Mi na ostatniej wizycie diabetolog powiedziała, że mam jeść wtedy, kiedy chcę i że mam nie dopuścić do tego, by chodzić głodna. Nie trzymam się zatem konkretnie godzin czy odstępów czasowych. Oczywiście w granicach rozsądku. Zjem główny posiłek, to przez jakiś czas nie podjadam niczego aż zmierzę cukier i trochę odczekam. Ale wszystko zależy od tego, co zjem. Staram się, żeby te główne posiłki były zbilansowane. Nie trzymam się kurczowo rozpiski, bo bym chyba zwariowała
Do tego moje menu bezglutenowe i tak mnie ogranicza, więc nie daję się zwariować i jak mam ochotę np.na słodką mandarynkę, to ją jem
Z tymże mój organizm sobie dobrze radzi w ciągu dnia z glukozą, dlatego poziom cukru mam mierzyć tylko po głównych posiłkach i na czczo. To bardzo pomaga i lżej człowiekowi, że po prostu słucha swojego organizmu, a nie- tak jak piszesz- na przymus o wyznaczonych porach
ja mam wrażenie, że mam bańkę w brzuchu, która pęka. Dwie koleżanki mówią, że to pierwsze ruchy a mąż, że to bączek po jelitach
sama nie wiem czy się ekscytować bo to trochę wcześnie.
Najbardziej przemawia do mnie opis, że to jakby rybka przepływała i lekko dotykała pyszczkiem od środka, tak właśnie to czuję 
oby już teraz wszystko było ok do końca ciąży, niech maluch oszczędzi Ci już więcej stresów. Też staram się myśleć pozytywnie, bo tak szczerze niewiele mi pozostało jak wierzyć. Stosuję się do zaleceń lekarza i odliczam dni, chociaż czasami mam wrażenie, że za chwilę zwariuję z tych nerwów. Dobrze, że już jesteś na chodzie!
Ledwie chodzę w tedy
Pierwsze ruchy tak właśnie czułam jak pękająca bańka
Teraz czuję jak by mi ktoś pstrczka dał od środka w brzuch
A jak dodatkowo są darmowe to już w ogóle biorę odrazu 
Bez zastanowienia 
