Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Rano tak się spieszymy, że nie ma czasu się rozczulać. Milence robimy pa-pa i buzi-buzi, ona niezdarnie odpowiada i wychodzimy. Nie ma żadnego płaczu...To chyba zależy od dziecka. Michaś tęskni:-( Podobno co jakiś czas rozgląda się uważnie po pokoju i jak mnie nie widzi, to wyraźnie traci humor
. Teraz już trochę przywykł i jest ciut lepiej, ale podobno pod moją nieobecność praktycznie się nie uśmiecha - choć bardzo lubi i babcię i Maję, która też tam jest. Na początku jak wyszłam to strasznie płakał, z czasem dawał się czymś zająć na coraz dłużej, teraz już jest w miarę nieźle, ale nie tak, żeby był wesoły. Za to jak wracam, to jest taki uśmiech i wyciąganie rączek, że mycie rąk po powrocie wygląda komicznie - babcia trzyma Michałka wczepionego w moje włosy lub trzymającego mnie za uszy, bo mowy nie ma żeby pozwolił mi odejść choć na krok
:-):-):-)Ja też mam takie doświadczenia jak Ty Joasiek. U nas problemu z rozstaniem nie ma. Na pewno jest to lepszy moment- takie 7 miesięczne dziecko- niż dziecko roczne i więcej.Takie jest juz bardziej kumate. Ale zgadzam sie, że nie ma reguły...Na szczęście moja tośka jest pogodna i chętnie zostaje z kimś innym niz ja czy Tomek. Jakby płakała to bym nie dała rady...To chyba dobry wiek na rozstanie, bo dzieciątko jest jeszcze za małe, żeby sobie tak naprawdę uświadomić co się dzieje i cierpieć z tego powodu.
Ech, ten mój net...
)).
