Ciąża Po Poronieniu

[Agnieszka_AJ2811]

Dzięki Koti....mam nadzieję,ze to nie walka z wiatrakami....chociaz kto wie....

 

[angelka123]

Aguś..... mysle o Tobie bardzo czesto...

 

[niusi@]

Witam sie dziewczynki
PatiB ja jestem zbulwersowana tak sie zdenerwowałam, ze nie moge sie uspokoić przepraszam Was bardzo chciałam odpisać wszystkim a teraz nie jestem w stanie nawet doczytać zaległośći. Musze iść się uspokoić
pozdrawiam Was serdecznie

 

[Koti81]

Kochana masz M przy boku, ktory bedzie Cie wspierac. Razem mozecie duzo wiecej. Poza tym zuz nie robi problemow, wiec jeden kroczek do przodu. I z tego co zrozumialam - ordynator jest skłonny pomóc. Nie rozumiem dlaczego dla nich wszystko jest problemem

 

[Agnieszka_AJ2811]

Naprawde bardzo Wam za wszystko dziękuje......za pamięc i wszystkie słowa skierowane do mnie....jest mi bardzo milo.

 

[Koti81]

Agus jestem tu krotko, ale mam wrazenie ze to forum - ten watek jest jak rodzina. Wszystkie martwimy sie o siebie na wzajem, niestety doskonale wiemy co kazda z nas przezywa ... . :-(

 

[ola81]

Agunia modlę sie za Ciebie. I życzę z całego serducha abyś wygrała tę walkę ze szpitalem. Trzymaj się kochana

 

[Koti81]

a tak w ogole jak Ty sie kochana czujesz fizycznie ?

 

[daaa]

Witam! Ja dzisiaj tylko na chwilę.
Aga AJ mam nadzieję, że uda Ci się wygrać walkę z tą bezsensowną biurokracją szpitalną i uda Ci się pochować maleństwo. Ostatnio jak byłam na cmentarzu, to zobaczyłam kilka grobów kilkutygodniowych fasolinek i przykro mi się zrobiło, że moje takiego nie mają

Edytko ja wierzę, że maleństwo wygra walkę. Nie powiem Ci, że najważniejsze to się nie denerwować, bo wiem, że to niemożliwe, ale najlepiej by było jakbyś się zajęła czymś odmóżdżającym (kolorowe gazetki, jakieś lekkie książki - nawet romansidła).

Wszystkie mamusie, ciążówki (szczególnie te leżakujące) oraz wszystkie staraczki pozdrawiam :-):-):-):-):-):-):-)

A co do głupoty w ciąży, to zachowania poniżej poziomu wynosi się z domu i ze szkoły. Niestety.... I ciężko to zmienić... W szpitalu jak leżałam, to była dziewczyna 17 lat - urodziła wcześniaczka. Ciągle latała do niego i interesowała się nim, a druga taka (25lat), co urodziła bliźniaczki w 21tyg i one dzielnie walczyły o życie, a ona odwiedzała je raz dziennie i to na jakieś 15 min Poza tym cieszyła się, że ma poród za sobą Trzecia z mojego pokoju paliła paczkę fajek dziennie i cieszyła się, że w 41 tyg jej dziecko waży "aż" 2,5 kg

Ja mam 22 lata. Moja pierwsza ciąża nie była planowana, ale od dnia kiedy zaczęłam się domyślać, że coś jest na rzeczy, to od razu zmieniłam swój styl życia o 360 stopni. Po poronieniu postanowiliśmy, że skoro i tak niedługo będziemy małżeństwem i możemy sobie pozwolić na dzidzię, to nie będziemy długo czekać. Reszty się pewnie domyślacie. Kiedy dostałam pierwszej @ po poronieniu (za pierwszym razem obyło się bez zabiegu), to zaczęłam o siebie strasznie dbać, chuchać, dmuchać. A od chwili staranek, to do tego wszystkiego mąż zaczął we wszystkim mi pomagać, jakbym małym dzieckiem była. Co było po teście, to juz się domyślacie. Leżałam, dbałam o siebie, jadłam ślicznie itp... Niestety nie pomogło :----(

 

[ola81]

Daa jestem zdania że o ma byc to będzie. Wszystko jest zapisane tam na górze, i tak widocznie musiało być. Zapewne każda z nas dmuchała i chuchała na siebie ale jak widać nic to nie dało. Więc to nie jest regułą. A szkoda :-(