No to jak już wszystkie poszłyscie spać, to moge coś napisac. Po pierwsze wszystkiego najlepszego w nowym roku, oby był on dla was najszczęśliwszym rokiem, szczególnie w połowie roku :-)
Zdec trzymaj się dzielnie, wierzę, że tym razem wszystko bedzie dobrze! A częste USG rzeczywiście może nie tyle co szkodzić dziecku (nie udowodniono wpływu), co niepotrzebnie je niepokoić, podobno te ultradźwięki są dla nich bardzo drażniące i ich nie lubią, dlatego często się zasłaniaja, kulą itp.
Gratuluję wszystkim mamusiom córeczek i synusiów, oby poznanie płci niosło za soba jak najwięcej radości. Ja tylko powiem, że zawsze chciałam mieć córeczkę, jak się dowiedziałam, ze będzie syn, nie skakałam do góry z radości, ale nie płakałam i mam teraz cudownego, grzecznego, wrażliwego synka. Może gdyby nie te doswiadczenia z utratą dziecka, gdybym dowiedziała się, że drugi też będzie synuś, też czułabym sie rozczarowana, ale teraz wiem, że urodzić zdrowie dziecko, to prawdziwy cud i zmieniło się moje podejście do tych spraw.
Zaglądnełam ostatnio na forum i trafiłam na te posty, które wzbudzily taką burzliwą dyskusję, sama chciałam się odezwać, bo mnie zabolało, ze ktoś sie załamuje z powodu płci, ale taką dyskusję rozpetałyscie, że ja nie miałam już nic do powiedzenia. Ja płci swojego dzieciątka nigdy juz nie poznam, można być rozczarowanym z powodu płci, ale nie załamanym czy przeżywać depresję, moze dziewczyny użyły nieprawidłowych słów, no i prawda jest taka, że jak ktoś nie miał przejść związanym z utratą czy chorobą dziecka, to ma inne spojrzenie na rzeczywistość i dla nich ten "katarek" jest olbrzymim wyzwaniem, bo nie tułał się z dzieckiem po szpitalach z powodu wady serca czy innej poważnej choroby (a propos katarku dla mojego synka aktualnie jest to akurat nie lada wyzwanie, bo się bidulek męczy okrutnie, ja zresztą też, tylko ja ogólnie choruję).
Tu na forum przeplata się bardzo różna grupa ludzi łącznie z trollami, których motywów postępowania nikt nie zrozumie. Jaką macie pewność, że każda z nas jest tą osobą, za którą się podaje? A jesli nawet każda z nas jest autentyczna, to dojrzałe osoby po różnych przejściach przeplatają sie z beztroskimi mamuskami, których życie jeszcze nie skopało po tyłku. Rezultat jest taki, ze jedna pisze o chorobie, a druga o mydle i powidle. Ale tego nie da się uniknąć na żadnym forum. My na majówkach mamy bardzo zgraną paczke mamusiek, ale z tego typu problemami też się borykałyśmy. Świetnym rozwiązaniem tego okazały się powstałe wątki poboczne o tematyce kulinarnej, kulturalnej (książki, filmy, moda), zakupowej, egzystencjalnej itp i znacznie lepiej się dogadywalyśmy, bo nie było juz takiego mętliku w postach.
Nie dziwię się Krakowiance i Agnieszce, że trochę zamknęły się ze swoimi problemami, bo to co one teraz przeżywają, zadna z nas nie jest w stanie sobie nawet wyobrazić. A jak na forum robi się słodko i beztrosko, smutny post moze zostać odebrany jako psucie dobrej atmosfery, jeśli najnormalniej w świecie zostanie pominięty. Ale jak z którąś z nas cos sie dzieje, to zawsze jesteście w pogotowiu, ja sama usłyszałam wiele słów otuchy, pocieszenia, a wcześniej autentycznego martwienia się jak trafiłam do szpitala. Dlatego zżyłam się z częścią z was, bo części nie dane mi było juz poznać. Trzymajcie się dziewczyny i szanujcie na wzajem. Słowo pisane tak jak mówione moze kogoś zaboleć, dlatego czasem trzeba też przemysleć, co się chce napisać, czy się kogoś niepotrzebnie nie skrzywdzi. Nie cytujcie mojego posta, bo za długi mi wyszedł :-)
A propos zatopionego telefonu: mój syn utopił mi w zeszłym roku w szklance z sokiem telefon, który też sporo kosztowal, niestety do dzisiaj mam pamiątkę w postaci kreski poziomej na wyświetlaczu, ale telefon działa, to był dopiero cud, bo był nieźle zalepiony w środku sokiem.
Glowka byla o 5 dni "mlodsza" od reszty i od razu pomyslalam o sealet: doktor powiedial ze to najnormalniejsze, zwlaszcza u dziewczynek, ze glowka nie nadaza za reszta
, acha no i na 100% potwierdzone ze dziewczynka, bo tak sie nam rozkraczyla do kamery ze nie ma szansy zeby sie gdzies siusiak ukryl
a wazy prawie 400g dokladnie nie pamietam musze posprawdzac wydruki
wprawdzie powinnam byc w pracy do 23,ale o godz 15.30 zostalam zwolniona do domu...szefowa stwierdzila ze jestem blada jak sciana,mowilam ze sie zle czuje,ze kreci mi sie w glowie, i stalo sie ! zaliczylam pierwsze zemdlenie.dobrze ze w pracy a nie na ulicy bo nikt by nie pomogl. zsunelam sie cala sila na zmywarke,mam rozcieta skron,bo oczywiscie w rant trafilam
plus tego zajscia ze nie padlam na brzuch,tylko jakby to,na kleczaco.
i siedze w domu. hehe
teraz już mi minęło w porównaniu z tym co było, oby już nie wracało 
