Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Cześć Dziewczyny,
Jeżynka – no to mi zdecydowanie raźniej ;-)
Tulipanek – ha ha wiedziałam, jak tylko zaczęłam czytać posta, czułam że na końcu będzie informacja o ciąży. Moje gratulacje.Wyluzuj, nerwami nie pomagasz dzidzi, a możesz tylko zaszkodzić. Zrozumiano?
As76 – bardzo mi się podoba Twoje podejście, normalnie jesteś kobietą pełną energii pomimo swoich trosk. Podziwiam.
Zjola – jeden sztuczny ząbek i to siódemka to pikuś, trzymam kciuki by nic nie bolało ;-)
V_jolka – to ino szybko jakąś aspirynę i najlepiej nie wychodzić z łóżka o ile jest taka możliwość
Jestem niewyspana, całą noc zdychał pies szwagierki, męczył się chłopak, sporadycznie szczekał płakając, skomlał. :-( A że pies jest w ogrodzeniu na dworze nie daliśmy radę spać, tak nas to męczyło - że cierpi, wkurzało - że szwagier i szwagierka nie potrafią podjąć decyzji. Tym bardziej, że oni gdzie indziej mieszkają i tego nie słyszą ani nie widzą tak jak my. Dziś A. powiedział, że nie popuści, żeby się pies tak męczył, tym bardziej, że od tygodnia nie je. Zasnęliśmy o 5, o 6 pobudka do pracy, nie wstaliśmy, wstaliśmy o 7:15. A. do pracy, ja na glukozę i potem do Poznania. Niestety po wypiciu tego świństwa zasłabłam i nie mogłam dojść do siebie, kręciło się w głowie strasznie. Przestraszyłam się bardzo i się poryczałam.Z przychodni powiedzieli, że mnie nie puszczą, A. musiał z pracy się zerwać i przyjechać po mnie, nakarmił i pojechał z powrotem do pracy. Ja dzisiaj chyba spędzę sporo godzin w łóżku, bo muszę i odespać noc i jeszcze z godzina aż mi się glukoza w krwi unormuje.
Idę spać
Tylko cholerka szkoda, że rozumieć to jedno a wcielić do życia drugie:-) ale staram się... Tylko trochę się zaczęłam dziś denerwować bo pod wieczór zaczęło mnie tak dziwnie piec w dole brzucha i plecach, i tak jaby mnie jajniki bolały... Nie wiem czy to normalne??? Jutro idę do gin i już mnie łaskota w żołądku ze strachu... Pewnie,że będzie dobrze.
Wiesz tulipanek ja mam za sobą 4 ciąże w tym 2 udane.
Niedawno jeszcze myślałam o trzecim dzieciątku,ale teraz jakoś spasowałam.
Mamy dwójkę kochanych ,cudownych dzieciaków,którym trzeba poświęcić czas.
W tym całym zamieszaniu największym priorytetem jest Kubuś i wyciągnięcie go z tych dość mocno utrudniających mu życie cech autystycznych i ADHD.
W tym momencie trzecie dziecko dość mocno wpłynęło by na psychikę Kuby i jego rozwój a tego nikt przecież nie chce.
Sama nie wiem co lepsze iść tą drogą ,którą obrałam ostatnio czy ryzykować aż tak mocno i brnąć znowu w macierzyństwo od początku.
Oj chciało by się ,chciało.
Nie ma nic piękniejszego od dziecięcego uśmiechu ,pierwszego głużenia czy pierwszych kroczków.:-):-):-)
Jestem jednak realistką,bo życie mnie tego dość solidnie nauczyło.
Wiem,że chcieć, a móc to wielka różnica.
Dla mnie zajść w ciążę to pikuś -mogę co miesiąc-gorzej jednak ,aby ją utrzymać.
To już duża sztuka i dość skomplikowane dzieło przeznaczenia.
Może z czasem zdecyduję się na dziecko z domu dziecka?
Coraz częściej o tym myślę ,aby jakiemuś dziecku pomóc.Wcale nie musi być zdrowe te dzieci przecież też potrzebują mamy i taty.Może z autyzmem? Może z MPD?
Może z czasem w tym kierunku pójdę?
