Wasi partnerzy/ mężowie

[mary__mary]

Jakoś ok najbliższej sb czyli jeszcze tydzień..

 

[_Roszpunka_]

to już nie tak długo....
dobrze że mój nigdzie nie jeździ..... bo chyba bym nie wytrzymała...
podziwiam Cię......

 

[mary__mary]

to już nie tak długo....
dobrze że mój nigdzie nie jeździ..... bo chyba bym nie wytrzymała...
podziwiam Cię......

Też tak mówiłam ale jak przychodzi co do czego to nie masz po prostu wyjścia...
Rozłąka swoją drogą, ale ten cholerny brak kontaktu... ehhhhh

 

[_Roszpunka_]

wiem co masz na myśli... to jest najgorsze bo nawet jak ma czas to nie może z Tobą pogadać......

 

[natalunia]

Zuważyłam niesamowitą przemianę w moim Ł. Zaczął miec inne priorytety, traktuje mnie jak królewnę dosłownie. Nie pozwala mi na wiele rzeczy, mimo, że nie jest to dla mnie uciążliwe. Codziennie bawi się z brzuszkiem, przed zaśnięciem bawi się z nią... Szok po prostu! Czasami mi go szkoda, bo robi naprawdę wszystko za dziesięciu. Ale mam nadzieję, że wynagrodzę mu to po porodzie.

U Was też Wasi Mężczyźni tak się zminili?

 

[niunians]

Natalunia mój M. zaczyna robić postępy, bo wcześniej nie interesował się maluszkiem, a teraz co wieczór przykłada rękę i głaska brzuszek ) więc zobaczymy co będzie dalej )

 

[rouż]

A moj M coraz wiecej mnie wyrecza nie tyle w obowiazkach domowych(choc sie stara) ale w opiece nad naszym prawie 3letnim smykiem-i to naprawde odczuwam
A brzusio codziennie w lozku wieczorkiem glaszcze i zaczepia maluszka do zabawy

 

[riolcia]

A ja właśnie porządnie się pokółciłam z moim mężem - pierwszy raz od dawien dawna. Ma własną firmę i dużo pracuje ale zaczyna mnie to denerwować i boję się, że mimo jego obietnic, że jak mały się urodzi to wszystko się zmieni, rzeczywistość będzie inna. Najgorsze jest to, że planuje wrócić np. o 17-ej poczym dzwoni, że klient, zlecenie itp. i wraca o 21-ej. Wiem, że chce dobrze, ale on nie umie odmówić znajomym i przyjaciołom i często bierze jakieś zlecenia za nich lub coś musi pomóc. I to ja dostaję w dup.. za jego dobre serce

 

[_Roszpunka_]

riolcia... znam już jeden taki przypadek więc Ci współczuję....:-(

u mnie całe szczęście jest cały czas wszystko ok....
nawet jak ja chodziłabym wściekła i rzucała wszystkim to D jest spokojny i potrafi moje nerwy załagodzića jak ja się zdenerwuję to już konkretnie....
jak byłam zła na współlokatorkę od której się na szczęście wyprowadzam.... i jak na nią wjechałam ostatnio.... to się nie wtrącał bo wiedzieł że i jemu się oberwie
na koniec mi humor poprawił i mnie tak rozśmieszał że szkoda gadać...
a jak się na nim wyżywam po takiej kłótni np to czeka aż się wygadam wykrzyczę i na koniec mnie przytula:-)

 

[riolcia]

Ja generalnie też nie mam z tym problemu - mój mąż jest bardzo opiekuńczy i troskliwy, we wszystkim chce mnie wyręczać, a jak coś przeskrobie to przychodzi z kwiatami. Tylko ustaliliśmy wspólnie kilka zasad jak to będzie z dzieckiem wyglądało m.in jak synuś będzie mały, to będzie wracał wcześniej, sam będzie kąpał żeby mały poczuł jego bliskość, później będziemy go razem usypiać. Obawiam się, że znowu będa telefony, że "dziś musze zostać dłużej". Szczerze, to ostatnio czuję się jak samotna matka bo całe dnie leże sama w domu a on wraca po 21-ej, zamienimy parę zdań i to wszystko:-(