Ciąża Po Poronieniu

[marsi89]

Co do heparyny dzisiaj taki cyrk. Trzecie podejście do wkłucia. Poczułam opór przy wstrzykiwaniu. Puściłam tłoczek i sru dość sporo krwi cofnęło mi się do prawie pełnej strzykawki. Tego jeszcze nie grali Oczywiście ta dawka idzie już do kubła. Otworzyłam nową.

o matko a nie pomyślałas o tym że może to przez to że nie wbijasz zdecydowanym ruchem tylko jak jest opór to się wycofujesz? No bo kurde nam się nigdy takie coś nie zdarzyło..hmm...

 

[Katijah]

Ja robię w wewnętrzna ew. w szczytowa, bo tam mi łatwiej złapać fald, ale położna pokazywała mi na sobie i zaczynała od zewnętrznej.

Jak ty się czujesz kochana?

 

[aspekt]

Jak ty się czujesz kochana?

III trymestr, za 2 miesiące już będzie donoszona - mam nadzieję, że tyle wytrzymamy w dwupaku. Mam cukrzycę ciążowa tym razem, ale od początku jestem na diecie i mam OK cukry. Coraz mi ciężej, ale nie zamierzam marudzić.

 

[olka11135]

III trymestr, za 2 miesiące już będzie donoszona - mam nadzieję, że tyle wytrzymamy w dwupaku. Mam cukrzycę ciążowa tym razem, ale od początku jestem na diecie i mam OK cukry. Coraz mi ciężej, ale nie zamierzam marudzić.

A mówiłaś na kogo czekasz? Czy nie chcesz zdradzać?

 

[aspekt]

A mówiłaś na kogo czekasz? Czy nie chcesz zdradzać?

Od 16tc wygląda wyraźnie na dziewczynke, mam już dwie i 1 syna-rodzynka.

 

[olka11135]

Od 16tc wygląda wyraźnie na dziewczynke, mam już dwie i 1 syna-rodzynka.

Super

 

[Madlein]

Zdublowało mi post. Przepraszam

 

[Madlein]

o matko a nie pomyślałas o tym że może to przez to że nie wbijasz zdecydowanym ruchem tylko jak jest opór to się wycofujesz? No bo kurde nam się nigdy takie coś nie zdarzyło..hmm...

Raczej nie. Tu ewidentnie wbiłam się w jakieś naczynko albo zrost, stąd chyba był ten opór. Po prostu źle wybrałam miejsce.

 

[Katijah]

III trymestr, za 2 miesiące już będzie donoszona - mam nadzieję, że tyle wytrzymamy w dwupaku. Mam cukrzycę ciążowa tym razem, ale od początku jestem na diecie i mam OK cukry. Coraz mi ciężej, ale nie zamierzam marudzić.

Ale super, no to czekamy na zdj córeczki

 

[Wajfaj]

Cześć dziewczyny. Nigdy tutaj nie pisałam, ale od roku ten wątek dawał mi dużo siły i obiecałam sobie, że kiedyś też napiszę tutaj post, który będzie może dla kogoś promyczkiem nadziei
Rok temu w sierpniu ma badaniach prenatalnych dowiedziałam się, że serduszko naszego aniołka przestało bić. Pierwsza ciąża, poronienie zatrzymane, szok, łyżeczkowanie w szpitalu, straszny dół emocjonalny. Razem z mężem podjęliśmy decyzję, że próbujemy jeszcze raz. Zrobiłam cały pakiet badań, bo nie mogłam przyjąć tłumaczenia lekarza, że do 3 razy każdej kobiecie może się zdarzyć... Wyszła mi mutacja PAI-1 homozygotyczna, niski poziom witaminy D3 i trochę za wysokie stężenie komórek NK (na które ostatecznie nic nie przyjmowałam - kontrolowałam poziom do 10 tygodnia ciąży i obyło się bez leków). Zaczęliśmy starania w 3 cyklu po łyżeczkowaniu i od razu się udało. Cała ciąża na heparynie, acard od starań do 32 tc, duża dawka witaminy d3, euthyrox (od gimnazjum choruję na Gravesa-Basedowa), lęk o każdą godzinę bez odczuwania ruchów, strach po każdym mocniejszym niż zwykle kopniaku, ale było warto. Urodziłam w poniedziałek. Właśnie karmię moją kochaną córeczkę. Dziewczyny, trzymam kciuki za każdą z Was! Jesteście silne i jeszcze każda będzie tulić swojego szkraba ❤