Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Jestem w 100%. Doszło do mnie ze nie byłam ani przez chwilę w pełni szczęśliwa z tym człowiekiem. Po prostu finkcjonoealismy jak instytucja ale czegoś zabrakło nie było. Myślałam że dziecko to zmieni ale jest tak samo nawet gorzej.
Nie uważam, że zrobiłam coś szczególnego. Mam nadzieję, każdy, a przynajmniej większość by się tak zachowała. Mąż i rodzina krzywią się trochę, że przybędzie trzeci pies, ale co mam zrobić?? U weta remont i nie ma jej gdzie trzymać. Obserwuje kilka stowarzyszeń na Facebooku, które zajmują się bezdomniakami. Zawsze pełno tam komentarzy od ludzi jak to kochają zwierzęta, jakie bidulki, jak ktoś mógł wyrzucić i skrzywdzić. Ale gdy pada prośba o dom chociażby tymczasowy to cisza jak makiem zasiał. Obłuda w najczystszej postaci.Niestety nieszczęścia jest wszędzie wkoło. Ja to jestem strasznie wrażliwa na tym punkcie. Moja Roksi jest z interwencji, była w takim stanie że pół roku ja leczyliśmy ze wszystkich chorób i robali. Do tej pory mamy z Nią problemy zdrowotne, żołądkowe. Gotuje jej codziennie mięsko z marchewką i ryżem. Może jeść jagnięcine, konie, królika i rybę. Z racji, że za to mięso nie potrafię się zabrać, odczulaliśmy ją na drób. Udało się. Jesteś cudowna, że się nią zajęłaś. Uwielbiam Cie za to
to kochana jeśli czujesz ,że to nie ma sensu to racja lepiej nie ciągnąć czegoś na siłę.
Ja zawsze myślałam, że w takiej sytuacji odeszła bym bez dwóch zdan. Teraz jak o tym myślę to wiem, że chyba zabrakło by mi odwagi. I nie ukrywam, że podziwiam kobiety które potrafią walczyć o swoje szczescie.
Oska to nie zawsze obłuda, żal mi takich zwierząt, ale mieszkając na 35m2 nie jestem w stanie dobrać trzeciego kota do kolekcji...
Wiesz właśnie nigdy nie mogłam mojemu partnerowi zwierzyc się że swojego samopoczucia bo raczej to bagatelizowal. No nic. Koniec zwierzen@mrsMalec trudny wiek, ciężko będzie coś poradzić na siostrę. Może jakaś spokojna rozmowa, że Ty z brzuchem nie dajesz sobie rady z niektórymi rzeczami sama i jej potrzebujesz do pomocy.
@Oska305 ten wyciek to chyba jeszcze nie mleko tylko siara. Super, że piersi już się przygotowują do laktacji
.
@blair_90 gratuluję decyzji. Na pewno fajnie jest już tak się personalnie do brzucha zwracać
Ja myślę, że po prostu każdy facet jest inny.. Nie każdy czuje się dobrze z wylewaniem uczuć. Ale to nie znaczy, że nie kocha. @reniuszek, myślę, że podejmowanie takich decyzji w ciąży to nie jest najlepszy pomysł (jeśli bardzo poważnie się zastanawiasz nad przyszłością związku), hormony jednak biorą górę nad racjonalnym myśleniem. Ale może warto pogadać o samopoczuciu w związku z partnerem..
Dziecko w brzuchu dziś preferuje jakieś wygibasy. Nawet mąż się załapał i poczuł w końcu ruszające się maleństwo. Ale miał przeszczęśliwą minę.
Napisane na F8331 w aplikacji Forum BabyBoom
@reniuszek przykro mi, że tak się czujesz. Od dłuższego czasu walczysz i masz nadzieję na zmianę. Może jest jeszcze szansa na uratowanie związku. Najważniejsze pytanie, to czy go kochasz i wyobrażasz sobie życie bez Niego.
Przykro mi że emek tak Cię traktuje. To jest dla mnie tak bardzo niezrozumiałe i nie do ogarnięcia. Czasem też czuję się sama, ale z moim Ł to tak jakbym ja była kotem. Muszę przyjść i się połasić. Inaczej mnie nie tknie bo się boi. Także myślę że to zupełnie co innego niż Ty teraz przeżywasz. <tuli> I Boryniu... Jakbym miała większy dom to bym go kochała jak swojego od szczeniaka... <tuli> Ja to się wręcz boję że za słabo będę przeć i już przy porodzie mi się udusi. To irracjonalne, ale czasem mam i takie myśli ^^ To jest lęk przed nowym. Przed ogromną odpowiedzialnością. I myślę że też trochę takie nasze pragnienie na bycie idealną i perfekcyjną od samego początku, co dodatkowo nas stresuje Nie ma idealnej matki tak samo jak nie ma idealnego dziecka. Powiem Ci coś na pocieszenie. Mam przyjaciół z roczną córką. Mała jest tak żywa i nieprzewidywalna że nigdy nie wiesz co zrobi. Raz wciągnęła mandarynkę i się zatkała. Drugi raz wygięła się nagle kiedy była na rękach i trzasnęła się właśnie głową we framugę. Innym razem wyślizgnęła się przy kąpieli ^^ No Wariat taki od 8 miesiąca się zrobił że nie ogarniesz. I wiesz co? Młoda jest cała i zdrowa. Uśmiechnięta od ucha do ucha. Żywa jak małe tsunami <3 Wypadki się zdarzają. Trzeba tylko zachować zimną krew i zdrowy rozsądek O a ja np. będąc 2-latkiem zamknęłam się w piekarniku ^^ A noworodek? Instynktownie damy radę. W końcu to nasze Maleństwo i będziemy go bronić jak lwice żeby był bezpieczny Uwierz mi że będziesz wiedziała jak trzymać żeby nie zrobić mu krzywdy. Przestań się tylko bać i odczuwać potrzebę bycia idealną - a dasz radę. Ja to sobie wmawiam jak mantrę ^^ Piguły mi zawsze powtarzały że dziecko trudno jest skrzywdzić jeżeli nie chcesz mu świadomie narobić szkód 
