I jeszcze cos:
. Najkorzystniejszym pokarmem dla dziecka, również ze względu na zapobieganie próchnicy, jest mleko matki. Zawarta w nim immunoglobulina IgA pełni ochronną rolę w stosunku do układu pokarmowego niemowlęcia do czasu wykształcenia się u niego zdolności do wytwarzania przeciwciał (34). Dzieci, które były karmione piersią krócej niż 3-4 miesiące mają wyższe ryzyko próchnicy (35). Z drugiej strony niewskazane jest również przedłużone karmienie naturalne – powyżej drugiego, a według niektórych badaczy nawet pierwszego roku życia (36). Jednak znacznie groźniejsze skutki niesie ze sobą niewłaściwe stosowanie butelki podczas karmienia, szczególnie jeśli podawane w ten sposób mleko i napoje są słodzone oraz dziecko ma zwyczaj zasypiania z butelką. Dzieci z wyrobionym takim nawykiem trudno jest odzwyczaić od nocnego karmienia, po którym nie ma możliwości wyczyszczenia zębów (8, 14, 22). Z punktu widzenia stomatologa dziecko powinno w drugiej połowie pierwszego roku życia być przyzwyczajane do karmienia łyżeczką, należy również stopniowo wydłużać przerwy między posiłkami w nocy. Dzieciom powyżej drugiego roku zaleca się podawanie pokarmów twardych, które stymulują szczęki do prawidłowego wzrostu, a unikanie pokarmów papkowatych, które oblepiają zęby. Należy stale kontrolować ilość pokarmów słodkich, które dziecko spożywa, np. przez wprowadzenie jednego dnia w tygodniu, kiedy słodycze są dozwolone (2, 27). Szkodliwe działanie mogą wywierać także kwaśne soki owocowe i tzw. soft drinki poprzez zawarty w nich cukier i kwasy. Dzieci nie powinny spożywać napojów gazowanych, soki należy rozcieńczać wodą, by zmniejszyć ich potencjał próchnicotwórczy. Dodatkowym źródłem cukrów próchnicotwórczych mogą być leki w postaci słodkich syropów, tym bardziej że w trakcie choroby dziecka rodzice często zaprzestają oczyszczania jamy ustnej (31).