Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Tak ja też mam gorsze dni i dużo płaczeW sumie to ciagle się nie pozbierałam i potrafię codziennie ryczeć, a w październiku mina 2 lata...
Na pocieszenie napisze Ci, że po 4 mscach zaszłam szczęśliwie w ciąże i córka w pt kończy 10mscyAle gdybym wiedziała to co dzisiaj, poczekałaby dłużej. Jednak wiem że na tym etapie już ciąża jest na tyle daleka, że myśl o kolejnej przytłacza zdrowy rozsądek.
ale odwiedzam synka na cmentarzu, wspominam go w modlitwie i jakoś mi wtedy lżej.... Długo planowaliśmy drugą ciążę, marzyłam o drugim dziecku, żeby nie mieć wątpliwości poszłam oprócz swojego jeszcze do innego ginekologa, który przy badaniu na początku września już widział na USG u mnie dojrzałe jajeczko i stwierdził, że w ciągu 48h dojdzie do owulacji. Powiedział, że mamy odczekać ale po pierwszej @ możemy znów próbować. To było pierwsze poronienie, czuje, że chce znów spróbować pomimo ogromnych obaw....
My też pierwszą mamy córkę o wieść o tym, że będzie syn była wspaniałą wiadomością chociaż dla mnie płeć bez różnicy byleby dziecko było zdrowe, to się liczy. Ja urodziłam naszego synka w dniu urodzin męża a wody odeszły mi 2 dni wcześniej w dzień śmierci mojej mamy (4 lata wcześniej). Pocieszam się, że teraz ona opiekuje się naszym synkiem skoro mnie nie było dane trzymać go w ramionach
Wiesz ja chce spróbować raz jeszcze kiedy to będzie możliwe dopóki jestem nastawiona, dopóki doszczętnie się nie załamałam. Zdaje się na przeznaczenie "z góry" a mój mąż mnie w tym dzielnie wspiera.
Dziękuję za te słowa ,oczywiście że będzie dobrze, bo jak się bardzo czegoś chce, to musi się udać!
Rowniez trzymam kciuki, będzie dobrze
Witaj, czyli masz podobnie jak ja, mija zaledwie miesiąc od straty mojego dziecka, a ja już wiem, że chce starać się ponownie. Moje otoczenie, rodzina też mówią, że nadzwyczaj dobrze się trzymam po tej stracie ale wiesz na jednym z forum znalazłam piękne słowa Papieża Jana Pawła II: "Nienarodzone dzieci nie odchodzą...
11 tydz, z tym że pęcherzyk ciążowy był wielkości 6 tyg. Wiesz ja nie do końca traktuje ta ciążę jako dziecko, bo skoro to był pusty pęcherzyk, no to znaczy że nic tam nie było. Myślę, że gdybym widziała i słyszała bicie serca i stało by się to na innym etapie, na pewno wtedy bym gorzej to przeżyła. A tak, to ja już myślę, że przebolalam to. Nie myślę o tym, a o przyszłości i o tym żeby jak najszybciej zaczac działać. Tak naprawdę tylko na tym się skupiam w tym momencie. Poza tym użalanie się i wpadanie w depresję, nic tu nie pomoże i nie wniesie. Im szybciej człowiek ruszy do przodu tym lepiej. To już przeszłość. Staram się wyciągnąć jakieś dobre wnioski z tego. Tłumacze sobie, że jakby się miało urodzić chore dziecko albo umrzeć po porodzie, to byłaby dużo gorsza tragedia. Mam dużo wsparcia od męża i rodziny i widze jak im zależy na mnie. To też ważne i budujące. Dlatego też nie mam zamiaru się poddawać ani pogrążać w smutku. To zwyczajnie nie ma sensu. Warto sobie wkręcać takie rzeczy, tak długo aż się w to uwierzy
