❄️Grudniowe kreski❄️W grudniu gdy św.Mikołaj z prezentami przychodzi 🎅Każda w upragnioną ciążę zachodzi!

[Papatk_a]

Przepraszam że się wtrącę, ale cały czas Was podglądam i czuję, że muszę się wyżalić.
Ja sobie nie radzę w ogóle. Nie robię świąt. Moje dzieci już dostały prezenty, zrobiliśmy im "święta" wcześniej. I szczerze mówiąc to było najlepsze co mogłam zrobić... W listopadzie urodziłabym córeczkę, gdyby nie odeszła w 6tc. Teraz prawdopodobnie moja ciąża nie dotrwa do końca roku. Nie czuję żadnej radości, nic. Cieszę się tylko że jestem z dala od rodziny, że nie będę musiała się sztucznie szczerzyć i opowiadać jak to u mnie wszystko świetnie.
Trącał pies to całe świętowanie

Trzymam kciuki żeby jednak wszystko było dobrze. Też słyszałam bicie serduszka swojego dziecka i to najlepsze co mogłabym usłyszsc

 

[Sanderson]

Nigdy nie byłam w takiej sytuacji jak Ty, nawet nie jestem w stanie sobie wyobrazić, jak każda z Was, która ma stratę "na koncie" to przeżywa i jak to boli... ale domyślam się, że szczególnie w takich okresach jak świąteczny, ciężko jest funkcjonować i ten smutek nasila się ze zdwojoną siłą
Ja nie straciłam nigdy ciąży, a mimo to jest mi bardzo ciężko na święta przy tym stole, jak wspomnę sobie, że kolejne już święta bez dziecka, że może nigdy nikt nie powie do mnie mamo, tymbardziej widząc wszystkich dookoła uśmiechniętych i szczęśliwych z rodzinami i dziećmi- i ja jedyna osoba w rodzinie i otoczeniu, która nadal nie spełniła swoich marzeń.
I tak jest mi tu na obczyźnie trochę łatwiej, bo nie ma "ich" wszystkich i mam tu trochę swój "mały świat" i nie jestem w aż takim stopniu narażona na to przebodzcowanie.
Wiedź, że nie jesteś sama i wiele osób cierpi tak jak Ty, życzę Ci bardzo dużo siły mimo wszystko w tym cierpieniu i żeby wyszło słońce po burzy.
Tulę wirtualnie
I Was wszystkie tulę, za te wszystkie bolączki serca

Rozumiem, że taka sytuacja z kolej może być trudna dla Ciebie. Nie potrafię sobie nawet wyobrazić tego, co możesz czuć, jeszcze w takim czasie. Tak jak piszesz, każda z Nas ma inne bolączki. Fajnie, że jest takie miejsce, gdzie można się wygadać i dostać wsparcie, bez oceniania

 

[Sanderson]

Ja też konserwowe i z moich udziwnień dodaje jeszcze cebulę jak o tym mówię to wszyscy się dziwią

Faktycznie dziwne, nigdy się nie spotkałam

 

[Sanderson]

Właśnie napisała czy ją odwiedzimy wracając od moich rodziców po świętach i czy ma wysłać świąteczną paczkę, a ostatnie dwie to chyba na inny adres wysłała

Czemu chce wysyłać, skoro macie ją odwiedzić? Jakaś pokrętna logika. Może niech ona odwiedzi Was, pod adresem na który wysyła te wszystkie prezenty

 

[aurii_orelii]

Wiesz ja tych osób z uwagami nie chce zapraszać do tak intymnej części życia. Niech sobie myślą co chcą - za rachunki mi nie płacą.
Ja wiem, że w święta będzie mi ciężko, ale będę miała wsparcie rodziców, męża, brata i bratowej. Oni wiem, że świadomie nie palną głupoty. Będzie smutno. Ale to nie znaczy, że nie będzie momentami pięknie

Bardzo się cieszę, że masz takie wsparcie w swojej rodzinie aż miło się czyta pomimo przykrego tematu. Jak powiedziałam mamie, żeby zajęła się młodym bo muszę iść do szpitala bo poroniłam to zmieszała się ale nie powiedziała nic. Jak wyszłam ze szpitala płacząc pakowałam pajacyki do paczki dla siostry, która byla w 6 miesiącu. Tylko wtedy usłyszałam, że jeszcze będę miała dziecko. I tyle. I mimo, że im mówiłam wprost, że nie chce słuchać tekstów, że pasuje już drugie bo nigdy już w ciąży nie będę to jak grochem o ścianę.... Żadnego wsparcia psychicznego o przytuleniu nie wspomnę.

 

[aurii_orelii]

Moja jakby się dowiedziała to powiedziała by coś w rodzaju “bóg tak chciał”.

Kocham moją teściową ale gdybym jej powiedziała to wiedziałoby pół miasta więc wolę wysłuchiwać , że jestem egoistką i robię karierę zamiast dziecka

 

[Aksamitka28]

Przepraszam że się wtrącę, ale cały czas Was podglądam i czuję, że muszę się wyżalić.
Ja sobie nie radzę w ogóle. Nie robię świąt. Moje dzieci już dostały prezenty, zrobiliśmy im "święta" wcześniej. I szczerze mówiąc to było najlepsze co mogłam zrobić... W listopadzie urodziłabym córeczkę, gdyby nie odeszła w 6tc. Teraz prawdopodobnie moja ciąża nie dotrwa do końca roku. Nie czuję żadnej radości, nic. Cieszę się tylko że jestem z dala od rodziny, że nie będę musiała się sztucznie szczerzyć i opowiadać jak to u mnie wszystko świetnie.
Trącał pies to całe świętowanie

To nadal święta...bez względu na to jak je przeżywamy mamy prawo usiąść w fotelu z kubkiem kawy i "walić to wszystko", możemy słuchać rodzinnych wywodów politycznych, śpiewać kolędy i wciągać pyszne potrawy....mamy też prawo płakać, tęsknić i szukać jakiegokolwiek sensu . Dla mnie w święta powinno się być zwyczajnie wiernym sobie. Kilka lat temu jadąc na święta do domu czekałam na telefon od rodziców...i tak w sumie całe święta czekaliśmy wszyscy na telefon z OIOMu, że moja ciocia zmarła. Wiedzieliśmy, że to się stanie....miała nowotwór z przerzutami i nie podjęła leczenia. Lekarze powiedzieli, żebyśmy spokojnie przeżyli święta ... To była Wigilia w milczeniu i łzach. 27 grudnia dostaliśmy telefon ze szpitala... Kilka lat później po 2 latach zaszłam w ciążę... Miałam termin na 27 grudnia i pomyślałam "ciocia, na bank mieszałaś w tym palce"... Tą ciążę straciłam i zaczęłam się zastanawiać gdzie ja szukam odpowiedzi kilka tygodni po poronieniu zadzwonił do nas znajomy w nocy, że klacz jego koleżanki się źrebi ale płód jest martwy, weterynarz za 2h... Pojechaliśmy z mężem. Walczyliśmy do przyjazdu weterynarza...udało mi się wyciągnąć jedną nogę do przodu, mojemu mężowi drugą, bo mi już mdlały ręce. Klacz cała spocona, wykończona... Weterynarz przyjechała i pozostało wyciągnąć maluchowi głowę. W 5 minut był na świecie...maleńki, wcześniak...nie zapomnę tej klaczy jak padnięta po tylu godzinach próbowała go trącać nosem. Wtedy do mnie dotarło, że to wszytko po prostu nie ma sensu Ja miałam tylko tą przewagę, że wiem co się stało...maluszek się nie rozwijał i mój organizm się oczyścił... Ona patrzyła na to źrebię spanikowana... Szybko je zabrali z boksu... Ona podobno długo nie mogła dojść do siebie. Ktoś powie "tylko zwierzę" ok...ale instynkt, to instynkt i nie bez powodu zdarzają się wśród zwierząt niesamowite matki adopcyjne. Zmierzam do tego, że świat zwyczajnie jest niesprawiedliwy, do dupy i nie ma do końca sensu dlatego staram się cieszyć każdym małym dniem i małym drobiazgiem....żyć nadzieją i marzeniami, oswajać lęki i ból

 

[Mademoiselle_Nika]

Ja swojemu nie powiedziałam on bardzo chce wnuka a mama to mama zawsze zroxumie

Wiesz co, mój tata to jest fenomen. To tata jakiego każdy chciałby prawdopodobnie mieć. A przez to miałam bardzo wysoko postawiona poprzeczkę w stosunku do mężczyzn, ich podejścia do życia, rodziny i wsparcia w partnerstwie.

 

[aurii_orelii]

Dziewczyny czy któraś z Was brała letrozol? Jakieś efekty ,skutki uboczne? Jak samopoczucie po nim? Lekarz chciał mi wcisnąć jeszcze dodatkowo clo ale zdecydowanie odmówiłam a letrozolu jeszcze nie miałam więc jestem ciekawa.

 

[Mademoiselle_Nika]

To nadal święta...bez względu na to jak je przeżywamy mamy prawo usiąść w fotelu z kubkiem kawy i "walić to wszystko", możemy słuchać rodzinnych wywodów politycznych, śpiewać kolędy i wciągać pyszne potrawy....mamy też prawo płakać, tęsknić i szukać jakiegokolwiek sensu . Dla mnie w święta powinno się być zwyczajnie wiernym sobie. Kilka lat temu jadąc na święta do domu czekałam na telefon od rodziców...i tak w sumie całe święta czekaliśmy wszyscy na telefon z OIOMu, że moja ciocia zmarła. Wiedzieliśmy, że to się stanie....miała nowotwór z przerzutami i nie podjęła leczenia. Lekarze powiedzieli, żebyśmy spokojnie przeżyli święta ... To była Wigilia w milczeniu i łzach. 27 grudnia dostaliśmy telefon ze szpitala... Kilka lat później po 2 latach zaszłam w ciążę... Miałam termin na 27 grudnia i pomyślałam "ciocia, na bank mieszałaś w tym palce"... Tą ciążę straciłam i zaczęłam się zastanawiać gdzie ja szukam odpowiedzi kilka tygodni po poronieniu zadzwonił do nas znajomy w nocy, że klacz jego koleżanki się źrebi ale płód jest martwy, weterynarz za 2h... Pojechaliśmy z mężem. Walczyliśmy do przyjazdu weterynarza...udało mi się wyciągnąć jedną nogę do przodu, mojemu mężowi drugą, bo mi już mdlały ręce. Klacz cała spocona, wykończona... Weterynarz przyjechała i pozostało wyciągnąć maluchowi głowę. W 5 minut był na świecie...maleńki, wcześniak...nie zapomnę tej klaczy jak padnięta po tylu godzinach próbowała go trącać nosem. Wtedy do mnie dotarło, że to wszytko po prostu nie ma sensu Ja miałam tylko tą przewagę, że wiem co się stało...maluszek się nie rozwijał i mój organizm się oczyścił... Ona patrzyła na to źrebię spanikowana... Szybko je zabrali z boksu... Ona podobno długo nie mogła dojść do siebie. Ktoś powie "tylko zwierzę" ok...ale instynkt, to instynkt i nie bez powodu zdarzają się wśród zwierząt niesamowite matki adopcyjne. Zmierzam do tego, że świat zwyczajnie jest niesprawiedliwy, do dupy i nie ma do końca sensu dlatego staram się cieszyć każdym małym dniem i małym drobiazgiem....żyć nadzieją i marzeniami, oswajać lęki i ból

Ale mnie poruszyła ta historia z klaczą…