Mój mąż też przerażony i zawsze wyśmiewał pomysł robienia zastrzyków, szczególnie że ja mam 3 dzieci bez zastrzyków. Jak zaczęłam, to nawet pierwszy mi zrobił (ale wolę sama robić), natomiast myślał, że to tak z tydzień będę brała a jak usłyszał, że do pologu, to się zrobił zielony. Generalnie mi nie do końca "styka" ta cała koncepcja, że akurat ja jestem zagrożona zakrzepem, który zamorduje dziecko, ale może to pycha z mojej strony, bo żaden lekarz tego nie kwestionuje. Robię badania, żeby monitorować, czy działanie heparyny jest odpowiednie - tego warto pilnować, bo zdarzaja się efekty uboczne, ale też zdarza się, że dawka jest za mała i trzeba modyfikowac. Generalnie musiałam zmienić podejście, zwykle mam problem z zaufaniem i robię po swojemu, ale też mnie życie uczy, że ja sobie mogę zaplanować z myślą o wszystkich i wszystkim, a powikłania ciąży mogą wszystko wywrócić do góry nogami. I zastrzyk przy tym to pikuś (aczkolwiek mnie one nadal wkurzają a już zrobiłam 50, chociaż chyba aktualnie bardzie wkurza mnie glukometr).
) zapobiegają odrzuceniu płodu przez organizm kobiety, jako obcego ciała. Ale to w artykule internetowym wyczytałam więc nie ręczę za to że to prawda. Ale wtedy te zastrzyki profilaktycznie mają większy sens. Bo clexane jest dla mnie pieruńsko bolesne 
udało się w październiku (we wrześniu zaczęłam brać acard ale nie wiem, czy to miało jakiś wpływ) 
Przyjmuje 75mg acardu z uwagi na mutację heterozygotyczną Pai. Maluszek narazie zdrowy i rośnie 
brawo ja 
zdrówka 
