Czerwcowe kreski ❤️

[Kotciara]

U mnie plamienie nigdy nie wychodzi na zewnątrz więc tylko wkładka, dopiero 1dc tampon. Juz nie mogę doczekać się tego cyklu. A tu jak na złość.

a ile się już @ spóźnia?

 

[królowa_kresek😉🙃]

faktycznie mega dziwne, ale w sumie ja zawsze przed @ mam plamienie i tamponów używam dopiero kiedy to krwawienie porządnie się rozkręci

U mnie plamienie nigdy nie wychodzi na zewnątrz więc tylko wkładka, dopiero 1dc tampon. Juz nie mogę doczekać się tego cyklu. A tu jak na złość. Nawet mnie nic nie boli. 0 symptomów null nic. A ja czekam i czekam.

 

[Magdalena09]

Tez przedemna chwilę refleksji odnośnie tego ttematu. Dziękuję za wsparcie i spojrzenie z innej strony

trzymam kciuki żeby pomogło, mi też to trochę zajęło ale później już było mi lepiej psychicznie jak w którymś momencie chyba się pogodziłam że wychodzi na to ze mi nie są pisane dzieci, każdy okres to były płacze przez dwa dni, każdą wiadomość o ciąży czy kobieta w ciąży to był płacz. oczywiście w którymś momencie mąż już nie wiedział jak mi pomóc i bał się jak się zbliżał czas testowania bo wiedział że to będzie jeden wielki płacz a nie umiał pomoc bo się nie da jak wiadomo. Później zaczęło się leczenie bo trafiam na obecnego gina i znaleźliśmy przyczyne i powoli zaczęło ruszać do przodu
We wrześniu się okazało że siostra młodsza ode mnie o 9 lat jest w ciąży i w sumie wpadka bo się nie starali nawet, jak mi to powiedziała to nie mogłam słowa wydusić przez telefon i po prostu się rozlaczylam. Pamiętam że byłam sama w domu i wpadłam w taki niekontrolowany płacz że sama nie mogłam się uspokoić ale w październiku okazało się że i nam się w końcu udało i teraz mamy maluchy z różnicą wieku 11 dni także wiem co przechodzi każda z was ale wierzę że niedługo wszystkie stąd zniknięcie
Gdyby któraś potrzebowała się wygadać to piszcie nawet na priv

 

[helianthus]

Dobra, to dajcie jakieś fajne knajpy w Warszawie!

Ja mogę polecić tapas gastrobar na Grzybowskiej i odwiedzenie fabryki Norblina - fajny klimat i duży wybór knajp.

 

[Tralalala25]

trzymam kciuki żeby pomogło, mi też to trochę zajęło ale później już było mi lepiej psychicznie jak w którymś momencie chyba się pogodziłam że wychodzi na to ze mi nie są pisane dzieci, każdy okres to były płacze przez dwa dni, każdą wiadomość o ciąży czy kobieta w ciąży to był płacz. oczywiście w którymś momencie mąż już nie wiedział jak mi pomóc i bał się jak się zbliżał czas testowania bo wiedział że to będzie jeden wielki płacz a nie umiał pomoc bo się nie da jak wiadomo. Później zaczęło się leczenie bo trafiam na obecnego gina i znaleźliśmy przyczyne i powoli zaczęło ruszać do przodu
We wrześniu się okazało że siostra młodsza ode mnie o 9 lat jest w ciąży i w sumie wpadka bo się nie starali nawet, jak mi to powiedziała to nie mogłam słowa wydusić przez telefon i po prostu się rozlaczylam. Pamiętam że byłam sama w domu i wpadłam w taki niekontrolowany płacz że sama nie mogłam się uspokoić ale w październiku okazało się że i nam się w końcu udało i teraz mamy maluchy z różnicą wieku 11 dni także wiem co przechodzi każda z was ale wierzę że niedługo wszystkie stąd zniknięcie
Gdyby któraś potrzebowała się wygadać to piszcie nawet na priv

cudownie, ze tak potoczyla sie Wasza historia, to daje nadzieje!

 

[królowa_kresek😉🙃]

a ile się już @ spóźnia?

Wg apek 1 lub 2 dni ale od wczoraj w srodeczku przy szyjce miałam jakis micro ślad krwi, potem lekko brązowy, i mysłałam, ze dzis buchnie ale nie a temperatura juz na poziomie podstawowym 36.64

 

[Magdalena09]

cudownie, ze tak potoczyla sie Wasza historia, to daje nadzieje!

też jestem przeszczęśliwa że jestem teraz w tym miejscu ale nie ukrywam że było ciężko, chciałam urodzić dwójkę przed 30tka, a udało mi się urodzić pierwsze na dwa dni przed 32 urodzinami więc to że chciałam to nic nie dało... Wiem że jest ciężko ale nie wolno wam tracić nadziei

 

[Tralalala25]

też jestem przeszczęśliwa że jestem teraz w tym miejscu ale nie ukrywam że było ciężko, chciałam urodzić dwójkę przed 30tka, a udało mi się urodzić pierwsze na dwa dni przed 32 urodzinami więc to że chciałam to nic nie dało... Wiem że jest ciężko ale nie wolno wam tracić nadziei

to ja teraz podobnie, marzylo mi sie, zeby chociaz zajsc w ciaze do 30 i tydzien temu, dzien przed 30 urodzinami pozytywny test, no az nie chcialo mi sie wierzyc, ze los sie az tak do mnie usmiechnal i faktycznie wyszlo jak wyszlo… ale bede probowac dalej

 

[Magdalena09]

to ja teraz podobnie, marzylo mi sie, zeby chociaz zajsc w ciaze do 30 i tydzien temu, dzien przed 30 urodzinami pozytywny test, no az nie chcialo mi sie wierzyc, ze los sie az tak do mnie usmiechnal i faktycznie wyszlo jak wyszlo… ale bede probowac dalej

to jest najtrudniejsze właśnie. Ja po pierwszym poronieniu nie mogłam sobie wytłumaczyć dlaczego mnie to spotkało, ale teraz wiem że tak po prostu musi być trzymam mocno kciuki żebyś w następnym cyklu ujrzała dwie kreseczki a długo się już staracie?

 

[Tralalala25]

to jest najtrudniejsze właśnie. Ja po pierwszym poronieniu nie mogłam sobie wytłumaczyć dlaczego mnie to spotkało, ale teraz wiem że tak po prostu musi być trzymam mocno kciuki żebyś w następnym cyklu ujrzała dwie kreseczki a długo się już staracie?

pod koniec zeszłego roku zaczęliśmy starania o drugą ciążę. W pierwszą zaszłam dwa lata temu w 3 cyklu starań, ale zakończyła się w 20 tc