@Justyna3210 bardzo ci współczuję choroby i podziwiam jak chyba lekko o tym umiesz pisać. Ale pewnie to efekty terapii i pracy ze sobą. Trzymam kciuki za ciebie, żeby było już dobrze, choć się domyślam, że choroba ta zostaje i ewentualnie się wycisza...
Tak w ogóle w kwestii wykluczeń żywieniowych: czy to nie ty robiłaś torty, które tu podziwialiśmy?
I sama nie możesz ich skonsumować?
Historia z czym zmaga się twoje dziecko - ech... To u nas chyba tak nie jest drastycznie. Po prostu córka miała te dziwne kupy. Niestety teraz zaczynam się od nowa zastanawiać czy prowokacja nie powoduje zmiany nastroju na gorszy, czy to zbiega się ze skokiem czy co. Wtedy akurat też był marudny okres, a gdy weszłam w "dietę" przez jakiś czas maruderstwo, potem cisza... No ale też były chwile marudy mimo wykluczenia bmk... No i myślę że cyc czy inne środki by jej nie umiały uspokoić gdyby dieta była powodem
?
A teraz na pociechę dla
@kamilamhm i dla celów poznawczych dla innych koleżanek. Córka wczoraj obudziła się jak pisałam. Akurat miałam iść pod prysznic, gdy zaczęła po przebudzeniu płakać. Mąż poszedł ją uspokajać, ale to nic nie pomagało. Jak tylko weszłam do pokoju to nagle zmiana i spokój. Przewinął ją gdy poszłam się szybko umyć, ale cały czas beze mnie płakała. Nawet standardowe zabawy z tatą nie pomagały. Gdy wróciłam to się cieszyła, dostała
i przysnęła. Wstałam zamknąć okno i się wybudziła i dalej bawić się... Siedziałam z nią tak do ok 1szej. Myślałam, że znów będzie potrzebny cyc, ale leżałam obok niej i obserwowałam. W końcu widziałam jak się nagle wycisza i oczy się zamykają. Wahałam się czy ją przełożyć do łóżeczka skoro tak łatwo się wybudza. W końcu przełożyłam i spala do ok 3... Potem znów pobudka przed 6. Ja wysiadam a taki mały człowiek? To jest chyba skok. Od rana w ogóle zero radości, maniakalnie obraca się z pleców na brzuch i odwrotnie. Położona na macie po chwili jęczy jak opuszczę na chwilę pokój
jak żyć?
Jęczy na przewijaniu (bo se myślę że może ją przewinę, może jej wyjątkowo dokucza pielucha), jęczy gdy ubieram/rozbieram. Jęczy gdy sama się obraca i robi akrobacje. Jęczy gdy się wybudza z krótkiej drzemki. Nie jęczy jak je i jak robię coś co ją zaintryguje albo jak śpi.
Potem sprawdzam kalendarz skoków i by pasowało...
tylko nigdy nie było tak źle, żebym musiała iść do szpitala i z empatią u mnie nie jest za dobrze, ogólnie wiele myślę o tym co mam w głowie i od lat jakoś daję radę, pokonałam daleką drogę jesli chodzi o rozwój emocjonalny. Mąż mi pomaga, chociaż teraz doszliśmy do punktu w którym on mówi, że dalej już nie umie tego robić.
No i ważnym aspektem byli wyrwanie mnie z otocze ja w którym żyłam żebym mogła na spokojnie sama ze sobą pobyć i dojść do siebie.
w tym właśnie jedna plastikowa, duża wieża, kolorowa i chamska 
