samo sikanie w 5dpo moim zdaniem jest ok, jeżeli mózg nas swędzi i chcemy go uspokoić, a jednocześnie wiemy, że w 5dpo nie ma prawa nic wyjść i nie doszukujemy się cienia.
Dla mnie najgorsze, co możemy zrobić, to szukać tych cholernych cieni. Uważam, że robimy (tak, o sobie też mówię) sobie tym ogromną krzywdę, ponieważ na każdym teście da się coś dojrzeć. Nie wiem, ja nie jestem w stanie przejść obojętnie obok przebijchujka, nawet jeżeli wiem, że jest tam zawsze. O ile w 8-9dpo jeszcze zachowuje w miarę zdrowy rozsądek i sikam wieczorem i jak nie ciemnieje, to przyjmuje to (ale nie bez zawodu), to już przy końcówce testowania, w 11-12 dpo to jest tragedia. Myślę, że wypatrywane przebijchujków powinno być zakazane jakąś konwencją, jako zbrodnia przeciw sobie samej.
ja niestety mam na zmianę cykle rozsądne, w których robię jeden rano i jeden wieczorem, nie rozbieram pinkow, nie idę z testami do okna i cykle nierozsądne, gdzie sikam na kilka testów na raz, kilka razy dziennie (szczególnie jak już się robi 11-12 dpo), a później oglądam je ze wszystkich stron na parapecie i płaczę nad nimi z latarką
występują zazwyczaj naprzemiennie, bo jak nierozsądny cykl mi tak da popalić, to w kolejnym jestem rozsądniejsza, bo nie chce się znów doprowadzić do takiego stanu, ale ten rozsądek nie zostaje że mną na dłużej niż jeden cykl
już się jaram jak pochodnia i optymizm 300%
I tak jest zawsze, do owulacji jestem pełna nadziei, a później do @ coraz gorzej. Mniej więcej 9/10 dno zaliczam dno emocjonalne, później następuje ta faza "akceptacji", że znowu nic, po czym znowu hurr durr to będzie mój cykl 
mam jakieś małe kubeczki to spróbuję z nimi 
w środę zaczynam
