Od kilku dni też mam wrażenie, że coraz ciężej mi się "uwolnic", a mała wisi na cycku praktycznie nonstop, z małymi przerwami. Znowu wkleję fajny artykuł z bloga, którego już wcześniej polecałam:
Często mamy skarżą się na to, że ich dziecko w pierwszych tygodniach życia noworodek wisi na
www.hafija.pl
Kontekst wprawdzie dotyczy tego, że wiele mam przez takie zachowanie dziecka niepokoi się o to, że dzidziuś się nie najada itp., ale opisany problem jest właściwie podobny do naszego: noworodek wisi na mamie i koniec, nie ma opcji, żeby było inaczej
trochę mnie to pocieszyło, bo wiem, że nie tylko ja tak mam. Tez czasem nie mam siły, irytuje się, zwłaszcza w nocy... potem mam ogromne wyrzuty sumienia i chce mi się płakać.
A najlepsze, że ciągle slysze od moich rodziców czy babć przytyki i szpileczki, że się od córki potem nie uwolnię, że muszę ją trochę odkładać, to słynne "bo się przyzwyczai". A to jest dzidziuś, który jest całkowicie od nas zależny, ma tylko nas i nie wie, jak sobie z tą nową rzeczywistością poradzić. Pociesza mnie to, że często takie wiszenie mija po tym okresie noworodkowym (choć podobno nie u wszystkich, może doświadczone mamy się wypowiedzą
)
a potem podałam jej jakiegos takiego zwyklaka kupionego w Intermarche i może nie ssie z przyjemnością, ale czasem jak już mi strasznie wymęczy piersi i mąż ją przejmuje, udaje się jej chwycić smoka na parę minut.
. Śnieg u nascpo kolana 
i jak dzieci się cieszą tak dla mnie to tragedia- lubię zimę i śnieģ, ale najlepiej w górach 
. 
mój na ciii nie reaguje. Generalnie mało śpi, choć akurat wczoraj było nieźle, dużo się wierci, stęka, a jak chce płakać to tak jak pisałam - jest na niego generalnie jeden sposób, rzadko daje się uspokoić bujaniem. Może on płacze tylko, jak jest głodny 
Fajna sprawa, ja przedwczoraj też pierwszy raz sama wyszłam z córą, a trochę miałam obawy czy dam sobie radę z wózkiem, itp. Dobrze, że wyszłam, bo na drugi dzień napadało 100 kilo śniegu i spacery z wózkiem odpadają na tą chwilę, okropnie się chodzi samemu nawet.. 
