznie, bo mój Maluszek obumarł w 6 tyg...i powiem Ci, że też mam wyrzuty, kiedy myślę o czymś przyjemnym, a zaraz potem myślę sobie, że zawsze byłam taką radosną osobą i mój M też, więc pewnie mój Aniołek też taki jest...że wie, jak bardzo za nim tęsknimy, ale jak w tym liście jednej z mam - kiedy płaczę znikają mu skrzydełka...ja też myślę o wyjeździe i nie jest to ucieczka od myśli, ale chęć oderwania się, zmienienia otoczenia, okazji do przemyśleń...żałobę każdy przeżywa inaczej, nie ma na to recepty...rób tak, jak Ty czujesz...a Twój Aniołek z pewnością chce widzieć swoją mamę uśmiechniętą, bo taką ją pamięta...

 

[iza36]

Ewelina bardzo dziękuję za te słowa. Mojego Michałka zawsze będę miała w sercu i tego nic nie zmieni - już na zawsze tam pozostanie. Ja długo nie potrafiłam myśleć o niczym innym. Przez dwa może trzy miesiące żyłam jak w amoku, dopiero jak wróciłam do pracy to jakoś dochodzę do siebie. Chociaż dalej mam takie myśli jak wcześniej pisałam

 

[Anulka16]

Witajcie Kobietki
Anisiaj przytulam, Iza buziaki, &&&&za to ze wrócicie juz w trójeczke.

 

[iza36]

Anisiaj doskonale Cię rozumiem co czujesz. Mój Michałek urodził się w 18 tc. Też czekałam kilka dni aż się urodzi i wiedziałam o tym, że nie ma dla niego żadnych szans.Dla mnie to był koszmar...jakiś horror, ale ciągle łudziłam się, że będzie ok. Urodził się martwy.

 

[iza36]

anisiaj bardzo dziękuję za wsparcie. Kiedyś od mojej Pani psycholog usłyszałam takie pytanie: "Czy Pani dziecko chiałoby, żeby była Pani nieszczęśliwa i ciągle płakała?". Odpowiedziałam jej wtedy, że "napewno nie", więc może powinnyśmy żyć dalej i starać się być szczęśliwymi właśnie dla naszych dzieci....

 

[IZW]

Witam kobitki
anisia i iza tulam was mocno, wierze że każda z nas doczeka swojego cudu

Ja to mam jakiegoś pecha zdrowiutka cały czas a tu bęc jakieś katarzysko sie przyplątało ... naszczęście gorączki nie mam. w niedziele po przebudzeniu bolała mnie jedna strona gardła i miałam zapchana jedna dziurkę. A juz w poniedziałek gardło zero bólu za to nos zapchany masakrycznie zwolniłam sie wczesniej z pracy i przespałam z przerwami na sikanie i smarkanie ostatnie dwa dni.
Kupiłam jakiś syropek na bazie dzikiej róży malin czosnku i takich tam dla zafasolkowanych, zrobiłam se cebulowy syrop, herbatka z miodkiem cytryną i dzika róża. Dziś już mogę sie wysmarkać do "czysta" na jakies 5-10 minut mam spokój. Znowu bedę sie zamartwiać. Wizyta w poniedziałek a czas wlecze sie tak jakbym juz siedziała w poczekalni ....

Nic zmykam zrobic herbatke i dalej do łóżka.

Ps macie pozdrowionka od Babianki

 

[angel_]

hello:-)
izw kochana lez duzo,pij i wypoczywaj a przejdzie, mnie tez zlapalo w weekend,bardzo mi pomogly napary z olejkiem eukaliptusowym;-)buziak dla ciebie i brzusia:-)
iza36 uwazam ze urlop to dobry pomysl czesto zmiana klimatu pomaga:-)mam nadzieje ze wrocisz do nas szczesliwa,wypoczeta i zafasolkowana;-)trzymam kciuki&&&