Listopadowe mamy 2022

[kamilamhm]

Ja 24 marca mialam rocznicę pozytywnego testu. Oooj, u mnie nie było tak kolorowo, kompletne zaskoczenie nie mogę uwierzyć, że takie cudo stworzyliśmy, w ogóle tego nie planując

 

[Nat_Ra]

Ja 24 marca mialam rocznicę pozytywnego testu. Oooj, u mnie nie było tak kolorowo, kompletne zaskoczenie nie mogę uwierzyć, że takie cudo stworzyliśmy, w ogóle tego nie planując

Haha ale jak to nie planując?
U nas to można powiedzieć mąż trochę zaplanował, przy mojej jakiejś tam, trochę milczącej zgodzie a on to wziął za dobrą monetę

 

[MamaM.]

Ja robiłam test 15 marca, bardzo szybko bo po 2 tygodniach, a obie kreski były bardzo wyraźne. Kuba od samego początku był zdecydowany pojawić na tym świecie, bo się udał za pierwszym podejściem

Ja też zrobiłam 15 marca haha i aż drugim musiałam potwierdzić, bo niewierzyłam haha

 

[Nat_Ra]

Ja też zrobiłam 15 marca haha i aż drugim musiałam potwierdzić, bo niewierzyłam haha

Ja też robiłam jeszcze na drugi dzień rano, bo się ważyło moje życie zawodowe no i musiałam odmówić nowej propozycji.

 

[kamilamhm]

Haha ale jak to nie planując?
U nas to można powiedzieć mąż trochę zaplanował, przy mojej jakiejś tam, trochę milczącej zgodzie a on to wziął za dobrą monetę

Bo my się zabezpieczaliśmy "tak troche" metodą najmniej skuteczną, jak widać nie działa

 

[Nat_Ra]

Bo my się zabezpieczaliśmy "tak troche" metodą najmniej skuteczną, jak widać nie działa

Chyba wiem co masz na myśli, my też tak robiliśmy, ale nigdy się nic nie wykluło dopóki mąż nie wziął sprawy stanowczo w swoje ręce.

Ale pomimo swojej milczącej zgody rozmyśliłam się natychmiast jak zobaczyłam dwie kreski więc mąż szalał z radości, ale mi nie było do śmiechu. Musiałam się przyzwyczaić do tej myśli, a dzisiaj mam taki skarb

 

[kamilamhm]

Chyba wiem co masz na myśli, my też tak robiliśmy, ale nigdy się nic nie wykluło dopóki mąż nie wziął sprawy stanowczo w swoje ręce.

Ale pomimo swojej milczącej zgody rozmyśliłam się natychmiast jak zobaczyłam dwie kreski więc mąż szalał z radości, ale mi nie było do śmiechu. Musiałam się przyzwyczaić do tej myśli, a dzisiaj mam taki skarb

No u nas ta metoda dlugo działała i nagle cos poszlo "nie tak" ja też pierwsze tygodnie zle znioslam psychicznie. Choć wiedziałam, że to dobry czas, bo jednak mialam 32 lata i nie chciałam tego za długo odwlekać, to ciagle nie bylam gotowa... No i los zdecydował za nas

 

[martimo]

a ja też musiałam to potwierdzić, bo nie dowierzałam... test zrobiłam, bo okres się spóźniał (ale nie jakoś bardzo), potem zrobiłam kolejny test, a potem wybrałam się jeszcze na zbadanie beta HCG - wszystko cały czas wychodziło pozytywnie. dwie grube krechy, a ten hormon dobrze przyrastał. potem poszłam do lekarza i się zdziwiłam, że to JEDNAK prawda ja byłam cały czas ostrożna... lekarz mi powiedział, że coś widać, ale mam przyjść za 3 tyg., żeby potwierdzić. gratulował, a ja do niego, że jeszcze dużo może się stać itp., a on, że co ja tak myślę negatywnie. następnie mieliśmy na koniec marca pogrzeb w rodzinie :/ nikomu nic nie pisnęłam, a na pocz. kwietnia miałam kolejną wizytę i tam dalej się potwierdzało. rodzinie powiedzieliśmy po I badaniach prenatalnych... a ja nadal byłam taka ostrożna, chyba dopiero w II trymestrze przestałam się martwić. wróć. martwiłam się mniej

 

[Nat_Ra]

@kamilamhm a ja 36 już miałam kiedyś sobie powiedziałam że jak do 35 się nie doczekam ciąży, to dzieci mieć nie będę. No ale jak widać wyszło inaczej

Ja jeszcze bardzo długo się ukrywałam w pracy, żeby nie być poddaną wszystkim uprawnieniom należnym ciężarnej bardzo było "fajnie" siedzieć w robocie z mdłościami, dobrze że wymiotów nie miałam potem właśnie badania prenatalne, też mega się bałam...

@martimo jak ja poszłam do lekarza to było serduszko widać, łezka mi poszła, a wróciłam do domu i się zastanawiałam co też najlepszego narobiliśmy

 

[martimo]

@kamilamhm a ja 36 już miałam kiedyś sobie powiedziałam że jak do 35 się nie doczekam ciąży, to dzieci mieć nie będę. No ale jak widać wyszło inaczej

Ja jeszcze bardzo długo się ukrywałam w pracy, żeby nie być poddaną wszystkim uprawnieniom należnym ciężarnej bardzo było "fajnie" siedzieć w robocie z mdłościami, dobrze że wymiotów nie miałam potem właśnie badania prenatalne, też mega się bałam...

@martimo jak ja poszłam do lekarza to było serduszko widać, łezka mi poszła, a wróciłam do domu i się zastanawiałam co też najlepszego narobiliśmy

ja w pracy bardzo późno powiedziałam wg mnie tzn. przełożonym i kadrom odpowiednio chyba, ale koleżankom i kolegom z zespołu późno. domyślali się pewnie, bo można było na podstawie pewnych "przywilejów" ciężarnej. ale może też myśleli, że powód jest inny, nie wiem

prenatalnych też się bałam, za każdym razem. i każdej wizyty u lekarza ... co wyjdzie, co będzie. ogólnie to dziwne, bo ciążę znosiłam dobrze, nie miałam przykrych doświadczeń ze stratami, więc nie wiem skąd ten strach. może tym, czego nasłuchałam się dookoła