Listopadowe mamy 2022

[kamilamhm]

Dziewczyny macie tak, że myślicie, że fajnie, że jest to forum? Tak piszemy o naszych dzieciach, ich zdolnościach, o karmieniu, troskach i przygodach i ja uważam, że to taka Wioska Kobiet ♡ spotkamy się tu i mamy taką możliwość pogadać, wyżalić się, poprosić o radę w sumie wcześniej nie sądziłam, że tu będziemy tak długo, że po porodach to zniknie, a jednak, że tak powiem trzymamy się tej naszej grupki. Takie przemyślenia mnie naszły przy pełni księżyca

Też się cieszę, że udało nam się utrzymać ten kontakt. Myślałam, że połóg i noworodki tak nas pochłoną, że zapomnimy o jakimś forum, a jednak nie! udało się przetrwać te najcięższe pierwsze dni i tygodnie.

Choć w sumie ostatnio tak sobie myslalam, że mimo że taki noworodek był prostszy w obsłudze, dużo snu i jedzenia (mialam czas na Netflixa ) to jednak wolę, jak się córka do mnie tak uśmiecha jak teraz i jest taka kontaktowa

 

[kamilamhm]

@Nat_Ra u mojej małej też bąki bywają śmierdzące, ale to zwykle wtedy, gdy nie robi kupy kilka dni. Nasza pediatra nie kazala mi się nimi przejmować. Ja bardzo doceniam to, że u nas (ODPUKAĆ) nie ma żadnych wskazań do diety, bo nie wiem czy bym dala rade. Tzn. pewnie bym dala, ale mam wrażenie, że i tak to nasze życie jest teraz pelne ograniczeń i jeszcze jakby mi odebrano moje ukochane produkty... Współczuję @martimo, mam nadzieję, że u Was to minie w końcu z wiekiem :/

 

[guest-1693758626]

Też się cieszę, że udało nam się utrzymać ten kontakt. Myślałam, że połóg i noworodki tak nas pochłoną, że zapomnimy o jakimś forum, a jednak nie! udało się przetrwać te najcięższe pierwsze dni i tygodnie.

Choć w sumie ostatnio tak sobie myslalam, że mimo że taki noworodek był prostszy w obsłudze, dużo snu i jedzenia (mialam czas na Netflixa ) to jednak wolę, jak się córka do mnie tak uśmiecha jak teraz i jest taka kontaktowa

Zgadza sie te dzieciaki z dnia na dzień są coraz fajniesze

 

[MamaM.]

to prawda chociaż ja chyba więcej marudzę

dzisiaj odkryłam że córka się super rozwija, mimo że pewnych rzeczy nie lubi/nie robi, to inne robi i wiecie co? odkryłam że skarpetki to jest naprawdę stymulująca dla niej zabawka ile można opowiadać o skarpetach i bawić się nimi, w życiu bym nie myślała

A moja wszystkie ściąga haha tak przebiera nóżkami

 

[guest-1693758626]

U naszej małej bąki też bywają śmierdzące tylko ze my na mm ale pediatra nie mówiła nic że to może być niepokojące.
Kupki nie ma problemu potrafi robić codziennie po jednej a bywa że co drugi dzień.

Powiem tak w szpitalu dostałam ochrzan że zjadłam placki ziemniaczane ( mąż przywiózł) że to przez nie mała wieczorem brzuszek bolal choć w tym szpitalu to nie nazwałabym karmieniem piersią no ale byly próby.
Te mi o diecie matki karmiącej a na obiad dostałam fileta smażonego z zasmażona kapusta (!) Więc jaka dieta. Ok.

Położna do mnie mądre słowa powiedziała co jadlas w ciąży (?) Mówię no wszystko na co miałam ochote a co nie było zakazane dla ciężarnej.
Na to ona to masz odpowiedź na tą diete matki karmiącej.
Jedynie odradzała jedzenie w większej ilości cytrusów ale to z uwagi na transport i wiadomo że pryskane ( nie wiadomo czym )

Więc później jak mała dostawialam to jadłam wszystko wiadomo człowiek się starał jeść zdrowo.

 

[MamaM.]

Też się cieszę, że udało nam się utrzymać ten kontakt. Myślałam, że połóg i noworodki tak nas pochłoną, że zapomnimy o jakimś forum, a jednak nie! udało się przetrwać te najcięższe pierwsze dni i tygodnie.

Choć w sumie ostatnio tak sobie myslalam, że mimo że taki noworodek był prostszy w obsłudze, dużo snu i jedzenia (mialam czas na Netflixa ) to jednak wolę, jak się córka do mnie tak uśmiecha jak teraz i jest taka kontaktowa

Noo, dobrze piszesz, teraz to tak jak "dorosła ", patrzy, przygląda się z ciekawością, dotyka, smakuje.. no i te uśmiechy, zwłaszcza na nasz widok

 

[Nat_Ra]

@martimo a jak się bawicie skarpetkami?
@MamaM. Kuba przebiera ale jakoś się utrzymują
@kamilamhm no widzisz a Kuba ma śmierdzące cały czas, tyle że po kupie nie umieram od tego smrodku. Ale ogólnie to są cuchnące. Już myślałam, czy by mu jakiegoś probiotyku nie zapodać, tyle ze się boję.
Zgadzam się, że jako tako noworodek był łatwiejszy do ogarnięcia w tym sensie, że nie wyginał się jak opętany przy próbach umycia oczek czy wyczyszczenia noska. I miałam więcej czasu na neta. Ale nie miałam w ogóle czasu dla siebie, ciągle się bałam, nie wiedziałam co robię, byłam w gigantycznym stresie. Nie wspominam tego czasu z przyjemnością. Wolę kontaktowe dziecko. w ogóle cały czas jeszcze mam takie poczucie, jak Kuba już zaśnie wieczorem, że jestem starą sobą. Kiedy się kładę obok niego, to jakbym wchodziła z powrotem w rolę rodzica. Trochę taki dualizm, jest to niemiłe zwłaszcza że kiedy czuję się bezdzietna to to jest miłe uczucie. A przecież kocham Kubę.

 

[martimo]

@martimo a jak się bawicie skarpetkami?
@MamaM. Kuba przebiera ale jakoś się utrzymują
@kamilamhm no widzisz a Kuba ma śmierdzące cały czas, tyle że po kupie nie umieram od tego smrodku. Ale ogólnie to są cuchnące. Już myślałam, czy by mu jakiegoś probiotyku nie zapodać, tyle ze się boję.
Zgadzam się, że jako tako noworodek był łatwiejszy do ogarnięcia w tym sensie, że nie wyginał się jak opętany przy próbach umycia oczek czy wyczyszczenia noska. I miałam więcej czasu na neta. Ale nie miałam w ogóle czasu dla siebie, ciągle się bałam, nie wiedziałam co robię, byłam w gigantycznym stresie. Nie wspominam tego czasu z przyjemnością. Wolę kontaktowe dziecko. w ogóle cały czas jeszcze mam takie poczucie, jak Kuba już zaśnie wieczorem, że jestem starą sobą. Kiedy się kładę obok niego, to jakbym wchodziła z powrotem w rolę rodzica. Trochę taki dualizm, jest to niemiłe zwłaszcza że kiedy czuję się bezdzietna to to jest miłe uczucie. A przecież kocham Kubę.

A w taki sposób, że jej pokazuję skarpety, że się rozciągają, bo mają gumkę, że mają falbankę (jak jej podałam po każdym pokazaniu to sama próbowała naśladować mnie czyli rozciągać albo macała falbankę), że może być deszcz skarpetek, że mogą być również na rączce, że smakują jakoś, że można nimi rzucać, że można nimi żonglować, że można je podawać... Itd. Też jej spadają i szczerze jakoś nie lubię skarpet i często jej zostawiam gołe stopy, żeby czuła więcej (o ile widzę że jej ciepło). W ogóle ostatnimi czasy pokazuję jej w co ją ubieram, jak to wygląda, bo uświadomiłam sobie, że ona tego dobrze może nie widzieć. Ale też z zainteresowaniem ogląda swoje rękawy i chyba lubi paski jeśli skarpety to daję często jakieś z czapy kolorowe żeby się nimi interesowała. W ogóle stopom dajemy swoje buzie do dotykania (rękom też), mąż brodaty - uwielbia macać brodę, śmieje się wtedy bardzo. W ogóle czułam się dziś jak taka rodzinka śmiejąca się razem z jednej rzeczy. Zaśmialiśmy się z czegoś co zrobiła, a ona z nami nagle w śmiech

Ja ostatni raz czułam się jak sprzed dziecka w sylwestra. Sporo spała wtedy i udało nam się obejrzeć 1,5 filmów. A dziwna jestem, że dopiero niedawno poczułam, że jestem matką. Byliśmy u beznadziejnego lekarza, który niby był pediatrą, ale zero podejścia i córka się rozpłakała. Poczułam, że muszę (i chcę) chronić tę istotkę przed takimi dziadziskami.

Jeśli ktoś stosunkowo długo był bezdzietny i/albo nie wyobrażał sobie szczególnie jakoś tej dzietności to normalne, że czuje się dobrze bez dziecka. Tak mi się wydaje. A tak w ogóle to stanowimy osobne byty, dzieci to nie nasza własność, a i my mamy prawo do swojego życia, spraw, zainteresowań i problemów...
Jak dłużej jestem poza domem bez córki też czuję się dobrze, aaale też po jakimś czasie tęsknię

 

[kamilamhm]

w ogóle cały czas jeszcze mam takie poczucie, jak Kuba już zaśnie wieczorem, że jestem starą sobą. Kiedy się kładę obok niego, to jakbym wchodziła z powrotem w rolę rodzica. Trochę taki dualizm, jest to niemiłe zwłaszcza że kiedy czuję się bezdzietna to to jest miłe uczucie. A przecież kocham Kubę.

Ja właśnie dzisiaj o tym myslalam. Że ja chętnie oddaję córkę mężowi albo moim rodzicom, żeby się trochę pobawili, a ja mam wtedy czas dla siebie. I ostatnio zaczynałam mieć coś na kształt wyrzutów sumienia, ale potem pomyslalam sobie: spędzasz z nią większość swojej doby, to nic złego cieszyć się z czasu tylko dla siebie. I czasem już się nie mogę doczekać, aż oddamy dziecię do dziadków na weekendową noc choć jeszcze pewnie spooooro czasu upłynie.

Jeśli ktoś stosunkowo długo był bezdzietny i/albo nie wyobrażał sobie szczególnie jakoś tej dzietności to normalne, że czuje się dobrze bez dziecka. Tak mi się wydaje. A tak w ogóle to stanowimy osobne byty, dzieci to nie nasza własność, a i my mamy prawo do swojego życia, spraw, zainteresowań i problemów...
Jak dłużej jestem poza domem bez córki też czuję się dobrze, aaale też po jakimś czasie tęsknię

Podpisuję się pod tym!

 

[MamaM.]

A w taki sposób, że jej pokazuję skarpety, że się rozciągają, bo mają gumkę, że mają falbankę (jak jej podałam po każdym pokazaniu to sama próbowała naśladować mnie czyli rozciągać albo macała falbankę), że może być deszcz skarpetek, że mogą być również na rączce, że smakują jakoś, że można nimi rzucać, że można nimi żonglować, że można je podawać... Itd. Też jej spadają i szczerze jakoś nie lubię skarpet i często jej zostawiam gołe stopy, żeby czuła więcej (o ile widzę że jej ciepło). W ogóle ostatnimi czasy pokazuję jej w co ją ubieram, jak to wygląda, bo uświadomiłam sobie, że ona tego dobrze może nie widzieć. Ale też z zainteresowaniem ogląda swoje rękawy i chyba lubi paski jeśli skarpety to daję często jakieś z czapy kolorowe żeby się nimi interesowała. W ogóle stopom dajemy swoje buzie do dotykania (rękom też), mąż brodaty - uwielbia macać brodę, śmieje się wtedy bardzo. W ogóle czułam się dziś jak taka rodzinka śmiejąca się razem z jednej rzeczy. Zaśmialiśmy się z czegoś co zrobiła, a ona z nami nagle w śmiech

Ja ostatni raz czułam się jak sprzed dziecka w sylwestra. Sporo spała wtedy i udało nam się obejrzeć 1,5 filmów. A dziwna jestem, że dopiero niedawno poczułam, że jestem matką. Byliśmy u beznadziejnego lekarza, który niby był pediatrą, ale zero podejścia i córka się rozpłakała. Poczułam, że muszę (i chcę) chronić tę istotkę przed takimi dziadziskami.

Jeśli ktoś stosunkowo długo był bezdzietny i/albo nie wyobrażał sobie szczególnie jakoś tej dzietności to normalne, że czuje się dobrze bez dziecka. Tak mi się wydaje. A tak w ogóle to stanowimy osobne byty, dzieci to nie nasza własność, a i my mamy prawo do swojego życia, spraw, zainteresowań i problemów...
Jak dłużej jestem poza domem bez córki też czuję się dobrze, aaale też po jakimś czasie tęsknię

Ja np. wczoraj byłam na paznokciach i zostawiłam Klarę z mamą, drugi raz ale tym razem mała nie spała. Napisałam raz czy wszystko ok i żeby koło 13 nie zapomniała ją wyciszać, bo spanko.

Chodzi o to żeby nie zatracić siebie w tym wszystkim. Z dzieckiem spędzamy praktycznie cały czas, a przecież potrzebujemy też czasu dla siebie i to zupełnie normalne. Nie mam wyrzutów, bo wiem, że wracam do niej, resztę dnia będziemy się bawić, karmić i spędzać czas razem
Może też patrzę na to przez pryzmat wieku. Zdążyłam zrobić wszystko, wybawiłam się, że tak powiem. Tak jakby to właśnie był ten czas. Czas na dziecko. Dlatego nie brakuje mi czasu sprzed ciąży. Może to się zmieni z czasem, może nie. Nie wiem. Wiem, za to, że w piątki robię maseczke na twarz i włosy, a córa słodko śpi w tym czasie