Staraczki 2018-2020! :)

[IrenaX]

Od kilku dni bym non stop płakała. Mój mąż to widzi ale ja mówię, że wszystko jest okey. Oboje wiemy, że mi w to nie wierzy no i ma racje. Ale nie naciska na rozmowę. Ale może się zdecyduję z nim porozmawiać ponieważ męczy mnie to. Wszystko wróciło wspomnienia z dzieckiem z roku 2015. Czuję się jak by to się stało dopiero wczoraj a nie 4 lata temu.

Bardzo mi przykro nie wiem dokładnie jaka była u Ciebie sytuacja, ale jestem w stanie zrozumieć. Tez mam za sobą smutną historie (w lipcu minie rok), nie przypuszczałam ze akurat mnie to spotka... ogólnie jestem bardzie wesola dziewczyna, staram się nie pokazywać mojego cierpienia, ale tez płacze po cichu wieczorami - czasami tak zeby mój nie widział... zdarza się, ze emocje sięgają zenitu i wtedy rycze przy nim - na szczęście mam wyrozumiałego mężczyznę, który pocieszy i przytuli.
Najgorzej jest się załamać. Wiem łatwo sie mówi, ale trzeba przejść ten okres „żałoby” trzeba żyć i się nie poddawac

 

[młoda1994]

Wiem właśnie że nie można się poddawać. Czasami jest trudno A zwłaszcza jak się siedzi w domu i ogląda ciążowe brzuchu i dzieci koleżanek znajomych.

 

[IrenaX]

No to masz szczęście [emoji23] ja od czasu odstawienia antykoncepcji też na szczęście mam już @ bezbolesna a bywały takie ze mdlalam z bólu. Mnie hsg nie bolało ale byłam drozna.

Ja miałam takie same jak Ty. Masakra bol nie do opisania. Biegunka, wymioty w tym samym czasie, omdlenia. Tylko ketonal pomagał. Uff na szczęście już kilkanaście lat mam spokoj

 

[młoda1994]

Ja od paru miesięcy jedyny oznak zbliżającej się miesiączki mam biegunkę i nic po za tym mi nie dolega. Współczuję każdej która cierpi przy co miesięcznym krwawieniu.

 

[IrenaX]

Mnie pierwsze dwa poronienia nie bolały, a trzecie mnie bolało ponieważ był to 14 tydzień miał być synek. Miałam co miesiąc normalną miesiączkę w terminie nic mnie nie bolało a nagle dostałam krwotoku w pracy i okazało się że strata dziecka. Przepraszam nie chce o tym mówić. Minęło już tyle czasu, ale to nadal boli, a zwłaszcza jak sobie przypomnę ile by już miał latek, że już by chodził mówił bawił się oglądał bajki. Przepraszam.

To teraz już wiem przez co przeszłaś. Bardzo mi przykro. Jestes silna kobieta. Czasami dobrze jest porozmawiać, zeby nie tłumić swoich uczuć, żalu, rozgoryczenia. Tu na forum większość z nas ma za sobą bolesne przeżycia, wiemy co przezywasz jeśli masz taka potrzebę to wygadaj się i nie przepraszaj, bo nie masz za co Przytulam

 

[młoda1994]

Dziękuję dziewczyny. Te straty bardzo mnie dotknęły. Wiem życie idzie do przodu trzeba żyć dalej. Jest to trudne,ale mam nadzieję że rany się w końcu zagoja. Pewna jestem tylko jednego że nigdy nie zapomnę o tych moich dzieciaczkach. [emoji173]

 

[IrenaX]

Wiem właśnie że nie można się poddawać. Czasami jest trudno A zwłaszcza jak się siedzi w domu i ogląda ciążowe brzuchu i dzieci koleżanek znajomych.

Wiem coś o tym. Moje wszystkie znajome dookoła maja male dzieci - ja z moim partnerem jak ciocia i wujek dla wszystkich maluchów. Ciężko jest momentami.

 

[młoda1994]

Ja momentami mam ochotę usiąść na środku ulicy i ryczec jak widzę inne kobiety z brzuszkami albo już z wózkami.

 

[Mimi92]

Jesteśmy w tej samej sytuacji tylko że u mnie w lab chyba mniejsza norma?

Taka sama norma jest zobaczymy co to będzie, trzymam kciuki [emoji10]

 

[Mimi92]

Nie wytrzymałam i zrobiłam test. Czekam na @ [emoji20]