Luty 2012

[krisowa]

Munie no my jesteśmy razem ponad 12 lat, wiec chyba dlatego rozumiemy się i wiemy co jest dla nas dobre
a tak na bardzo poważnie, chcieliśmy mieć dziecko i zrobimy wszystko by dotrwac do konca, wiec wstrzemiezliwość utrzymamy do konca

eg16 ja to sobie zwyczajnie nie wyobrażam by mój mąż zwalił wszystkie obowiazki na mnie. Kiedy bedzie mogł wyjść z synem na spacer ja ogarne dom, a zeby wiecej czasu spedzac razem to po czesci on po częsci ja robiym wszystko w domu, wpsolna praca w domu jednoczy... a wtedy czas na wiecej ma kobieta gdy mezczyzna np zmywa naczynia

 

[delete]

Witam. Jestem w 17 tygodniu. Planowany termin porodu mam na 22 luty

 

[OlciaLolcia]

Pluszacze- dzięki, dzięki :-):-) na szczęście to nie na stałe tak...
Temat sexu w ciąży... O rany, gdybym tak miała swojego przy sobie... ehhh

 

[Użytkownik Usunięty]

U nas zawsze obowiązki były dzielone mniej więcej na pół, gdy ja miałam więcej czasu to zrobiłam coś więcej w domu, ale gdy miałam dużo pracy to mój mąż wszystko w domu robił, nawet czasem jakiś prosty obiad ugotował.

Teraz ja leże, a cały dom - zakupy, sprzątanie, nawet gotowanie po części jest na jego głowie. Z gotowaniem jest najciężej, ale super sobie radzi, bo ja krzyczę z łózka co i jak ma zrobić, a on wszystkiego po trochu się uczy.

Krisowa moje zdanie na temat posiadania dzieci i ślubu jest takie - co nagle to po diable, do ślubu trzeba mocno dojrzeć i dobrze się poznać przez kilka lat, a dzieci powinny być też trochę odczekane, gdyż po ślubie trzeba się dotrzeć jeszcze. Niestety dziecko i rodzina zmienia wiele, dlatego ważnym jest, aby dobrze się zrozumieć w trudnych chwilach/ z moich obserwacji właśnie te pary, które za szybko za wszystko się zabrały, mają potem najwięcej problemów wynikających właśnie z tego że jak zaczynają się problemy to nie mogą się dogadać... Ale kurcze 12 lat to już niezły staż! My znamy się z moim mężem już od 7 lat, a od 2,5 jesteśmy małżeństwem.

 

[Paluszek_]

Ja mam troche inne zdanie na temat tego ze czym dłuzej sie razem jest tym łatwiej wszystko znieść, czasem czas i staż bycia razem nie ma nic do rzeczy...wydaje mi się ze tu chodzi o cos wiecej znam przykłady małżeństw gdzie wszystko dzialo sie szybko (jak dla mnie zdecydowanie za....) po paru miesiacach bycia razem zareczyny szybki slub, pare miesiecy poźniej decyzja o dziecku i mimo upływu lat, wielu róznych przeciwności losu sa razem ciagle tak samo zakochani...oczywiście sa tez zwiazki z taka sama szybka akcja i jeszcze szybszym rozwodem....w rodzinie mam tez ksiazkowie przypadki zwiazków pełnych miłosci i zrozumienia gdzie wszystko miało swoje miejsce i czas a i tak próby po kilku czy nawet kilkunastu latach nie przetrwały...wiec chyba ciezko jakos jednoznacznie o tym mówic, kewstia charakterów, podejscia do zycia... Ja akurat jestem taka ze do wielu rzeczy musze dojrzec, ze swoim meżem znamy sie juz prawie 7 lat razem jestesmy od 5, a w pazdzierniku minie dwa lata odkąd jestesmy malżenstwiem wiec tez ksiązkowo i chociaż czasem mam ochote spakować się i już nigdy nie wrócić to mam w sobie taki spokoj i pewność ze dobrze wybraliśmy i ze problemy te małe i duże sa tylko przejsciowe i zawsze z nich wyjdziemy - bo po prostu jestesmy dla siebie stworzeni Mimo tylu lat ciagle sie docieramy i pewnie tak bedzie przez całe zycie bo co chwile jest cos nowego....wiem ze dla mojego meza seks jest wazny ale gdybym była w sytuacji podobnej do waszej jestem pewna ze bez problemu dalibysmy rade - w końcu nie tylko o seks w życiu chodzi...Tez staramy sie dzielic obowiązkami - moim zdaniem to jeden z kluczy do udanego związku

A tak swoja drogą jestem ciekawa jakby moj poradził sobie z wykonywaniem wszystkich domowych obowiązków...hehehe mogłoby być smiesznie Dlatego Munie gratulacje tak dzielnego męza

 

[krisowa]

ja nie będę kontynuować tematu, jak długo para powinna ze sobą być przed ślubem, ile po ślubie, kiedy powinno pojawić się dziecko. Wiem tylko tyle, niektórym planowanie życia nie wychodzi i ja jestem tego przykładem. Ale nie żałuję nawet minuty swojego życia, mimo że nie było, tak jak chciałam. wszystko powoli się udaje, moze to nagroda za tamte dni

 

[eg16]

My też się znamy z mężem 12 lat, a stażu małżeńskiego 9. I nie ukrywam, że on lepiej gotuje ode mnie i lubi to robić :-)

 

[Użytkownik Usunięty]

ja teraz w ogole sie zastanawiam czy zycie mozna zaplanowac... moja ciaza jest akurat przykladem, że planowalam ją zupelnie inaczej, a na koniec przykulo mnie do lozka i planów nici...

No moj mąż to rzeczywiście na razie na medal, chcociaz już po woli się zastanawiam, czy nie poszukać chociaż na raz w tyg kogoś do sprzątania. bo on już ledwo daje radę, z drugiej strony nie wiem czy bym chciala zeby ktos obcy sprzatal mi dom krepowalam bym się...

Podobnie myslę o opiekunce, z jedej strony wiem, ze po 6 mies wróce do pracy, a ze zlobkiem w mojej okolicy jest ciezko... w pierwszej kolejnosci daja pracujacym samotnym matkom, potem znajomym, a prywatnego jeszcze nikt nie otworzyl, z drugiej strony ciarki mnie przechodza jak pomyslę że ktoś obcy miałby sam zostac w domu z moim malenstwem... najchętniej w tej roli widzę babcie, ale obie jeszcze pracuja. z tą opiekunką chyba jednak będę musiała się przemóc i kogos poszukac - bo tez slyszalam ze odobra opiekunkę trzeba duzo wczesniej sie starac.

 

[delete]

Nie ma reguły.Każdy związek jest inny. Znam takie pary , które długo przed ślubem były ze sobą a potem ich małżeństwo nie przetrwało roku. Znam też takie które znały się pół roku , wzięły ślub i teraz są już po 17 lat po ślubie i kochają się jak przed ślubem.

 

[krisowa]

u mnie planowanie było przez 6 lat małżeństwa, a potem jak odpuściłam, skarb spadł nam z nieba, i dobrze

u mnie przez 2 miesiące leżenia mąż świetnie dawał radę, ale mimo wszystko "ja zrobię lepiej", bo po swojemu... no ale jak mus to mus...

ide odpocząć, bo tyle godzin przed komputerem