Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Już nie raz to pisałam, ale powtórzę, przyczyn może być wiele, ale ważnym jest żeby się przebadać po poronieniu. Z reguły wiem, że lekarze po pierwszym poronieniu mówią, ze tak to już jest i przechodzą w tej kwestii do porządku dziennego, my nie musimy, bo na nas każda taka porażka odbija się nie tylko fizycznie ale przede wszystkim psychicznie. Wiem, ze nie zawsze badania dadzą nam odpowiedź dlaczego, ale i tak warto spróbować. Widzisz ja jestem po dwóch poronieniach, zrobiłam serie badań i po pierwszym i po drugim poronieniu, na razie wszystko wychodzi książkowo, jedyne co troszkę badania tarczycowe były nie teges, ale lekarz stwierdził, ze wszystko jest ok, mniejsza o to, czekam na genetykę którą mam w sierpniu i zobaczymy co dalej. Nie żałuję tych pieniędzy wydanych na badania, bo wiem, że przynajmniej coś mogę wykluczyć, a to dla mnie jest już dużo. Z resztą teraz postawiłam sobie za cel, ze dopóki nie zrobię wszystkich badań, nie zacznę starań. 
-bo całe 2,5 m-ca ciąży przeleżałam, tak źle się czułam) no i natrafiłam przez przypadek na nasz test ciążowy z początku marca.... Jejku tak się wtedy cieszyliśmy!!!! No i tak smutno mi się zrobiło Ale mam wspaniałego M, który jest przy mnie i nie pozwala mi sie za bardzo rozklejać, więc jakoś się trzymam... Troszkę boję się tego powrotu do pracy, z jednej strony wiem że jak sie wciągnę w ten rytm to nie będę w ogole miała czasu na myślenie, a z drugiej - boję się tych wszystkich pytań, tego współczucia... Nie było mnie w pracy prawie 3 m-ce, wszyscy moi klienci wiedzieli że jestem w ciąży, a teraz nagle zdziwią się moim widokiem... i boję się że rozmawiając z nimi będą niejako zmuszona do przeżywania tego koszmaru ciągle na nowo.... zobaczymy może się mylę... Mocno trzymam kciuki za szczęśliwy finisz i dobre samopoczucie ))
