Staraczki - II połowa 2020 roku

[margaretka89]

Ależ tak, jedziemy dalej z tematem następny przystanek histeroskopia

Dasz radę, ja przeżyłam lepiej wiedzieć co i jak

 

[Koralik93]

Ja odpuściłam. Nie mam na to wpływu najwidoczniej nie jest mi dane być matka. Co prawda w ciąży byłam ale mama ziemskiego dziecka nie jestem i raczej nie będę. Gdyby było mi dane zostać mama to zapewne bym nią już była i to nie raz. Walczyłam 7 lat i 7 lat życia straciłam. I nie mam zamiaru kolejnych lat tracić na starania na latanie po lekarzach na badania bo życie ma się tylko jedno. Kiedy je przeżyć jak nie teraz?

7 lat to niewyobrażalnie długo.. a udało się ustalić przyczynę? Dobrze pamiętam, że to ty pisałaś że chłopak nie chciał robić badań lub był zły o wyniki?
Też racja z tym przeżywaniem życia teraz, widzę po tych kilku miesiącach jak bardzo skupianie się na ciąży może być "toksyczne" w pewnym sensie, codziennie o tym myślę..

 

[margaretka89]

Dziewczyny które starają się o pierwsze dziecko.. macie czasami myśli w stylu "co jeśli ja w ogóle nie mogę..?"
Jak z tym walczyć?
Bo ja się staram dopiero od kwietnia/maja ale jakoś to zderzenie z rzeczywistością i fakt że to się nie udaje nam tak szybko jak sobie wyobrażałam mega mnie przytłacza. Boje się że nigdy się nie dowiem jak to jest być w ciąży i być mamą, ciężkie to psychicznie, w tym cyklu dawaliśmy z siebie wszystko a i tak czuję że nic z tego ...

Ja mam. Szczególnie teraz. Według mnie nie walcz. Pozwól sobie na tę chwilę słabości, pomartw się. A potem wstań, podnieś do góry głowę i idź robić dalej swoje. Pozwalaj sobie na przyjemności. Szukaj zajęcia. Nie uniewazniaj swoich własnych emocji- często przez to, że z nimi walczyły one stają się jeszcze gorsze. Według mnie pozwolić sobie na chwilę słabości to zadbać o siebie. Tylko pamiętaj, że to ma być chwila. Nie zatrac się w tym

 

[młoda1994]

7 lat to niewyobrażalnie długo.. a udało się ustalić przyczynę? Dobrze pamiętam, że to ty pisałaś że chłopak nie chciał robić badań lub był zły o wyniki?
Też racja z tym przeżywaniem życia teraz, widzę po tych kilku miesiącach jak bardzo skupianie się na ciąży może być "toksyczne" w pewnym sensie, codziennie o tym myślę..

Przyczyną pewnie u mnie duża IO do tego padaczka nie pozwoliła utrzymać ciąży i w 2 ciazach miałam tsh powyżej 10 i 13. Do tego mężowi w tym roku wyszły kiepskie badania nasienia mimo że zmienił tryb życia wyniki wyszły gorsze niż w zeszłym roku. I pow że nie będzie powtarzał wyników bo nie wie też komu wierzyć gdzie są wiarygodniejsze wyniki. Hormony ma wzorowe.

 

[Eryka25]

Czyli jeszcze jest nadzieja. Zobaczymy jutro o 14 jak odbiorę wyniki bety. W pracy chyba nie usiedzę ze stresu

A test miałaś pozytywny? Który masz dc ?

 

[Koralik93]

Niepłodność to jedna z najbardziej frustrujących rzeczy w moim życiu - podobnie czułam się bezsilna jak beskutecznie szukałam pracy. A ta świadomość teraz, że tyle przyjdzie czekać a potem tylko niewiadoma jest w ogóle straszna. Tym trudniej nam z emocjami, bo to jest temat tabu, o tym się nie rozmawia, jak już to ludzie durnie pocieszaja- zobaczysz jeszcze się uda. To jest takie trochę unieważnianie emocji i mimo dobrych chęci w zasadzie nie pomaga. No i do tego dochodzą te wszystkie kobiety w ciąży z mediów i otoczenia. I tą głupią myśl, że skoro to tak oczywista rzecz dla większości ludzi to co zr mną jest nie tak, tudzież czemu ze mną jest coś nie tak. Wybitnie frustrujące.

Tak i to odliczanie najpierw do owu (którą nie wiadomo do końca czy się ma), potem do @, co miesiac zamiast się skupiać na tu i teraz to wieczne obliczenia..
U mnie co chwila jakaś koleżanka w ciąży albo wpadka.. wczoraj nawet przeczytałam o świętej Faustynie że była jedną z 10 rodzeństwa i od razu pomyślałam "no nie, ktoś miał 10 dzieci a ja nawet jednego zrobić nie umiem" [emoji23]

 

[Koralik93]

Ja mam. Szczególnie teraz. Według mnie nie walcz. Pozwól sobie na tę chwilę słabości, pomartw się. A potem wstań, podnieś do góry głowę i idź robić dalej swoje. Pozwalaj sobie na przyjemności. Szukaj zajęcia. Nie uniewazniaj swoich własnych emocji- często przez to, że z nimi walczyły one stają się jeszcze gorsze. Według mnie pozwolić sobie na chwilę słabości to zadbać o siebie. Tylko pamiętaj, że to ma być chwila. Nie zatrac się w tym [emoji8]

Dzięki kochana [emoji3590] masz rację.. trochę mnie podniosłaś na duchu [emoji4] chyba się skupie na karierze i zbieraniu wkładu własnego na dom [emoji16]

 

[merlyn2020]

Ufam, że jak zmienisz lekarza to się uda a w tych okolicach mam rodzinę

No ja również mam nadzieje, coś tam się tli.. chociaż chyba zbyt dużo sobie wmawiam już sobie tak myśle ze może ból taki rwiacy macicy i kłucie jajników to jednak jakiś znak.. a tu dopiero 5dpo

 

[Koralik93]

Przyczyną pewnie u mnie duża IO do tego padaczka nie pozwoliła utrzymać ciąży i w 2 ciazach miałam tsh powyżej 10 i 13. Do tego mężowi w tym roku wyszły kiepskie badania nasienia mimo że zmienił tryb życia wyniki wyszły gorsze niż w zeszłym roku. I pow że nie będzie powtarzał wyników bo nie wie też komu wierzyć gdzie są wiarygodniejsze wyniki. Hormony ma wzorowe.

Ja mojego jeszcze nie prosiłam o badania, poczekamy do tego roku i dopiero będziemy działać.. ja mam lekką IO i PCOS to na pewno o nie pomaga..

 

[młoda1994]

Ja mojego jeszcze nie prosiłam o badania, poczekamy do tego roku i dopiero będziemy działać.. ja mam lekką IO i PCOS to na pewno o nie pomaga..

Ja na szczęście pcos nie mam. Ostatni raz zostało to wykluczone w lipcu w tym roku. Ale za to mam niedoczynność hashimoto, epilepsja, guz w mózgu, duża IO i to też nie pomaga. Dlatego stwierdziłam że szkoda mi kolejnych lat na ciągle starania bez żadnego skutku i latanie po lekarzach. Trzeba zacząć w końcu żyć bo drugiego życia nie dostanę aby je przeżyć.