u mnie było już serduszko, więc na kolejną wizytę szłam licząc, że zobaczę już rączki, a tu taki szok. Nie sądziłam, że takie rzezy się dzieją, kiedy jestem młoda i zdrowa... No, ale się wydarzyło i zrobiło ogromną rysę na mojej duszy. Wolałabym dostać skurczy, albo plamić, żeby być świadomym, że coś jest nie tak, ale zrozumiałam, że życie to nie koncert życzeń i czasem bywa brutalne.
Przy staraniach tak się skupiłam na strachu, że mogę zajść w ciąże i ją stracić, że nie skupiłam się na staraniu i od razu pykło

Musisz się zacząć starać wtedy kiedy będzie uleczona twoja dusza, a nie tylko ciało. U każdej z nas jest to inny okres, jedne nie przeżywają cierpienia na tym etapie, drugie tak.