Spokojnie ureguluj tarczycę, popraw wyniki, wycisz się i nawet nie zauważysz jak zaskoczysz.
My zaczęliśmy się starać we wrześniu 2019 roku, wcześniej zrobiłam wszystkie podstawowe badania, były idealne.
W styczniu poszłam do lekarza, który miał mi w przyszłości prowadzić ciąże, stwierdził cykl bezowulacyjny (w 39dc) oraz pcos. Przepisał mi metformine (bez żadnych dodatkowych badań, luteinę i zaprosił na monitoring). Wyszłam zapłakana zadzwoniłam do męża, ja pojechałam jeszcze na 3h do pracy jak wróciłam do domu z winem i czerwoną twarzą od płaczu to mąż mówi, że przecież Tb to nawet z Google nie wychodzi ta choroba. Zaczęłam czytać mamęgonekolog i inne źródła, zrobiłam we własnym zakresie wszystkie badania, poszłam do dwóch lekarzy. Obaj jednogłośnie stwierdzili, że nie ma obrazu pco, wyniki w normie. To były walentynki, lekarz stwierdził działać owu się zbliża. Kamień spadł z serca, działaliśmy.
W marcu zobaczyłam cień, zapłakana poleciałam na betę, była 13, wiedziałam że ciężko będzie i tak po 48 była 11. 3 dni później przyszło krwawienie i znowu płacz i załamanie, ale jednocześnie nadzieja, że możemy zajść.
Zaczęłam czytać, szukać, zaczęła się kwarantanna i udałam się do dietetyka kazał mi zrobić badania, wyszło hashi, niedoczynność i insulinoodporność. Szybko endokrynolog i eutyrox, od dietetyka dieta i jak cieszyłam się w końcu z pierwszych ujemnych kilogramów, mówię idę ostatni raz do ginekologa w okolicach owu i odpuszczam.
Poszłam do tego co mnie od lutego prowadził. Stwierdził, że on owu nie widzi (13dc - > cykle ok 30 dniowe). Znowu zmartwiona wyszłam, ale nie pasowało mi, że śluz był u czułam że będzie owu, jako że jestem uparta robiłam dalej testy owu i w 15 dc wyszedł piękny pozytyw. I wierzyłam bardziej testowi niż lekarzowi, 7 dni później poszłam na proga i wyszedł 11. Zadowolona, że stanęło na moim, że owu była dalej kontynuowałam dietę, ćwiczyłam widziałam efekty. W międzyczasie ustaliśmy z mężem, że jak do października się nie uda, to on robi nasienie, a ja szukam dalej przyczyny. Pod wpływem chwili pewnego popołudnia sprzątałam łazienkę i znalazłam test (jakieś 10 dni po owu) zrobiłam go i wyszedł cień. Od razu pojechałam do apteki po zapas i rano był wyraźniejszy to był w piątek, nauczona marcową sytuacja stwierdziłam, że na betę pójdę w poniedziałek. Mężowi powiedziałam w niedzielę. A w poniedziałek beta była ponad sto i tak nam leci teraz 17 tc.
Naprawdę napłakałam się przez lekarzy wiele w tym roku, najwięcej pomogło mi forum i artykuły mamyginekolog. Jakoś tak są napisane, że uspokajają.
Trzymam za Was wszystkie kciuki!
A i jeszcze na tydzień przed, czyli już po owi mąż się na mnie obraził, że nie jest maszynka do seksu. A ja naprawdę wtedy miałam ochotę [emoji23] I z perspektywy czasu widzę, o co mu chodziło. Zważając teraz, gdzie przez kilka tygodni nie mogliśmy nic. Więc winko, trochę romantycznego nastroju, może jakaś gra erotyczna i działajcie [emoji485][emoji898][emoji485][emoji483][emoji484]
Gratuluję tym, które przeczytały [emoji23]
ale u nas już minęły dwa miesiące od zabiegu i w zasadzie od ginekologa miałam mieć zielone światło po dwóch miesiaczkach, tak mówił. Czekam teraz jak na szpilkach aż małpa przyjdzie bo rozjechał mi się cykl więc do kupy prawie pół roku przerwy będziemy mieli 
oby tylko ta endometrioza się u mnie nie potaierdzila bo tego już chyba nie udźwigne psychicznie 
mam 39 lat ech
