Każda z nas wita styczeń z nadzieją i oczekiwaniem. Myślimy o tym, co możemy osiągnąć, co chcemy zmienić, kogo kochamy i za kogo jesteśmy wdzięczne. Ale niektóre z nas mają tylko jedno pragnienie – przetrwać, by nadal być przy swoich bliskich, by nadal być mamą, partnerką, przyjaciółką. Taką osobą jest Iwona.
Iwona codziennie walczy o swoje życie. Każda chwila ma dla niej ogromne znaczenie, bo wie, że jej dzieci patrzą na nią z nadzieją, że mama zostanie z nimi. Każda złotówka, każde udostępnienie, każdy gest wsparcia przybliża ją do zwycięstwa. Wejdź na stronę zbiórki, przekaż darowiznę, podziel się informacją. Niech ten Nowy Rok przyniesie szansę na życie.
Razem możemy więcej. Razem możemy pomóc.
Zrób, co możesz.
Tak samo Wasze zdjęcia z USG są super. Ale ogółem małe dzieci, nawet takie wykąpane i ładnie ubrane
są dość neutralne. Tyle się naczytałam, że w ciąży płacze się ze wzruszenia na widok reklam pieluszek itd, bo hormony... Wy tak macie?
. Ja w drodze do biura po 6 tyg nieobecności 
trochę musiałam jeszcze paskiem wspomóc, ale już jestem na tej drodze hehe w pracy się domyślają jak tak dalej pójdzie, ale myślę, że po prenatalnych w 13 tyg. w końcu powiem w pracy... Ja bym pewnie mogła pracować, bo mam w miarę spoko pracę biurową, ale niestety dojazdy autem po 25 km w jedną stronę, a nie czuję się też takim mistrzem kierownicy i boję się wypadku komunikacyjnego. Mama już wie o ciąży, zabraliśmy do restauracji i powiedzieliśmy, z krzesła omal nie spadła 
